JuridischForum.be

Ik heb een concrete vraag:

Ik ben ondertussen meer dan twee jaar gescheiden van de moeder van onze zoon (8 jaar ondertussen). We hebben een regeling dat hij ca 25% van de tijd bij mij is en 75% bij haar. Aangezien hij dus meer bij haar is, betaal ik haar daar ook een bepaald bedrag voor. We wonen allebei in dezelfde stad momenteel.
Ik zou nu, door een opportuniteit die uit de lucht kwam gevallen, naar het buitenland willen verhuizen (buiten Europa - om te beginnen voor 3 jaar) al zal ik dan mijn zoon nog amper te zien krijgen, tenzij via skype en een of twee keer per jaar in een vakantie misschien (elke maand over en een weer vliegen is niet te betalen)
Ik moet dit nog met de moeder bespreken en weet niet hoe zij zal reageren en hoever zij een nieuwe regeling wil samen op papier zetten (bijna altijd bij haar, ik die een grotere financiele bijdrage lever). Want zij zal uiteraard dan moeten zo goed als voltijds voor hem zorgen. Al staan mijn ouders ook steeds paraat om haar te helpen indien nodig.
De vraag die ik heb: als wij er niet uit geraken, kan mijn verhuis tegenhouden worden als zij wil dwarsliggen?

Alvast bedankt voor jullie advies.
PJS

Niemand kan U tegenhouden om te verhuizen, wel zal je inderdaad moeten inboeten aan uw tijd met uw zoon.
Wat wel mogelijk is, is dat uw ex dan een alimentatieherziening vraagt omdat ze dan uitsluitend voor jullie zoon gaat zorgen, terwijl dit nu maar 75 % is ( alimentatie wordt bepaald niet alleen volgens de inkomens, maar ook volgens de verblijfsregeling)

Niemand kan U tegenhouden om te verhuizen, wel zal je inderdaad moeten inboeten aan uw tijd met uw zoon.
Wat wel mogelijk is, is dat uw ex dan een alimentatieherziening vraagt omdat ze dan uitsluitend voor jullie zoon gaat zorgen, terwijl dit nu maar 75 % is ( alimentatie wordt bepaald niet alleen volgens de inkomens, maar ook volgens de verblijfsregeling)

Bijkomende vraag in dit geval: als de topic starter na enkele jaren terug naar België komt, kan hij dan zomaar de vroegere regeling terug eisen, of is het mogelijk dat, eens de zoon 100% bij de moeder verblijft voor enkele jaren, de topic starter moeilijkheden kan hebben om die 25% opnieuw "op te eisen".

Alles hangt af van de verstandhouding met de ex. De beste is om een akkoord te bereiken en die akte laten homologeren door de Familierechtbank. In zo een akte kan perfect opgenomen worden dat vanaf moment terugkeer naar België, de oude regeling hervat wordt.

Niemand kan U tegenhouden om te verhuizen, wel zal je inderdaad moeten inboeten aan uw tijd met uw zoon.
Wat wel mogelijk is, is dat uw ex dan een alimentatieherziening vraagt omdat ze dan uitsluitend voor jullie zoon gaat zorgen, terwijl dit nu maar 75 % is ( alimentatie wordt bepaald niet alleen volgens de inkomens, maar ook volgens de verblijfsregeling)

Ik ga er idd vanuit dat ik meer financieel zal moeten bijdragen. Dat lijkt me niet meer dan normaal. Ik was alleen bang dat ze zou kunnen afdwingen dat ik niet zou kunnen verhuizen aangezien ze dan alleen voor hem zal moeten zorgen.

Alles hangt af van de verstandhouding met de ex. De beste is om een akkoord te bereiken en die akte laten homologeren door de Familierechtbank. In zo een akte kan perfect opgenomen worden dat vanaf moment terugkeer naar België, de oude regeling hervat wordt.

De verstandhouding is redelijk maar niet optimaal. Ze vindt wel nu al dat ik onze zoon te weinig zie. Vandaar een beetje mijn bezorgdheid. Het gesprek zal in elk geval aangegaan moeten worden met haar. Bijkomende vraag hierbij: hoe lang kan ze het laten aanslepen om tot een regeling te komen? Vertrek naar buitenland zou reeds voorzien september 2016.

Het beste is, denk ik (uit ervaring), eerst voor jezelf uitmaken hoe jij je toekomst ziet (terugkeer naar België? hoe veel ben je bereid en kàn bijdragen in de kosten...vakantieregeling) en dan met een concreet voorstel afkomen bij je ex. Eens jullie eruit zijn, dienen jullie een verzoekschrift tot vrijwillige verschijning in bij de Familierechtbank. De procedure bij de rechtbank zou niet langer dan 3 maanden in beslag mogen nemen.

