JuridischForum.be

Hoi , ik zal even een korte schets proberen scheppen van de situatie ....

Mijn vrouw en ik zijn 16 jaar samen ( 10 jaar getrouwd ) en hebben 4 dochters .
Enkele maanden ( december 2015 ) geleden heeft ze mij meegedeeld dat ze wou scheiden ( zij was al in oktober naar de advokaat gegaan ) .
Ik wilde dit absoluut niet en heb geprobeerd de relatie te redden en mijzelf kompleet veranderd .
Met heel veel downs en enkele ups hield ik hoop in een positieve uitkomst .


Woensdag heb ik na de zoveelste woordewisseling met mijn 14 jarige ( die sinds december totaal onhoudbaar was voor mij ) mijn geduld verloren .
Tijdens de woordewisseling is het zo ver gekomen dat ze mijn gsm in haar handen nam en dreigde deze kapot te smijten .
Ja in haar verdedeging is was zeker ook niet gemakkelijk in de omgang met haar tijdens deze situatie .
Hoe dan ook deze is op de grond kapot gesmeten en toen heb ik voor het eerst in mijn leven een vrouw/meisje geslagen .... mijn dochter .
Niet dat het uitmaakt maar het was met de blote hand boven op haar hoofd .

Nu op dat moment van zwakte wou ik niet meer verder en kon ik ook niet meer . De politie was ondertussen gebeld en kwamen de straat ingereden .
Op dat moment ben ik ervandoor gegaan op de moto ...
Ik ben na x aantal uur mijzelf gaan "aangeven" bij de politie . Na veel overleg en ect kwamen wij tot de conclusie dat een vrijwillige opname misschien even goed zou zijn .
Tijdens mijn verblijf in het ziekenhuis ( dit heeft 2 dagen geduurd ) ben ik te weten gekomen dankzij dat iemand van sociale hulp zich versprak ,
er een aanvraag tot uitzetting was ingediend voor mij in begin februari .

Nu ben ik sinds vrijdag "vrij" uit het ziekenhuis en heb ik vandaag mijn 1ste nacht buiten erop zitten . Ik heb nu even geluk om gebruik te kunnen maken van internet maar dadelijk komt de 2de nacht eraan .

Ik ben nu in een situatie dat ik wil meewerken aan een scheiding deze zo vlot en zo snel wil afhandelen . om zo snel mogelijk een normale leefwereld voor alle partijen te creeren .

Natuurlijk vanop straat is dit niet evident . En ja ik heb nog contact met mijn vrouw ( enkel via gsm ) .
En vroeg ik of ik tijdelijk een paar dagen misschien een week in de garage kon overnachten . om zo mijn werk veilig te stellen en naar onderkomen te zoeken .
Daar reageerde ze in naam van de kinderen negatief op . Ook of ik mijn auto dan kon gebruiken als slaapplaats was niet aan de orde .

dit is maar een stukje uit een veel langere situatie natuurlijk en ik weet dat ik zo zwaar in de fout ben gegaan maar mijn vragen zijn de volgende .

Ik ben nooit op de hoogte gebracht van een aanvraag tot uitzetting ( enkel voor mij alleen ) ....kan dit ?
Ik mag van haar niet naar huis komen ..... kan dit ?
Ik krijg mijn auto momenteel niet mee omdat ( ja deze is ook voor het vervoer van de kinderen in het weekend ) ze bang is dat ik hem niet terugbreng....Kan dit ?
Als ik besluit om naar huis te gaan kan de politie mij oppakken ( aangezien de vraag tot uitzetting lopende is en mijn domicillie daar nog staat ).
En mocht ik naar huis gaan hoeveel tijd krijg je als de aanvraag tot uitzetting goedgekeurd wordt ?



Ja ik weet dat naar huis gaan niet de beste oplossing is maar op dit moment ben ik radeloos en moet ik een beginpunt hebben om mijn leven te kunnen herstarten om zo in de toekomst ook voor de kinderen en toekomstige exvrouw te zorgen .
Oh en nee er zijn geen vrienden of familie meer waar ik terechtkan anders zou ik zeker dit niet vragen ...

Sorry als het onduidelijk is en als er extra vragen zijn voor een goed antwoord te kunnen geven zal ik deze zeker beantwoorden ...
Alvast bedankt

maar is die "uithuiszetting" via officiele weg aan u medegedeeld? Of is dat enkel wat uw vrouw u vertelt?

