JuridischForum.be

Mijn ex doet bepaalde uitgaven voor de kinderen maar steekt deze uitgaven in zijn onkosten van zijn zelfstandige praktijk. Bv hij koopt een PC voor de kinderen en brengt de PC in zijn onkosten. In eerste instantie trekt hij de BTW af en tweede instantie betaalt hij hierdoor minder belastingen.
Op zich geen goede praktijk maar dat is zijn verantwoordelijkheid.

Nu echter wil hij dat ik de helft van de PC betaal. Ik wil enkel betalen voor de helft van het deel na aftrok BTW en na aftrok belastingen. Bv: 1000€ - BTW 21% - belasting 25% = 619,8€ delen door 2 = 309,9€

Is mijn redenering correct?

Is het noodzakelijk dat de kinderen een eigen PC hebben? Indien niet (wat ik ook zo zou oordelen), is de aankoop zijn eigen keuze, en moet u daar niet voor tussenkomen.

Als hij iets op zijn zaak aankoopt, moet u hier niets aan meebetalen. U hebt immers niets met zijn zaak te maken.

Héél simpel: Ofwel is het voor zijn zaak en hebt u daar geen zaken (haha!) mee.
Ofwel is het voor de kinderen, werd dit onderling besloten en was er een akkoord over welke laptop en hoe duur.

Vraag hem een kopie van de factuur zodat u de helft kan betalen.
Indien die op naam van zijn zaak staat ...

Ondertussen bezorgde hij me een factuur, op naam van de zaak, én met nog een aantal kleine accessoires.

PC kost 650€, daarbij een anti-virus programma van 40€, een harddisk voor reservekopies te maken, en een powerbank voor gsm op te laden.

Met andere woorden: eerst gaat over een PC van 1000€ die uiteindelijk maar 650€ kost! Nu begrijp ik waarom factuur niet onmiddellijk wordt afgegeven!

Bijkomende vraag: kleine spullen zoals een powerbank, kostprijs 30€, is dat een buitengewone onkost of valt dit binnen alimentatie?

Daar moet u dus niet voor betalen. Met zijn zaak hebt u niets te maken.

Bijkomende vraag: kleine spullen zoals een powerbank, kostprijs 30€, is dat een buitengewone onkost of valt dit binnen alimentatie?

Alles (dus ook de computer) vallen zowel buiten alimentatie als buitengewone kosten. U bent niet verplicht om hier ook maar iets in bij te dragen. Alles wat u toch wil betalen, is uit vrije wil, en valt buiten wat u moet betalen volgens het vonnis. U draagt dus bij wat u wil, maar hier zal u geen juridische verantwoording voor krijgen.

Het probleem blijft: de ex blijft komen met facturen met aankopen voor de kinderen en blijft hiervan de helft van de btw eisen.
Ik blijf weigeren deel btw te betalen, telkens krijg ik de melding dat ik mijn plicht niet nakom, hierbij de vraag kan hij dit gebruiken bij een rechtszaak?

Neen.
Zijn zaak koopt wat zijn zaak wil kopen; hier heeft u GEEN zaken mee en hiervoor moet u ook NIETS bijdragen.
Als hij hiermee naar de rechtbank zou durven gaan; daar zou ik wel eens bij willen zijn.
Dat noemen ze fraude: dingen kopen op de zaak voor privégebruik (en dan nog eens de helft terugvragen van je ex).

Het is hierboven toch reeds uitgelegd: indien de factuur op naam van de zaak staat dan betaalt u gewoon NIETS, niet de BTW, niet de hoofdsom. Indien u vriendelijk bent zendt u hem een aangetekende brief om dat uit te leggen en te zeggen dat hij maar een factuur of betaalbewijs op zijn naam of de naam van het kind moet laten opstellen. Laat hem maar naar de rechtbank trekken om te klagen dat u weigert zijn zaak te sponsoren en mee te werken aan fiscale fraude. Of schrijf een brief naar zijn btw- of belastingcontroleur met een kopie van zijn verzoek aan u om te betalen erbij.

Een pc valt zeker niet in de gewone raming van alimentatie en valt dus onder bijzondere kosten. Het is afhankelijk wat er allemaal in de ouderschapsovereenkomst of vonnis staat, maar bijzondere kosten dienen op voorhand beide ouders te overleggen en bij akkoord dienen ze betaald in verhouding van inkomen of zoals in de overeenkomst is opgenomen.

Als die pc niet noodzakelijk is voor het kind (bijvoorbeeld voor de studies) en jij bent niet akkoord met de aankoop, dan hoef je daar ook niet voor in tussen te komen.

Bijzondere kosten zijn net zoals de "gewone" alimentatie fiscaal aftrekbaar (voor 80% voor de ouder die het kind niet ten laste heeft). Als er overeengekomen is van niets onderling te doen met de fiscale voordelen (meestal), dan heeft het weinig belang op welke manier hij er fiscale 'voordelen' mee doet en kan je daar geen aanspraak op maken. Of het nu gesjoemel is of niet heeft uiteindelijk weinig belang.

Dat heeft net alle belang, Wilfried. Een factuur op de zaak wordt geacht voor de zaak te zijn en kan dus nooit iets met het kind te maken hebben. Facturen op naam van de zaak moeten dus nooit betaald worden door de andere ouder.

LeenW, strikt juridisch gezien klopt inderdaad wat je zegt en heeft hij geen verhaal om geld te vragen.

Ja ... hij kan enkel een factuur "privé" vragen .... ( aan de computerwinkel)
En daarna een "boekhoudkundige rechtzetting "... creditnota "privé" + factuur op zijn "zaak" ...

fouten gebeuren ....

Overleg plegen voor dergelijke aankopen lijkt mij "de sleutel" voor een oplossing ...

k.b.