HELP Hoe in GODSNAAM om te gaan met moeder van stiefkinderen

[Jane007]

Dag allemaal,

Ik zal de situatie kort proberen te schetsen:
Mijn man heeft 3 kinderen uit vorige relaties. 2 van deze kinderen met zijn ex-vrouw en 1 kindje met zijn ex-vriendin. De 2 oudste kinderen (met zijn ex-vrouw) wonen sinds 2 jaren bij ons in. Mijn man en ik hebben (nog) geen kinderen.

Het contact met de ex-vriendin verloopt heel goed: het kind komt regelmatig naar ons, we betalen alimentatie en helpen waar nodig (kleding kopen etc). Het contact met de ex-vrouw daarentegen is een ramp. Overigens is zijn ex-vrouw alleenstaand en heeft ze nog een kind van een andere vader.

Hoe komt het dat de kinderen bij ons ipv de moeder wonen? Het viel ons op dat de kinderen als ze bij ons op bezoek kwamen er zeer verwaarloosd bijliepen. Vuile en kapotte kleren, haren niet gekamd (meisje), niet naar kapper om haren bij te knippen (jongen), te kleine kleren, kortom het leek erop alsof niemand ze verzorgde. De kinderen waren destijds 12 en 9 jaar oud. Ik heb overlegd met mijn man en aangegeven dat ze wellicht beter af zijn bij ons. Zo gezegd zo gedaan, mijn man is gaan praten met zijn ex-vrouw en binnen 5 minuten was zij akkoord dat de kinderen bij ons kwamen wonen mits "ik geen alimentatie hoef te betalen he". Ok, geen probleem, alimentatie is niet nodig, zolang je maar voor je kinderen zorgt op emotioneel gebied (bel ze regelmatig, kom ze regelmatig halen voor een bezoekje etc).

Vanaf het moment dat de kinderen bij ons wonen is het echter triestig gesteld met de mentaliteit van moeder: ze komt de kinderen nauwelijks halen, belt nauwelijks, geeft ze gewoon geen aandacht. Wij hebben diverse keren geprobeerd te praten met haar en haar te vragen om de kinderen te komen halen, aangegeven dat ze nog heel jong zijn en hun mama nodig hebben. Wij willen juist heel graag dat de kinderen een goed contact met hun moeder hebben omdat wij beseffen dat dit heel belangrijk is voor de kinderen en wij ze absoluut niet hun moeder willen ontnemen.

We worden echter GEK van het feit dat moeder geen enkele aandacht aan de kinderen geeft en vragen ons af of dit niet schadelijker is voor de kinderen aangezien moeder ook vaak aangeeft dat ze de kinderen komt halen en dan last-minute weer afbelt. Immer heeft moeder de reden dat ze geen geld heeft om de kinderen te komen halen (moeder woont wel een uurtje van ons vandaan). Uiteindelijk hebben we dan afgesproken dat wij de kinderen naar het station brengen en dat de kinderen alleen op de trein gaan en zij ze komt ophalen op station (rechtstreekse trein zonder stops). Ik was geen voorstander van dit voorstel maar om moeder tegemoet te komen hebben we ermee ingestemd.

Helaas is het nu weer de zoveelste keer dat moeder haar belofte niet nakomt door eerst met haar dochter af te spreken dat ze volgende weekend mogen komen, en vandaag belt ze mijn man om te laten weten dat dit niet gaat, of de kids niet dit weekend kunnen komen. Mijn man heeft aangegeven dat dit niet zomaar gaat en dat zij de kinderen volgende week (verlengd weekend) cf afspraak moet laten komen. Het ergste is nog dat moeder altijd geld als excuus gebruikt dat ze de kinderen niet kan komen halen, maar in werkelijkheid geniet moeder volop van het leven en mannen en is ze liever met vriendinnen op stap. Spijtig genoeg vertellen de kinderen ons echt absurde verhalen iedere keer dat ze bij hun moeder zijn geweest (moeder laat ze achter bij familie van haar andere kind voor 3 dagen in een week omdat ze "moet werken" - terwijl moeder geen nachtdiensten draait -, moeder laat ze achter bij een oom van de kinderen die zelf nog geen 20 jaar is en overal in huis zakken "groene stronkjes" en "wit poeder" heeft liggen, moeder heeft een man op bezoek thuis die getrouwd is en die geld geeft aan de kinderen, moeder heeft elke keer weer een nieuw lief die ze rond de kinderen brengt etc etc etc)

Op dit moment zijn we het gedoe van moeder spuugzat en willen we graag weten wat we nu kunnen doen in onze situatie. Kunnen we moeder verplichten om haar kinderen te komen halen? Kunnen we alsnog alimentatie vragen (wouden moeder graag tegemoet komen, maar ze heeft het verspeeld bij ons)? Hoe moeten wij nu de kinderen uitleggen dat mama gewoon geen interesse heeft? Zijn de kinderen beter af zonder hun moeder (al denk ik dat niet)?

We hopen heel hard op goed advies om de situatie voor de kinderen beter te maken!!!

