JuridischForum.be

Er is een vonnis uitgesproken i.v.m. het betalen van de buitengewone kosten op 7 dec. 2015 . Dit vonnis heb ik nu laten betekenen en de beroepstermijn is afgelopen . Ik houd mij strikt aan het vonnis maar er zijn weer onenigheden tussen mijn ex en mij. Bv. Er staat geschreven dat ik alleen facturen van een opgemaakte lijst van de school de helft van moet betalen die ik dus ook betaald heb maar nu gaat zij gewoon naar de winkel en koopt bv. vulpen en vullingen of printerinkt en zo van die zaken . Ook zoals loopschoenen voor sport beweerd zij dat ik die moet betalen voor voetbal .Maar daar heb je enkel voetbalschoenen of kunstgrasschoenen voor nodig . Zo kan zij wel eender welk kopen. Abonnement voor bibliotheek zou ik ook de helft van moeten betalen maar dat staat ook niet in het vonnis .
Nu wil zij een officieel document opmaken dat wij beiden zouden ondertekenen met wijzigingen van het bestaande vonnis . Kan zij dit zomaar want als ik niet akkoord ga met het betalen van de bijzondere kosten die zij door stuurt ook al staat het niet vermeld in het vonnis gaat zij weeral naar de rechtbank .
Graag u mening , bedankt alvast

Houd u gewoon strikt aan wat in het vonnis staat indien het een limitatieve lijst is en weiger al de rest. Uw ex kan u niet dwingen een afzonderlijk akkoord te sluiten, doe dat dus ook niet. Laat haar naar de rechtbank gaan indien ze wil.

Een vulpen en vullingen ervoor etc lijken me geen buitengewone kosten te zijn.

Post anders eens letterlijk (zonder namen) het desbetreffende deel van het vonnis.

U bent inderdaad maar gehouden tot het betalen van wat als bijzondere kost opgelijst staat in het vonnis.

Hoe gaat u ermee om als ze andere dingen ook vraagt?
1) U betaalt wat u wel moet betalen. U mag nooit deze bedragen niet betalen omdat u iets anders gaat betwisten.
Let:
- Deze kosten moeten normaal gezien in onderling overleg gemaakt zijn, of noodzakelijk zijn. (Over een schoolfactuur valt niet overeen te komen, dat is er gewoon)
- U moet een factuur (of een kopie ervan) krijgen zodat u het correcte bedrag kent. Bij medische kosten is dat NA voorlegging van terugbetalingen van het ziekenfonds of hospitalisatieverzekering.

2) U betwist de kosten die niet in het vonnis zijn opgenomen. Dat doet u beste daar een AS (eventueel mail) te sturen met daarin de melding dat u haar vraag tot het bijdragen aan x en y gekregen heeft. Dat de bijzondere kosten duidelijk in het vonnis gestipuleerd staan en deze dingen daar niet toe behoren. Dat er in onderling overleg uiteraard andere dingen samen aangekocht kunnen worden, maar dat dit noch door u, noch door haar niet eenzijdig kan beslist worden. Dat u voor het maken van deze kosten niet geraadpleegd werd en u dus ook uw akkoord niet gegeven hebt en dat u bijgevolg deze kosten ook niet zal betalen. Dat u haar aanraadt dat ze contact met u opneemt voor het maken van kosten die niet gestipuleerd staan in het vonnis, zodat u uw melding en eventueel akkoord kan geven en dat er kan vermeden worden dat zaken dubbel aangekocht worden.

U moet zéker niets tekenen om deze dingen aan te passen.
Het aankopen van pennen, vulpennen, printerinkt zijn géén bijzondere kosten. Of verhuist de printer misschien elke week mee? Of gaat zij u ook de helft betalen van uw printinkt?

Ik kan u wel aanraden om soms met iets akkoord te gaan. Een abonnement op de bibliotheek (kan ze ook gebruiken in uw week) of bv de aankoop van 1 vulpen die ze zowel in uw week als in de mama haar week gebruikt op school zijn kosten die te verantwoorden zijn. U kan op die manier in het AS ook uw goede wil tonen, moest ze ooit besluiten om toch terug naar de rechtbank te trekken.

Aankoop van printerinkt: mijn ex-man rekent dit ook aan als buitengewone kost. Voornamelijk afdrukken van cursussen. Het is namelijk de gewoonte dat studenten tegenwoordig de cursus in een file krijgen die ze dan maar zelf moeten afdrukken. Bijgevolg draait de printer op volle toeren, 600€ per jaar aan cartridges + nog het papier !

Het afdrukken van cursussen lijkt me wel een buitengewone onkost gezien dit toch rechtstreeks met school te maken heeft.

