Omgangsregeling met labiele mama
Geplaatst: 05 jan 2015 09:19
Ik en mijn ex zijn ondertussen 4 jaar gescheiden. Een uiterst labiele psychologische situatie was de aanleiding van onze breuk.
Na de scheiding heb ik samen met mijn nieuwe partner de kinderen het eerste jaar bij ons gehad.
Mama kon de kinderen zien mits onderlinge afspraken. Op dat moment was de mama ook nog gekolokeerd en zat ze in de psychiatrie.
De behandelende arts vond het toen raadzaam dat de mama de kinderen in het weekend slechts onder begeleiding van een partner/oma/opa/... bij haar nam.
Tot plots een dagvaarding van de jeugdrechtbank in de bus viel waar mama een advocaat onder de arm had genomen omdat ze een uitgebreider omgangsrecht eiste en dat na een klein jaar. Na veel getouwtrek konden wij niet bewijzen dat mama te labiel was, en zijn we er dan maar onderling in moeten overeen komen dat er een week-week regeling werd opgestart.
Mama bleek plotsklaps genezen, wij hebben nooit extra informatie hierover ontvangen.
Het vonnis dateert van januari 2013.
De week-week regeling is sindsdien al 4 keer opgeschort geweest omdat de mama het allemaal niet zo goed meer aan kon en ze aan ons vroeg de kinderen voor meerdere weken na elkaar bij te houden.
Ik kon de kinderen moeilijk vertellen wat er gaande was, laat staan hoe lang het zou duren vooraleer ze mama terug zouden zien.
De 4de keer dat de regeling is opgeschort is ook meteen de reden van dit schrijven.
In september 2014 mochten we opnieuw een telefoontje ontvangen van een mama die er psychisch helemaal onderdoor aan is het gaan.
Sindsdien hebben we de onderlinge regeling getroffen waarin de kinderen tijdens de weekdagen bij ons zijn en in het weekend naar mama gaan (van zaterdagochtend tot zondagavond 9u-18u).
Mama is ondertussen dus sinds september 2014 opnieuw gekolokeerd, mag niet met de auto rijden, neemt zware medicatie enz.
Ze heeft een vriend waarop ze kan rekenen maar wie ze niet echt mee wil betrekken in de situatie.
Nu heb ik onlangs de vraag gesteld of het mogelijk is de kinderen op vrijdagavond al af te halen vermits ook wij door haar onze privé agenda helemaal moeten omgooien hebben.
Enkele persoonlijke afspraken met onze andere kindjes kunnen nu eenmaal niet verplaatst worden en moeten dan kunnen door gaan.
Hier stuiten wij op onbegrip en krijgen we het eenvoudige antwoord:" ja maar, dat gaat niet..."
Zo zonder boe of ba.
Er is dus een vonnis dat week-week spreekt, dit heeft ons handen vol geld gekost aan advocaatskosten omdat ik er van in het begin van uit ging
dat de mama hier mentaal en psychisch niet voor geschikt was.
Uiteindelijk ben ik geforceerd geweest in het stellen van een overeenkomst puur omdat ik mijn advocaat nog amper kon betalen.
Ik zie mijn kinderen dood graag, ik wil ze ook niet van de mama afnemen maar deze situatie is voor niemand goed.
De labiliteit van mijn ex dringt nu door tot in mijn eigen huidige gezin en dat wil ik niet toe staan.
Het kan niet dat wij hier om de haverklap alles moeten omgooien omdat "mevrouw" plots weer 6 weken niet naar haar kinderen kan kijken en therapie moet volgen.
Om nog maar te zwijgen over financiële tegemoetkoming.
Graag jullie advies.
Dank voor het lezen.
Na de scheiding heb ik samen met mijn nieuwe partner de kinderen het eerste jaar bij ons gehad.
Mama kon de kinderen zien mits onderlinge afspraken. Op dat moment was de mama ook nog gekolokeerd en zat ze in de psychiatrie.
De behandelende arts vond het toen raadzaam dat de mama de kinderen in het weekend slechts onder begeleiding van een partner/oma/opa/... bij haar nam.
Tot plots een dagvaarding van de jeugdrechtbank in de bus viel waar mama een advocaat onder de arm had genomen omdat ze een uitgebreider omgangsrecht eiste en dat na een klein jaar. Na veel getouwtrek konden wij niet bewijzen dat mama te labiel was, en zijn we er dan maar onderling in moeten overeen komen dat er een week-week regeling werd opgestart.
Mama bleek plotsklaps genezen, wij hebben nooit extra informatie hierover ontvangen.
Het vonnis dateert van januari 2013.
De week-week regeling is sindsdien al 4 keer opgeschort geweest omdat de mama het allemaal niet zo goed meer aan kon en ze aan ons vroeg de kinderen voor meerdere weken na elkaar bij te houden.
Ik kon de kinderen moeilijk vertellen wat er gaande was, laat staan hoe lang het zou duren vooraleer ze mama terug zouden zien.
De 4de keer dat de regeling is opgeschort is ook meteen de reden van dit schrijven.
In september 2014 mochten we opnieuw een telefoontje ontvangen van een mama die er psychisch helemaal onderdoor aan is het gaan.
Sindsdien hebben we de onderlinge regeling getroffen waarin de kinderen tijdens de weekdagen bij ons zijn en in het weekend naar mama gaan (van zaterdagochtend tot zondagavond 9u-18u).
Mama is ondertussen dus sinds september 2014 opnieuw gekolokeerd, mag niet met de auto rijden, neemt zware medicatie enz.
Ze heeft een vriend waarop ze kan rekenen maar wie ze niet echt mee wil betrekken in de situatie.
Nu heb ik onlangs de vraag gesteld of het mogelijk is de kinderen op vrijdagavond al af te halen vermits ook wij door haar onze privé agenda helemaal moeten omgooien hebben.
Enkele persoonlijke afspraken met onze andere kindjes kunnen nu eenmaal niet verplaatst worden en moeten dan kunnen door gaan.
Hier stuiten wij op onbegrip en krijgen we het eenvoudige antwoord:" ja maar, dat gaat niet..."
Zo zonder boe of ba.
Er is dus een vonnis dat week-week spreekt, dit heeft ons handen vol geld gekost aan advocaatskosten omdat ik er van in het begin van uit ging
dat de mama hier mentaal en psychisch niet voor geschikt was.
Uiteindelijk ben ik geforceerd geweest in het stellen van een overeenkomst puur omdat ik mijn advocaat nog amper kon betalen.
Ik zie mijn kinderen dood graag, ik wil ze ook niet van de mama afnemen maar deze situatie is voor niemand goed.
De labiliteit van mijn ex dringt nu door tot in mijn eigen huidige gezin en dat wil ik niet toe staan.
Het kan niet dat wij hier om de haverklap alles moeten omgooien omdat "mevrouw" plots weer 6 weken niet naar haar kinderen kan kijken en therapie moet volgen.
Om nog maar te zwijgen over financiële tegemoetkoming.
Graag jullie advies.
Dank voor het lezen.