(even off topic, het is ergens positief dat U ex zelf voorstelt om jullie zoontje meer te zien, er zijn gevallen dat er anders loopt en kinderen niet meegegeven worden )

Ze kan u niet tegenhouden, u bent hier niet vastgeketend.

Burgerlijk wetboek:

Art. 203.[1 § 1. De ouders dienen naar evenredigheid van hun middelen te zorgen voor de huisvesting, het levensonderhoud, de gezondheid, het toezicht, de opvoeding, de opleiding en de ontplooiing van hun kinderen. Indien de opleiding niet voltooid is, loopt de verplichting door na de meerderjarigheid van het kind.
§ 2. Met middelen wordt onder andere bedoeld alle beroepsinkomsten, roerende en onroerende inkomsten van de ouders, alsook alle voordelen en andere middelen die hun levensstandaard en deze van de kinderen waarborgen.
§ 3. De langstlevende echtgenoot is gehouden tot de verplichting gesteld in paragraaf 1 ten aanzien van de kinderen van de vooroverleden echtgenoot van wie hij niet de vader of de moeder is, binnen de grenzen van hetgeen hij heeft verkregen uit de nalatenschap van de vooroverledene en van de voordelen die deze hem mocht hebben verleend bij huwelijkscontract, door schenking of bij testament

Dat hoeft niet per definitie te zijn door fysieke aanwezigheid; ik ken gescheiden ouders die beiden een zeer druk professioneel bestaan leiden en waar de kinderen tijdens de week op internaat zitten en één weekend op 2 + een vakantie bij een partner doorbrengen. Van een ander (gescheiden) koppel dat ik ken waarvan de vader uit Latijns-Amerika komt, de moeder uit België, woont de zoon bij de moeder in Azie (ze werkt daar). De vader vliegt éénmaal per jaar voor 4 weken daarheen om tijd door te brengen met zijn zoon (en logeert dan zelfs bij de moeder en haar nieuwe partner, bon, het loopt niet overal even vlotjes als daar). Tussendoor skypen ze. Tijdens één schoolvakantie vliegt de zoon naar het land waar de vader werkt en verblijft daar bij diens ouders.

Indien u een band wil blijven houden met uw kind zal u vermoedelijk wel extra tijd en moeite moeten doen daarvoor (ik spreek in theorie wegens zelf geen kinderen). Wat wél zo is, is dat indien er een regeling wordt uitgewerkt en u na 3 jaar terugkomt, u er niet mag van uitgaan dat dat zomaar met een vingerknip opnieuw zal aangepast worden om rekening te houden met u.

Het beste is, denk ik (uit ervaring), eerst voor jezelf uitmaken hoe jij je toekomst ziet (terugkeer naar België? hoe veel ben je bereid en kàn bijdragen in de kosten...vakantieregeling) en dan met een concreet voorstel afkomen bij je ex. Eens jullie eruit zijn, dienen jullie een verzoekschrift tot vrijwillige verschijning in bij de Familierechtbank. De procedure bij de rechtbank zou niet langer dan 3 maanden in beslag mogen nemen.

(even off topic, het is ergens positief dat U ex zelf voorstelt om jullie zoontje meer te zien, er zijn gevallen dat er anders loopt en kinderen niet meegegeven worden )

Alvast bedankt voor de info! Als we onderling alles overeenkomen, dit op papier zetten, en beiden ondertekenen, moet er dan nog een familierechtbank aan te pas komen? Of is dat sowieso nodig / het beste?

Ze kan u niet tegenhouden, u bent hier niet vastgeketend.

Burgerlijk wetboek:

Art. 203.[1 § 1. De ouders dienen naar evenredigheid van hun middelen te zorgen voor de huisvesting, het levensonderhoud, de gezondheid, het toezicht, de opvoeding, de opleiding en de ontplooiing van hun kinderen. Indien de opleiding niet voltooid is, loopt de verplichting door na de meerderjarigheid van het kind.
§ 2. Met middelen wordt onder andere bedoeld alle beroepsinkomsten, roerende en onroerende inkomsten van de ouders, alsook alle voordelen en andere middelen die hun levensstandaard en deze van de kinderen waarborgen.
§ 3. De langstlevende echtgenoot is gehouden tot de verplichting gesteld in paragraaf 1 ten aanzien van de kinderen van de vooroverleden echtgenoot van wie hij niet de vader of de moeder is, binnen de grenzen van hetgeen hij heeft verkregen uit de nalatenschap van de vooroverledene en van de voordelen die deze hem mocht hebben verleend bij huwelijkscontract, door schenking of bij testament

Dat hoeft niet per definitie te zijn door fysieke aanwezigheid; ik ken gescheiden ouders die beiden een zeer druk professioneel bestaan leiden en waar de kinderen tijdens de week op internaat zitten en één weekend op 2 + een vakantie bij een partner doorbrengen. Van een ander (gescheiden) koppel dat ik ken waarvan de vader uit Latijns-Amerika komt, de moeder uit België, woont de zoon bij de moeder in Azie (ze werkt daar). De vader vliegt éénmaal per jaar voor 4 weken daarheen om tijd door te brengen met zijn zoon (en logeert dan zelfs bij de moeder en haar nieuwe partner, bon, het loopt niet overal even vlotjes als daar). Tussendoor skypen ze. Tijdens één schoolvakantie vliegt de zoon naar het land waar de vader werkt en verblijft daar bij diens ouders.