[eylis]

Enkele dingen die je partner aan zijn ex-vrouw zou kunnen communiceren: de kinderen verblijven voltijds bij jullie en julllie onderhouden ze zelf 100% Als ze contact wenst met de kinderen zal ze zich toch zelf moeten beginnen organiseren en komt ze ze zélf halen. Zet ze echt niet meer op de trein.... Komt ze niet meer of houdt ze zich niet aan afpsrakn, stuur regelmatig een standaardmailtje met de vraag wanneer ze de kinderen wenst te zien. Dan houdt u de mogelijkheid open dat ze contact neemt met de kinderen. Maar loop er niet achter en maak jezelf, je partner én de kinderen meer overstuur met die gekke toestanden. Dat verhaal over die oom, zou ik overigens na laten trekken want dat lijkt me behoorlijk foute boel. Verbreek het contact met de moeder dus niet, maar probeer het ook niet op te lossen en er acheraan te hollen. De kinderen hebben meer baat bij een harmonische thuis, dan steeds weer in van de rare situaties te verzeilen, dan weer wél dan ineens toch niet op bezoek. Jij moet aan de kinderen niets uitleggen. Vertel gewoon dat de mama door een ingewikkelde periode moet en dat jullie hopen dat dit later tot rust zal komen. Ze zijn intussen nu ook wel 14 en 11. Kinderen snappen meer en kunnen vaak meer aan dan je zou denken. Courage.

[Jane007]

Eylis, bedankt voor je advies en bemoedigende woorden. Dit is inderdaad wat ik zelf ook in gedachten had. Zelf hebben we alles gedaan om het contact te verbeteren en op dit moment gaan we het vanuit haar laten komen. Ontzettend frustrerend aangezien ik totaal niet kan begrijpen hoe een moeder zich zo kan gedragen jegens haar eigen kinderen. Maar goed, ik vraag me in deze situatie wel het volgende af:

- wat als moeder de kinderen komt halen, maar ze niet naar huis brengt en van ons verlangt dat wij ze komen ophalen? Dit is helaas al eens gebeurd en ik vrees dat ze dit vaker zal gaan doen.
- wat als moeder de kinderen komt halen, maar ze met de trein naar huis stuurt?
- kunnen we alimentatie vragen van moeder of hoeft ze dan niets te betalen (waarschijnlijk laag inkomen, nog een kind, alleenstaand)?

We hebben de alimentatie niet nodig om in levensonderhoud te voorzien voor de kinderen, maar het zou op de rekening van de kinderen gestort worden zodat ze wat extra spaarcenten hebben voor later. Ik vind het onbegrijpelijk dat je op geen enkele wijze zorgt voor je kinderen, niet emotioneel, niet financieel niet niks, dat kan toch ook niet de bedoeling zijn? Er is overigens ook een EOT opgesteld ten tijde van de echtscheiding waarin wel staat dat beide ouders moeten betalen voor zorg, school, levensonderhoud etc. Heeft dit enige waarde (maw kan het EOT afgedwongen worden)?

Wat kunnen we in zo'n geval doen? Moeder vind overigens dat wij de kinderen moeten brengen&halen, maar die mening delen wij absoluut niet. Denken wij juist als wij vinden dat de moeder de kinderen moet halen en ook weer thuis brengen? En kunnen wij anders maatregelen nemen als zij dit niet doet? Bijvoorbeeld aangifte doen bij politie of haalt dit niks uit?

Overigens, wat de oom betreft is het helaas zo dat wij er weinig aan kunnen doen. De kinderen mogen ons van moeder absoluut niet vertellen waar ze zijn & bij wie ze zijn als ze daar op bezoek komen. Wij hebben de kinderen al uitgelegd dat zij altijd de waarheid moeten vertellen aan ons en dat wij alleen maar willen weten waar & met wie ze zijn voor het geval dat er iets gebeurd, voor hun eigen veiligheid. Met moeder valt niet te praten over dit soort zaken. Eerder heeft haar dochter ook heel overstuur gereageerd dat mama geen interesse heeft in hun (haar eigen woorden) en heeft vader proberen uit te leggen aan moeder dat haar kinderen haar missen en dat ze echt meer contact met de kinderen moet hebben. Helaas belde moeder boos op naar dochter om haar te verwijten dat ze moeder slecht praat en alleen maar negatief is over haar, terwijl wij juist dachten dat moeder het gevoel van haar dochter serieus zou nemen en wellicht meer contact zou hebben. We vrezen dat het contact alleen nog maar slechter zal worden als we over de "oom situatie" en al het andere dat de kinderen vertellen met haar zouden spreken.

