Bijdrage kinderen na scheiding bij deeltijds werk

[Leentje8]

Ik ben enkele jaren geleden 4/5 gaan werken om meer voor de kinderen te zorgen. Ik heb steeds een lager loon gehad dan mijn man, ook al zou ik voltijds gewerkt hebben. Hij werkt voltijds, heeft een kaderfunctie en heeft een zelfstandig bijberoep.

Nu gaan we uit elkaar en gaan onze kinderen week om week bij hem of bij mij zijn. Wel gaan ze tijdens zijn week elke dag na school bij mij zijn tot hij ze kan afhalen (na 18u), elke woensdagnamiddag en tijdens de vakanties overdag (behalve als hij zelf vakantie heeft). Ik voer ze ook steeds naar hun buitenschoolse hobby's. Dit is op mijn vraag omdat ik wil dat er goed naar hen gekeken wordt en ze niet altijd van de ene opvang naar de andere vliegen.

We gingen onlangs voor de eerste keer naar een bemiddelaar die liet uitschijnen dat er qua bijdrage niet veel verschil zou zijn aangezien de kinderen ongeveer elk de helft bij de ouders verblijven. Ik vraag me af of dit klopt? Ze gaan meer bij mij zijn, wat voor mijn perfect is, zelfs al word ik er niet voor vergoed.
Maar mijn man verdient ook veel meer dan ik, jaarlijks kan dit zo'n 6000-10000 euro schelen (ik weet het niet precies).

Mijn man zei me ook dat die bijdrage zou berekend worden op basis van mijn voltijds loon, niet op wat ik deeltijds krijg, omdat ik er zelf voor kies. Klopt dit? Als het op geld aankomt, wordt hij steeds nijdig als het ernaar uitziet dat hij meer zou moeten betalen dan ik of mij zou moeten vergoeden, wat ik jammer vind. Ik vraag geen geld voor mezelf, maar wel een eerlijke bijdrage voor de kinderen. Ik wil kunnen rondkomen, ook als ze veel bij mij zijn.

Kunt u me hierin raad geven?
Bedankt

[basejumper]

Leentje

kijk even hier

http://ericdecorte.be/blog/onderhoudsge ... ouderschap" onclick="window.open(this.href);return false;

[duma]

U gaat de kinderen telkens halen op school. Eten ze dan ook bij u? Indien ja, is er zeker alimentatie verschuldigd, gezien er niet evenredig gezorgd wordt voor de kinderen.
Indien neen, is het nog steeds voor discussie vatbaar, want misschien douchen ze wel eens bij u. U voert ze ook naar hun hobby's en haalt ze af van school: wat met uw brandstof?

Voor de vakanties overdag: als ze effectief meer bij u zijn en dat ook zo in de overeenkomst staat, lijkt het mij logisch dat de vader u daarvoor vergoedt.

Het zou veel gemakkelijker zijn als het gewoon week/week was en ieder in zijn tijd voor opvang zorgt.
Dan moet de vader de naschoolse opvang maar betalen, of het sportkamp of ...

Maar ik zou hem toch eens duidelijk maken dat u hem die kosten bespaart en dat daar dus wel degelijk iets tegenover mag staan.

[eylis]

Het is misschien eenvoudig op te lossen: in sé moet u niet opdraaien voor de opvang van de kinderen tijdens de verblijftijd bij de papa. Dat is dan zijn probleem. en eerijk gezegd mag en moet u zich daar niet over bekommeren. Het is natuurlijk omdat u 4/5e werkt dat u daar de tijd voor kan opbrengen. Dus pak het strategisch aan: stel de papa voor dat u tijdens zijn verblijftijd niet meer voor de kinderopvang en het rondrijden zorgt, tenzij de tijd die u daar wél voor spendeert gehonoreerd wordt met de erkenning van het 4/5e werken als noodzakelijk. Het is dus in feite niet helemaal een eigen keuze. Wellicht denkt hij dan 2 keer na (als drukbezette zelfstandige) om ineens te moeten gaan plannen en rondrijden én geld uitgeven aan opassen en dergelijke tijdens zijn verblijfstijd. Het zou anders zijn als u dit allemaal niet deed tijdens zijn verblijfstijd: dan zou uw 4/5e tewerkstelling inderdaad gezien kunnen worden als een eigen keuze om minder te verdienen
.