Indien u een band wil blijven houden met uw kind zal u vermoedelijk wel extra tijd en moeite moeten doen daarvoor (ik spreek in theorie wegens zelf geen kinderen). Wat wél zo is, is dat indien er een regeling wordt uitgewerkt en u na 3 jaar terugkomt, u er niet mag van uitgaan dat dat zomaar met een vingerknip opnieuw zal aangepast worden om rekening te houden met u.

Bedankt voor de info. Ik ben toch wel wat gerust gesteld nu. Het lastigste stuk komt er nu aan: het gesprek aangaan, trachten een regeling te vinden én daarna communiceren naar de zoon... Skypen zal idd een wezenlijk onderdeel worden van de afspraken denk ik.
En neen, ik kan/zal ook niet verlangen dat na drie jaar alles wordt terug geschroefd, daar ben ik me ter dege van bewust.

Je zegt dat de verstandhouding relatief goed is met uw ex, maar dat kan door verschillende factoren snel veranderen. Voor de zekerheid zou ik alles laten homologeren bij de rechtbank. Is er momenteel een vonnis? een EOT?

Ik denk dat als er een EOT is, dat het dan een onderling document door beiden getekend, volstaat, maar ben hier niet zo zeker van, anderen zullen dat beter weten

Je zegt dat de verstandhouding relatief goed is met uw ex, maar dat kan door verschillende factoren snel veranderen. Voor de zekerheid zou ik alles laten homologeren bij de rechtbank. Is er momenteel een vonnis? een EOT?

Ik denk dat als er een EOT is, dat het dan een onderling document door beiden getekend, volstaat, maar ben hier niet zo zeker van, anderen zullen dat beter weten

Er is een EOT. En idd, ik vermoed dat de mededeling dat ik wil verhuizen voldoende zal zijn om de relatie te vertroubelen. Dus toch iets op papier zetten bij rechtbank dus.
Ik vroeg me nu wel af: stel dat ze niet wil luisteren en niet bereid is om tot een overeenkomst te geraken, wat zijn dan de stappen?

Indien uw ex niet wil meewerken en absoluut dwarsligt dan hebt u maar één optie indien u één en ander wil geregeld zien en dat is naar de familierechtbank trekken met een vordering waarin u uiteenzet hoe de regeling er volgens u best zou uitzien. Dan zal uw ex verplicht zijn te reageren. Nodeloos om te zeggen: doe dit enkel als laatste redmiddel want niet alleen zal het geld kosten, indien er nog een goede of acceptabele verstandhouding was zal dat daarna niet meer zo zijn.

Beste aanpak: onderling akkoord, laten bekrachtigen in notariële akte ofwel via de rechtbank.

Nog iets, je ex heeft geen voordeel bij om dwars te liggen. Stel dat je ineens zou verdwijnen, het enige wat ze kan doen is, steeds klacht neerleggen bij de politie dat U uw zoon niet bent gaan afhalen en na een aantal klachten dan zelf naar de rechtbank stappen om de alimentatie te verhogen op basis van het werkelijk verblijf van jullie zoon.
U zal in dat geval waarschijnlijk jullie zoon niet meer te zien krijgen (op Skype) en het contact zal verhinderd worden, maar dit is sowieso een risico als je verhuist...

Dit is wel worse vase scenario

Zorg dat je een goed voorstel op papier hebt, eentje waarop ze geen "neen" kan zeggen en laat dit bekrachtigen via de rechtbank.

Nog iets, je ex heeft geen voordeel bij om dwars te liggen. Stel dat je ineens zou verdwijnen, het enige wat ze kan doen is, steeds klacht neerleggen bij de politie dat U uw zoon niet bent gaan afhalen en na een aantal klachten dan zelf naar de rechtbank stappen om de alimentatie te verhogen op basis van het werkelijk verblijf van jullie zoon.
U zal in dat geval waarschijnlijk jullie zoon niet meer te zien krijgen (op Skype) en het contact zal verhinderd worden, maar dit is sowieso een risico als je verhuist...

Dit is wel worse vase scenario

Zorg dat je een goed voorstel op papier hebt, eentje waarop ze geen "neen" kan zeggen en laat dit bekrachtigen via de rechtbank.

Dat laatste lijkt me de nagel op de kop. Merci voor de respons!