JuridischForum.be

Sinds 1 december woont mijn oudste zoon bij mij, na een stevige ruzie met de moeder. Hij wil nu blijvend bij mij wonen. Hoe pak ik dit concreet en correct aan?
Situatie: ik heb twee zonen en betaal al sinds 2007 alimentatie en onkosten volgens een overeengekomen EOT. Intussen zijn beide zonen al een paar jaar meerderjarig (ze studeren nog - hebben geen inkomen), maar ik heb al die tijd de alimentatie en de extra onkosten gewoon op de rekening van de moeder blijven storten. De kinderen zijn momenteel allebei bij haar gedomicilieerd, ten laste van haar, en zij ontvangt ook het kindergeld.

1/ Omdat dit volgens mij fiscaal het duidelijkste is, lijkt het me het beste dat mijn oudste zoon zijn verblijfplaats aanpast naar mijn adres. Of is een alternatief gewoon ophouden met het betalen van de alimentatie (én pro-rata studiekosten) zonder ik juridisch in de problemen kom?

2/ Ook omdat dit volgens mij het duidelijkste is, wil ik vanaf nu instaan voor al het onderhoud en alle kosten van mijn oudste zoon (zijn zakgeld, kledinggeld, mobiel abonnement, etc. Deze werden in december nog betaald door de moeder, maar dit verderzetten schept volgens mij alleen maar onduidelijkheid (en juridische mogelijkheden voor mijn ex denk ik).

Op die manier heeft elke ouder één kind ten laste en één kind volledig te onderhouden. Moet er dan nog effectief alimentatie betaalt worden van mij naar de moeder voor de jongste zoon? In de EOT werd een identiek bedrag voor elk kind overeengekomen? Of een pro-rata afrekening van extra kosten voor de jongste zoon?
Kan mijn ex op basis van een inkomensverschil toch nog (eventueel via een juridische procedure) bekomen dat ik alimentatie en/of extra onkosten betaal voor de jongste zoon, die zijn domicilie behoudt bij de moeder? De jongste zoon zit op kot, de oudste die nu heel de tijd bij mij woont, niet.
Hoe pak ik dit concreet en correct aan? Welke stappen moet ik/mijn oudste zoon volgen?

Als uw zoon meerderjarig is en u akkoord bent kan hij zich bij u domiciliëren. Aan tafel gaan zitten met uw ex indien een gesprek mogelijk is, eea op papier zetten en laten bekrachtigen door een notaris. Of indien de ex niet te betrouwen is: naar de rechtbank, herziening aanvragen. Gewoon ophouden met betalen is geen goed idee en let op met schuldvergelijking want met onderhoudsuitkeringen is dit niet toegestaan.

Vermits je zoon meerderjarig is, zou hij ook zijn moeder officieel op de hoogte kunnen brengen (met een mail bijvoorbeeld) dat hij zijn domicilie wijzigde naar het adres van zijn vader. Hij zou eveneens kunnen laten weten, dat gezien beide ouders na de meerderjarigheid van hun kinderen samen onderhoudsplichtig zijn tot de studies afgerond zijn, hij laat weten dat hij vanaf nu de onderhoudsbijdrage van zijn vader persoonlijk ontvangt om zijn studiekosten zelf te betalen. De zoon kan haar ook melden dat hij de aanvraag bij het kinderbijslagfonds zal doen om zelf zijn kinderbijslag te ontvangen. Om te besluiten met de vraag welk bedrag de moeder overweegt bij te dragen aan zijn studies en onderhoud. En of ze haar antwoord per kerende kan laten weten. Met dit op mail wordt de situatie zeer duidelijk gemaakt en is er zeker geen sprake van niet willen bijdragen of dergelijke. Wellicht gaat de moeder hier toch in mee zonder ook nog eens zotte notariskosten en zegelrecht te moeten betalen. Wacht eerst even haar antwoord af.

Er is toch nog iets niet duidelijk voor mij:
1/ Waarom zou ik na de aanpassing van domicilie een onderhoudsbijdrage op zijn rekening (moeten) storten? Aangezien ik al insta voor alle onderhoud (huisvesting, kleding, eten, zakgeld, abonnementen, etc.)
2/ Is mijn ex dan niet verplicht om een onderhoudsbijdrage te betalen? U spreekt over 'wenst' te betalen. Als ze dus 0€ wenst te betalen moet ik toch nog beginnen procederen?
3/ Ondanks het onderhoudsgeld voor de oudste zoon: hoe zit het dan met het onderhoudsgeld voor de jongste zoon? Wat zijn hier de opties?

1. Zolang er geen aanpassing vonnis is, ben je verplicht te betalen aan de persoon die in het onderhoud van je zoon voorziet. Gezien hij meerderjarig is, kan je op zijn rekening storten. "Storten op je eigen rekening" is een probleem, omdat je zo je bereidheid tot betalen niet noodzakelijk bewijst. het kan, maar is niet zo vanzelfssprekend. Je zoon moet natuurlijk dat geld gebruiken om (deels) in zijn eigen onderhoud te voorzien, hij kan dat doen door het geld aan jou over t eschrijven.
2. Zolang er geen aanpassing van het vonnis is, moet ze niet betalen.
3. Je moet het vonnis blijven volgen.

1/ U kan aan uw onderhoudsplicht inderdaad perfect voldoen onder een andere vorm dan geld. Lees evenwel verder.
2/ en 3/ Uw ex beschikt nog steeds over een vonnis of geldige regeling dus indien ze lastig gaat doen kan ze dat zolang er geen officiële nieuwe afspraak werd gemaakt over de toekomstige verdeling der kosten. Vandaar dat u dit best op papier zet en laat bekrachtigen. In onderling overleg is het makkelijkst, anders zal u inderdaad een herziening van de regeling moeten vorderen. Welke weg u dient te volgen hangt in grote mate af van de verstandhouding met uw ex.

Het is inderdaad zo dat de meerderjarige zoon met de "bijdrages" die dan zou krijgen vzan u , zelf zijn financieeen moet regelen: dus transportkosten, kleding, vrijetijd, schoollunch, studieboeken/cursusgelden en dokterskosten betaalt hij vanaf dat moment zelf. Je kan eventueel ook afspreken dat de zoon een bepaald bedrag terugstort voor kost en inwoon. Maar door de band zijn deze onderhoudsbijdragen voor een universiteitsstudent net voldoende om de leefkosten te betalen (en niet zozeer de inwoonkosten) Met deze "technische werkwijze" kan de moeder alvast niet bewijzen dat u NIET bijdraagt in het onderhoud van uw zoon. U darentegen kan dan wel aantonen dat de moeder niet (meer) bijdraagt aan het onderhoud van haar zoon....

Stel dat u 3x meer verdient dan uw ex, verwacht u dan dat zij hetzelfde alimentatiebedrag zou betalen voor het kind dat nu bij u woont? Lijkt me eerlijk gezegd niet juist. Indien uw beide inkomens gelijk zijn is dit natuurlijk anders. Maar zoals eerder vermeld, het vonnis is nog steeds geldig voor de zoon die bij de moeder woont. Dus tenzij u een onderling akkoord maakt, zal u bij de rechtbank moeten passeren.