[Leentje8]

Ik begrijp de reacties van hierboven, maar ik ken mijn ex.
Hij ziet hier hoegenaamd geen probleem in en hij zal ook geen opvang moeten betalen. Hij gaat ze eens door zijn ouders laten ophalen, eens door een vriend, eens door nog iemand anders, tot het eens misloopt af en toe en dan zal het de schuld van een ander zijn en niet de zijne.
Ze zullen op die manier ook nooit hun schoolmateriaal bij hebben dat ze nodig hebben die dag (ze zitten in het middelbaar, dan hebben ze niet alles bij, maar ze zijn toch nog te jong om zelf alles te regelen of overal te geraken) of hun muziekinstrumenten of andere spullen voor hun hobby's. En dat gaat duren tot het niet meer gaat, de resultaten op school zullen niet goed meer zijn (niet zijn fout natuurlijk) en alle hobby's etc zullen moeten gestopt worden na verloop van tijd.
Ik weet dus waarom ik die opvang wil doen. Ik heb het altijd al gedaan en ik wil dit blijven doen, voor mijn kinderen, niet voor hem.

Ik weet zelf dat hij die planning niet aan kan en dat het hem ook niet interesseert. Maar daar gaan enkel mijn kinderen de dupe van zijn en niet hij. Dus de enige keuze die ik heb, is voor hen zorgen als het niet mijn week is, of de boel laten mislopen. En dat laatste kan ik echt niet, ik ben "fulltime mama", geen week wel en een week niet.

[eylis]

daar zit je probleem, vrees ik. Een vader heeft het recht en de plicht de opvang en "verplaatsingen" binnen zijn verblijfstijd zelf te regelen. Hoe hij dat doet is niet jouw zaak. Of hij dat nu doet met grootouders, vrienden, betaalde oppassen, whatever. Inderdaad, wellicht doet hij dat knullig en zal hij dingen vergeten, maar hij moet dat zelf doen. Je weet waarom je het zo goed wil doen, maar weet dat je (bij wijze van spreken) over jouw ouderlijke schreef gaat als jij binnen zijn verblijfstijd alles blijft regelen. Kinderen gaan daar niet persé de dupe van zijn. Het zal bij papa rommeliger zijn, er zullen dingen fout lopen, maar de "boel" zal zich stilaan organisch regelen. Ofwel regelt elkeen alles (op zijn manier) binnen zijn verblijfstijd) ofwel wordt hij zelf vragende partij dat je die dingen voor hem doet en dan is het niet meer dan billijk dat daar financieel iets voor in de plaats komt. Vergeet ook niet dat vroeg of laat de papa een nieuwe duurzame relatie kan/zal aanknopen. En dan zal je ook moeten wennen aan een andere persoon die voor jouw kinderen zorgt. Tuurlijk ben je full-time mama, zoals de papa full-time papa is. Dit is geen persoonlijke opninie, maar een uitleg gebaseerd op het recht dat elke ouder binnen zijn gezin en verblijfstijd beschikt zoals hij/zij dat wenst.

[Leentje8]

En dan spreken we wel over een papa die al 12 jaar lang ofwel werkt, ofwel op café gaat, ofwel zo'n 6-7 plezierreisjes maakt per jaar en nooit ook maar iets heeft bijgedragen aan centen voor de kinderen, want het paste net nooit binnen zijn budget. Ze zijn nog nooit ook maar 1 volledige dag bij hem geweest en dat lag echt niet aan het feit dat ik ze per se altijd bij mij wou. Ik ben in die situatie gegroeid en ik kan nu niet zomaar zeggen: alles wat de kinderen opgebouwd hebben, is nu niet meer van belang.
Sorry hoor, de wet is de wet en ieder heeft zijn rechten, maar me dunkt dat het belang van het kind toch wel erg ver te zoeken is tegenwoordig...
Moest er iemand komen bij hem die goed is voor de kinderen en tijdens zijn week voor hen zorgt, graag. Dat zal moeilijk zijn voor mij, maar beter dat dan ze aan hun lot overlaten.

[JPV]

Leentje, dat hij voor de regeling over de kinderen ofwel werkt/op café gaat, 6-7 plezierreisjes maakt met eventueel 6-7 verschillende pleziervrouwen en dat hij vroeger nooit iets bijdroeg (waren jullie niet getrouwd?), maakt (ongeveer) niks uit. het is de situatie van na de echtscheiding die jullie moeten overeenkomen.

Jij kan niet eisen dat je én het huishouden over de kinderen blijft regelen zoals jij het wil én dat je betaald wordt daarvoor. Het is net in het belang van de kinderen dat ze met beide ouders een deftig contact hebben. Dat betekent dus dat zonder overeenkomst tussen de ouders, de beide ouders evenveel zorgen voor hun kind en niet 1 van beide ouders.

