JuridischForum.be

Mijn vriend heeft een conservatieve weekendregeling (1 WE op 2 en 1 woensdagnamiddag) ivm zijn 2 kinderen (13 en 17j) en betaalt nu 402Euro/maand alimentatie. In het vonnis staat dat dat geld dient voor alle verblijfsoverschrijdende kosten. Nu weigert de moeder reservekleding (of zwembroeken) mee te geven aan de kinderen en eist dat haar ex daar maar zelf voor moet zorgen.
Iedere vraag of mail van mijn vriend naar haar wordt beantwoord met allerlei verwijten, verdraaiingen en leugens. Als hij aan de jongens zelf vraagt om kleren mee te brengen, krijgt hij ook van hun het antwoord dat hij daarvoor dient te zorgen (opgedraaid door de moeder... nog een héél ander verhaal)
Nu vraagt hij zich af of dat ook zo is? En indien dit niet zo is, hoe kunnen we haar dan op een degelijke doch vriendelijke manier op wijzen dat zij zich dient te houden in het voorzien van voldoende kleding als zij naar hun papa komen.
Hij is wel bereid om zelf kleding kopen maar verwacht dat de jongens die dan niet willen dragen of dat die kleding binnen de kortste keer bij de moeder ligt en niet meer terugkomt.

Bij een conservatieve regeling is het niet meer dan logisch dat de ouder die de kinderen 12/14 heeft voor de kleding zorgt.
Bij de andere ouder wordt de kleding zelden gedragen, omdat ze er minder zijn.
De kost is ook (relatief gezien) groter en kinderen groeien nog snel uit de kleren uit.
Ook het voorzien van duurde stukken zoals schoenen/winterjas/zomerjas door beide ouders is gewoon onlogisch.

Maar u leest het: ik zeg 'logisch' en niet 'wettelijk'.

Stuur de moeder een aangetekend schrijven waarin u verwijst naar het vonnis; dat daar duidelijk in staat dat moeder dient te voorzien voor verblijfsoverschrijdende kosten; dat kleding daar onder valt; dat u spijtig genoeg moet vaststellen dat de kinderen geen kleding meekrijgen als ze naar hun vader komen; dat u na talloze mondelinge vragen en mails moet vaststellen dat de moeder weigert hierin te voorzien; dat dit schrijven een allerlaatste vraag is naar het meegeven van voldoende en seizoensaangepaste kledij; dat u, als er geen gevolg aan gegeven wordt; genoodzaakt zal zijn verdere stappen te ondernemen.

Als de kinderen de volgende keer weer geen kledij bijhebben, stapt u naar de familierechtbank om dit expliciet in het vonnis te laten vernoemen en evt een dwangsom te eisen voor elke keer dat mama geen kleding meegeeft.

Dank je wel voor de goede raad. Hier hebben we echt iets aan, mijn vriend gaat dit zeker toepassen en dan maar hopen dat het werkt.

Toen mijn kinderen klein waren had ik het hoederecht, vader bezoekerrecht één weekend op twee.

Ik gaf hen steeds hun valiesje mee met propere kleertjes, zelfs een extra. Dit werd altijd vuil mee teruggegeven.

Dus ik beschouwde het gewoon als een weekendje op verlof: valiesje mee, valiesje vuil terug.
Ook voor de maand zomervakantie (we hadden een maand/maand regeling in juli/augustus) gaf ik hen alle kleren mee, die weer vuil terugkwamen.

En ja hij moest onderhoudsgeld betalen en neen hij betaalde nooit.

Bij een weekendregeling vind ik het trouwens echt niet onlogisch dat de kleding vuil (en dus niet: kapot) mee terug komt.
Je kan dat op een weekend toch niet (altijd) gewassen en gedroogd krijgen?

Hier is het week/week en wordt de kleding gewassen terug meegegeven, echter niet gestreken (tenzij ik echt eens 'in mijne goeie ben' als ik achter m'n strijkplank moest staan).
Soms gebeurt het zelfs dat na een week iets vuil terug meegegeven wordt. 't gaat dan om kledij waarvan ik géén wasmachine had. En dan ga ik er echt geen opzetten speciaal voor dat éne kledingstuk.
Noot: kleding met vlekken wordt altijd gewassen.

Bij maand/maand is dat wel een héle andere zaak! Dan heb je zelf toch geen kleren meer??

Ik zou de kledij waarme ze toekomen, de as in doen en zorgen dat dat proper is als ze terug vertrekken en hun daarin terug naar hun moeder laten gaan. De kledij die jullie kopen blijft zo dan ook bij jullie...

Dus op vrijdagavond wassen en zondagmorgen al terug aandoen.
Buiten het feit dat dat praktisch niet te doen is, is dat emotioneel voor de kinderen ook NIET OK.
Dan lijkt het net alsof ze de kleren die ze bij papa hebben niet mee naar mama mogen nemen.

'hier is de deur en hier is de grens'.
Nee, niet ok voor de kindjes ...