JuridischForum.be

Graag advies omtrent volgend probleem :

Bij vonnis van de rechtbank van eerste aanleg in 2011 (kortgeding) werd bepaald dat het ouderlijk gezag over mijn minderjarige zoon wordt toevertrouwd aan beide ouders.
Terzake werd ook bepaald dat de kinderbijslag principieel toekomt aan beide partijen.
De kinderbijslag wordt uitbetaald aan de moeder die het nodige zal doen om de helft van het ontvangen bedrag binnen de 14 dagen na ontvangst door te storten aan de vader.

In het vonnis werd echter ook een tijdelijke regeling vervat.
Zolang de moeder uitsluitend een vervangingsinkomen geniet zal zij de helft (van het kindergeld) niet dienen door te storten aan de vader.
De moeder verbindt zich ertoe actief het nodige te doen voor het verwerven van een ander of bijkomend inkomen. Zij verbindt er zich tevens toe om de vader hiervan op de hoogte te houden.

Het probleem :
Deze week heb ik ontdekt dat mijn ex-vrouw, naar eigen verspreking, een ander inkomen heeft, ze werkt maar wil niet zeggen voor hoelang en waar. Mogelijk is het gewoon zwartwerk.
Als ik haar op het vonnis wijs, zegt ze dat haar werk maar een zeer tijdelijk karakter heeft, lees enkele dagen, en ze nog steeds op zoek is naar een part-time job.
Tussen de regels door maak ik uit onze communicatie op dat ik nooit op de helft van de kinderbijslag zal moeten rekenen.

Op welke wijze kan ik de bepalingen van het vonnis doen naleven ?
Het inschakelen van een advokaat en een rechtszaak lijkt me zinloos, gezien ik hiermee financieel niets lijk te winnen, integendeel (meer kosten dan inkomen).

Kan iemand me terzake adviseren ?

Dank bij voorbaat

Dergelijke in praktijk moeilijk controleerbare regeling is min of meer een garantie voor problemen. Er bestaat overigens niets dat permanenter van karakter is dan een tijdelijke oplossing. U kan m.i. weinig of niets doen, ik heb zelf geen kinderen dus geen idee hoe hoog die kinderbijslag is maar als belastingbetaler zonder kinderen zou ik ontzet zijn indien het mocht gaan om een bedrag dat significant genoeg is om er een nieuwe rechtszaak voor op te starten.

Indien uw ex effectief opnieuw vast (bewijsbaar) werk heeft kan u haar contacteren en er per AS op wijzen dat u erop staat dat het vonnis correct uitgevoerd wordt; eventueel een deurwaarder inschakelen als ze niet meewerkt. Alternatief indien u zo ver wil gaan en vrij zeker bent van zwartwerk is haar aangeven bij de RVA. Maar zelfs indien die iets vaststellen zal u toch bij de rechter langs moeten en is de enige zekerheid dat u niet langer on speaking terms zal zijn, u dient zelf te beslissen of het u dat waard is.

U kan haar gewoon een AS sturen met daarin de vraag om, zoals gestipuleerd in het vonnis, u op de hoogte te houden van haar acties om een inkomen te verwerven.
Dat bij geen reactie binnen de x dagen u ervan uit zal gaan dat zij een vervangend inkomen heeft en u dus recht heeft op de helft van het kindergeld.
Dat indien zij hier niet aan tegemoet komt, u genoodzaakt zal zijn verdere stappen te ondernemen.

@Xenophon: ALLES is de moeite om een nieuwe rechtszaak op te starten en hoewel ik begrijp dat jij er persoonlijk zo over kan denken, moet je ook verstaan dat er gewoon een vonnis is geweest en dat we hier weer te maken hebben met een moeder die inderdaad (ongeveer) denkt zoals jij: haha, hij zal er toch nooit moeite voor doen en haha, al het geld is voor mij. Maandelijks is dit niet veel (bij enig kind is het 92 euro, gedeeld door 2: 46), maar tel maar eens uit over de komende jaren.
Alleen al uit principe zou ik hier dus inderdaad terug voor naar de rechtbank gaan. Want als de mama dit denkt over de kinderbijslag, dan zal ze in de rest van haar handelen naar de papa toe zo OOK denken en dat is gedrag dat in de kiem gesmoord moet worden en liefst zo snel mogelijk. Beide ouders zijn evenwaardig.

Duma, juridisch heb je uiteraard 100% gelijk, dat erken ik onmiddellijk. Mijn bedenking is inderdaad persoonlijk van aard maar houdt ook rekening met de context van de vraagsteller in de mate dat er eerst nog zal moeten bewezen worden dat de ex effectief een inkomen uit arbeid geniet en bij sporadisch zwartwerk is dat niet zo eenvoudig. Zolang ze een vervangingsinkomen heeft is ze immers niets verschuldigd krachtens de regeling (die m.i. gewoon slecht is qua concept maar dat terzijde).

Indien ze nu werkelijk een vaste job mocht hebben dan verandert dat de zaken uiteraard. Hangt er allemaal van af hoe redelijk beide partijen zijn, er is geen wet die zegt dat een scheiding moet eindigen in iets dat net een graad onder een gewapend conflict staat. Ik heb zelf geen kinderen maar heb al geleerd dat het soms beter is niet prompt op alle slakken zout te leggen, wat niet betekent dat men zich moet laten uitbuiten ook uiteraard.