Je zal moeten een keuze maken:
- ofwel laat je hem zélf zijn plan leren trekken en zal dat misschien met horten en stoten lukken en pas na enkele gemaakte fouten. Misschien zullen je kinderen door anderen opgevangen worden. Maar dan zal hij niet moeten bijdragen, zal hij leren dat kinderen eventueel zelf ook kledij nodig hebben (forceer hem dat hij zelf kledij zal moeten leren aankopen, op die manier leert hij tijd voor de kinderen te maken).
- ofwel wil je de controle over je kinderen "manu militari" houden en zal je toegevingen moeten doen aan je partner, omdat hij zijn kinderen, waarop hij evenveel recht heeft als jij, deels moet afstaan omdat jij graag zélf bepaalt wie er voor de kinderen zorgt. Besef overigens dat het, zeker als hij een nieuwe relatie heeft, niet eenvoudig zal zijn dat je nog elke dag contact met hem zal hebben.

Mocht het echt de spuigaten uitlopen dat hij zijn kinderen niet naar de hobbies kan brengen, dat de resultatne op school sterk lijden onder de situatie, dat hij hen verwaarloost qua kledij etc, wees dan maar zeker dat de kinderen zélf dit vlug genoeg zullen aangeven en zich ofwel zullen afzetten tegen de vader (en je genoeg argumenten zal kunnen verzamelen voor een andere verblijfsregeling) ofwel zelf de touwtjes in handen zullen nemen. Je kinderen zijn ook geen kleine kinderen meer, hé, ze zitten in het middelbaar. Besef ook dat het niet is omdat je in de week voor hen zorgt, dat daarmee alles geregeld is. Veel hobby's spelen zich af in het weekend en daar zijn er dan 48 uur (of meer) zonder je hulp als "nanny". Ook dan zal hij zijn plan moeten trekken.

ALS je al zo'n regeling zou willen opleggen (in onderling overleg, na afspraak over de financiële regeling die dan misschien 0 is), maak dan dat die regeling héél duidelijk bepaald is. Bvb dat jij de kinderen opvangt van school tot maximum 18u30. Gaat hij daar uitzonderlijk eens over, dan is dat aanvaardbaar. Komt hij ze meermaals pas later halen, zorg er dan voor dat je om (iets na) 18u30 met je kinderen weggaat en hou de kwade telefoontjes/SMS'jes dat hij nutteloos aan je deur staat goed bij. Dan kan je het niet-nakomen van zijn afspraken op die manier vastleggen.

[Leentje8]

OK, dat is duidelijk. Ik zal zorgen dat alles heel goed en duidelijk vastgelegd is.
Ik kan mijn kinderen nl niet zomaar aan hun lot overlaten, dat zouden zowel ik als zijzelf verschrikkelijk vinden. Ze vinden het al erg genoeg dat ze een hele week bij hem moeten gaan, niet omdat ik hen dat zeg, maar omdat ze zelf die voorbije 12 jaar ook bewust meegemaakt hebben en uit ervaring weten hoe hij is. Goede voornemens, maar dat is dan ook alles.

Wij waren inderdaad niet getrouwd, we woonden samen en aangezien ik de kinderen steeds bij me had, betaalde ik zo goed als alles.

Indien het fout loopt, is het dus volgens jou nog mogelijk om iets aan de situatie te laten doen? Ik hoor nl. vaak van mensen die ook een regeling hebben die niet nageleefd wordt en die daar blijkbaar toch niets meer kunnen aan veranderen 'want het staat nu eenmaal op papier'.

Ik hoop dat het niet zover komt. Het zou beter zijn dat de dingen goed lopen, maar ik ben niet overtuigd... Ik kom waarschijnlijk over als een 'controlefreak', maar daar gaat het niet om. Ik zie gewoon een papa die de strakke opvoeding die hij heeft gekregen - en waar eigen werk centraal staat en tegenspraak niet geduld wordt - wil verder zetten. En aangezien alle 'intussen volwassen kinderen' uit dat gezin intussen de nodige problemen hebben met 'omgaan met anderen en met het leven an sich', wil ik dat de mijne echt besparen.

[eylis]

Leentje, ik denk dat het een goed idee is dat je de wetgeving omtrent de ouderlijke rechten ivm omgang en opvoeding van de kinderen anno 2015 best eens goed doorneemt. Deze wetgeving is sedert 1995 nogal ernstig gewijzigd.Weet dat als je de vader onbewust en met de allerbeste bedoelingen (zelfs al moet ie daarin zelf nog zijn weg vinden en het niet al te best doet) zijn rechten benadeelt, hij er eenvoudigweg een rechtszaak voor kan aanvatten. En dan komt er een vonnis waar alles haarfijn beschreven zal staan mét plichten die jij liever niet wil naleven. Dat heb je dus liever niet, want nu is er de mogelijkheid om het zelf te regelen en het te "leren loslaten". In het kort gezegd: deze boemerang kan gewoon terugkomen. Lees echt die wetgeving. De papa zal die snel genoeg ook leren kennen via zijn raadsman als jullie er niet uit raken.