Zelfde vraag voor GSM en drinkgeld voor de kinderen: buitengewone onkost of niet? Mijn ex-man zette bv een uitzonderlijk geschenk (150€ drinkgeld) met kerstdag op de lijst. Dit laatste heb ik wel geweigerd, als ik een geschenk geef zal ik dat wel zelf geven.

Feitelijk komt het er op aan om een heel duidelijke (en zeer ruime) definitie te geven aan de buitengewone onkosten!

eventjes doorbomen over de practische kant van deze zaak: thuis cursussen afprinten (vaak dus secundair en hoger onderwijs) is biezonder duur en gebruiksonvriendelijk. Gewoon met de USB-stick naar een studentencopycentrum en je drukt je cursussen voor 1/3 van de kostprijs als je thuis zou afdrukken. (een beetje deftige cursus telt toch zo'n 200 bladzijden...) En ja, dit is dus een te delen kost: maar ik zou nooit de printerinkt betalen: want dan heb je geen contrôle over WAT er allemaal voor WIE afgeprint wordt. GSM en zakgeld: elk huisgezin bepaalt voor zichzelf hoeveel het daar aan wenst te besteden. GSM-laden wordt ook binnen het huisgezin bepaald: dus ij de meeste gevallen krijgt het kind van beide ouders daar een budgetje voor.

Klopt eylis, betreffende printen cursussen is het kiezen tussen het copycenter naar waar je je moet verplaatsen of het handig thuis afprinten. De printer in het thuis is vrij goedkoop dus thuis afprinten kan.

Maar hier wordt het dubbel probleem van de buitengewone onkosten aangeraakt:
- enerzijds zijn er kosten die noodzakelijk zijn en dus te betalen door beide partijen, maw de discussie of het al dan niet een buitengewone onkost is!
- anderzijds is er het probleem: hoeveel geef je er aan uit, koop je dure of goedkope dingen? Je kan niet voor alles een akkoord vragen en je moet dus de andere ouder betrouwen op zijn zuinigheid. Dit terwijl die juist het gevoel heeft van "och ja de andere helft is toch betaald door de tegenpartij", alles is precies de helft goedkoper .... zo van "toch maar die duurdere schoenen, de ex betaalt toch de helft ..."

Uiteindelijk is het misschien beter om gewoon een grote forfait betalen, zo verminder je het bijhouden van apothekersrekeningen met alle discussies !

de "problematiek"van de te dure merkschoenen (en bijvoorbeeld dure designerbrilmontueren) zijn anders wel heel makkelijk op te lossen: schoenen en een brilmpontuur heb je nodig, dat staat buiten kijf. In het geval dat de ene ouder systematisch de helft van "te dure" belangrijke aankopen eist van de andere ouder, kan je gewoon het volgrende toepasen: bekijk wat de gemiddelde prijs is van een brilmontuur uit de middenklasse is. Meldt de ouder dat je niet akkoord bent om een designersmontuur te betalen, maar wel een middenklasse bril. Je betaalt dan ook de helft van zo'n bedrag. Je voldoet aan je plicht en de andere ouder kan eventueel zelf nog beslissen er meer aan uit te geven.

bedankt alvast voor het verduidelijken van de bijzondere kosten . Nu is het wel zo dat mijn ex zoals die vulpen vullingen etc. nu naar de schoolinstelling gaat om deze aankopen op papier te zetten . Kan dit zomaar ? En wat betreft buitengewone kosten voor sport en ontspanning en in dit geval voetbal . Vallen loopschoenen ook in die lijst van bijzondere kosten want om te voetballen heb je toch alleen voetbalschoenen of kunstgrasschoenen nodig wat het schoeisel betreft . Anders zou zij toch alle soorten schoenen kunnen kopen en de rekening doorsturen . Mvg .

Een vulpen en vullingen heb je inderdaad nodig om naar school te gaan. Maar in de supermarkt vind je er al eentje voor 5 euro. Een "Witte Berg"vulpen kost minstens 150 euro. Heeft de ouder je vooraf gevraagd WELKE vulpen ze zou willen aanschaffen? Neen, dan mag je Je mag je gerust enkele euro voor pen + vullingen betalen aan de andere ouder. Of ze daar dan een eenvoudige pen of een dure mee koopt is haar beslissing. Idem dito voor de loopschoenen. Ik zou ze wel financieren. Want voor de training van voetbal worden ook wel looptrainingen georganiseerd. Maar nogmaals heeft ze vooraf overleg met je gepleegd WELKE prijsklasse loopschoenen ze voor ogen had? Dat kunnen er heel simpele zijn van 15 euro. Betaal daar de helft van Met deze methode leert een ouder vooraf overleg te plegen en niet persé de duurste merken te willen aanschaffen.