[eylis]

Als in het EOT staat dat beide ouders samen in het levensonderhoud van de kinderen moet voorzien, dan moet de moeder in feite wel bijdragen. Maar als het zo vaag omschreven is, zou dat beperkt kunnen zijn tot de bijzondere kosten: dwz: elke ouder de helft van: schoolkosten, medische kosten zoals specialisten, kiné, tandart en orthodontie (met aftrek van de terugbetaling mutualiteit natuurlijk). Je zou hiervan een onderhandelingsfactor kunnen maken. Dat de papa aan haar vraagt om na te tgrekken wat dat dan wel betekent wat ze in feite moet bijdragen in het levensonderhoud van de kinderen. Die info zal haar waarschijnlijk even doen schrikken. Want dat kan een behoorlijke maandelijkse som zijn voor 2 kinderen van die leeftijd. en die somkan afdwingbaar zijn met terugwerkende kracht... Het transport tussen de twee ouderlijke verblijven wordt meestal als volgt geregeld: de ouder die ontvangt haalt op: en de andere ouder komt aan het einde van die periode de kinderen terug ophalen. Dus de papa gaat ze terug ophalen. De papa kan aan de mama melden dat ze gerust aan een juridisch onderlegd persoon kan vragen of dit allemaal wel klopt.
Wat de oom met de zakjes 'groene tronkjes' en "wit poeder' betreft: Dit is te treffend omschreven. Kinderen kunnen dàt niet verzinnen of ze moeten het écht gezien hebben. Maar als dat dus klopt is dit levensgevaarlijk. Ik weet wel wat ik zou doen om alle ongelukken hieromtrent te vermijden. Ik zou bij de politie dit verhaal vertellen. Met de boodschap: ik weet niet of het klopt. Maar de kinderen kunnen te goed deze spullen omschrijven dat ik vermoed dat het niet aan hun fantasie ontspruit. Ik vind dit erg verontrustend. . Dit zal dus geen onderwerp uitmaken van een PV, maar een meldingsblad. Er zal dan wellicht een inspecteur gestuurd worden om de man te verhoren. Strikt genomen heeft dat dan niets met de mama te maken. Dit verhoor kan dan minstens al een "waarschuwingseffect" hebben.

[Turaki]

Om uzelf ook juridisch "sterker" te maken zou ik voorstellen om de regeling (verblijf, alimentatie, overdracht regeling) in een vonnis te laten gieten. Mocht de moeder zich hier dan niet aan houden, dan kan u dit laten vastleggen bij de politie (niet komen halen van de kinderen is spijtig genoeg niet strafbaar, dus alleen een melding van te maken), en kan u dit als drukkingsmiddel gebruiken. Blijkt de moeder zich echt niet te willen houden aan het vonnis, dan kan u ook op basis van het vonnis en de meldingen bij de politie dit vonnis laten aanpassen aan de werkelijkheid (eventueel met toch de eis tot alimentatie).

Ook in het belang van de kinderen zou ik een sociaal onderzoek vragen. Mocht achteraf blijken dat er iets gebeurd, en u wist ervan maar u heeft niets gedaan, kan u namelijk aansprakelijk gesteld worden, maar met een sociaal onderzoek staat dit allemaal beschreven, en ligt de verantwoordelijkheid bij de rechter.

[eylis]

Turaki, de kwestie met de oom die "eigenaardig spul" laat rondslingeren in zijn woning en waar de kinderen regematig opgevangen worden, zal niet aan het licht komen bij een sociaal onderzoek. Immers dat geldt alleen de woning van de moeder. Hooguit zal de moeder vertellen dat oom soms op de kinderen past. Maar de assistente zal daar niet op bezoek gaan. Gebeurt er achteraf iets ernstig bij die oom, dan ligt de verantwoordelijkheid nog altijd bij de andere ouder die wist dat er dingen buitenshuis de woning van de moeder gaande waren. en die dingen kan de papa - denk ik - enkel melden bij de politie dat hij zich daar zorgen over maakt.

[Turaki]

In elk geval dan de verhalen van de kinderen "informatief" overmaken aan de politie.

[eylis]

Heb ik ook zo verwoord, turaki: "Ik zou bij de politie dit verhaal vertellen. Met de boodschap: ik weet niet of het klopt. Maar de kinderen kunnen te goed deze spullen omschrijven dat ik vermoed dat het niet aan hun fantasie ontspruit. Ik vind dit erg verontrustend. . Dit zal dus geen onderwerp uitmaken van een PV, maar een meldingsblad. "

[Franciscus]

EOT zal zo wie o.a. ook een regeling van de kinderen bevatten.
Lees eens goed wat er in staat. Een EOT is zo wie zo een vonnis.
Effectief eens met de jeugddienst van de politie gaan praten. Ook informatief doorgeven van de groene en witte spullen.
Jeugddienst zal dat zo wie zo doorgeven aan team drugs.
Een sociaal onderzoek lijkt me ook aangewezen.
Verzamel al zoveel mogelijk elementen ( ook sociale media van moeder) waar de kinderen drie nachten gedropt werden... die mensen kunnen perfect ter goede trouw zijn.

Trein dus wil zeggen dat moeder niet in zelfde politiezone zal wonen laat staan zelfde arrondissement.
Vraag uitdrukkelijk dat politie van woonplaats moeder ( en oom) ook bij de zaak betrokken wordt.