Ik moest tijdens mijn "vrijwillige" opname contact opnemen met mensen van het caw-crisisteam . De persoon die ik moest spreken was er niet en ik kreeg een collega te spreken die niet op de hoogte was van mijn situatie .
Toen ik hem zei dat ik moet bellen naar het crisisteam om een afspraak te maken voor een samenkmst van beide partijen om de situatie te helpen aangezien dat enkel met zen 2 ( mijn vrouw en ik ) nogal moeilijk zou gaan ...
Kreeg ik aan de telefoon volgend mededeling :

"meneer weet u zeker dat u dit de bedoeling is dat dit thuis gebeurd , in het dossier staat dat er een aanvraag tot uitzetting tegen u loopt sinds februari"

Dit was de eerste keer dat ik hier iets van gehoord heb , enkel heeft mijn vrouw dit ook aan mij bevestigd en de sociale dienst .

Maar ik heb tot nu geen enkel papier gezien of ( ja dit klinkt beschuldigend ik weet het maar gezien de situatie de laatste vier maand kan ik ff niet anders ) heb ik geen enkel papier ondertekent .


Sorry als de uitleg een beetje te lang is maar ik doe men best om zo duidelijk mogelijk te zijn

ik denk dat je best contact opneemt met bijvoorbeeld de politie om na te gaan of je inderdaad niet naar huis mag. Want als die "uithuiszetting" (nog) niet officieel is bekrachtigd is, dan zou je echtgenote nog klacht kunnen indienen tegen jou wegens gezinsverlating. Dus eerst informeren of die uithuiszetting een werkelijk officieel verbod is. zoniet, heb je elk recht je naar he gezinswoning te begeven.

dank je wel , heeft er iemand ook enig idee hoe lang zo een uitzettingsbevel kan duren ?
Ik ben hopeloos op zoek naar een andere woonst maar dit vind je niet op 3 / 4 dagen ...
Ik wil eigenlijk niet naar huis omdat mijn (binnenkort ex)vrouw zegt dat de kinderen mijn niet in huis willen .telt dat ook mee ?
ik wil handelen in het belang van mijn kinderen en bijna elke oplossing die ik probeer te bedenken is gebasseerd op het goed voor
mijn kinderen dan mijn vrouw en dan pas ik ...
Ik wil zeker niet de zielepoot uithangen maar dit word mijn 2de nacht buiten ...
Ik moet zelf ook stabiliteit hebben ... ivm werk en gemoedsrust ...

je bént dus niet uitgezet uit je gezinswoning. Dan moét je bij de politie officieel verklaring gaan afleggen dat je de gezinswoning verlaat op vraag van je vrouw. Indien je dat niet doet kan ze klacht indienen tegen jou wegens gezinsverlating. Ga ook langs bij de sociale dienst van je gemeente want zij kunnen helpen/bemiddelen om een verblijfplaats te vinden. Technisch gezien moet en kun je nog steeds toegang hebben tot je woning. Je bent daar gedomicilieerd, je post komt daar toe en je belangen zijn daar gevestigd. Je echtgenote, noch je kinderen kunnen en mogen je de toegang ontzeggen. Je kan ook langs je huis gaan als de kinderen bijvoorbeeld naar school zijn.

Ok dank je wel , ik heb ondertussen nog een paar vragen eigenlijk ... sorry hoor maar ja

Toen ik mijn dochter die klap heb gegeven ( zie situatie hierboven ) heb ik mijn vrouw weggeduwd .
Na de klap en toen ik probeerde het huis te verlaten heeft zij mij proberen tegenhouden met het onderlinge duw en trekwerk .
Zij heeft hiervoor klacht ingediend . Zoals ik goed begrepen heb volgens de politie enkel voor het duwen en trekken en niet voor die klap .

Op het politie bureau wouden ze hebben dat ik een verklaring aflegde voor "opzettelijke slagn en verwondingen" .
Eerst wou ik dat doen , maar toen werd mij medegedeeld dat hier celstraffen op staan .
Ik heb toen geweigerd , nadien hebben ze de klacht veranderd naar " wederzijdse slagen en verwondingen ten opzicht van een huisgenoot of partner"
sorry ik ben de benaming even kwijt .
Hiervoor moet ik aankomende woensdag wel verplicht een verklaring gaan afleggen op het politieberau ....

Kijk zoals ik al zei ik wil niet de zielepoot uithangen zeker niet maar na 4 maanden in een voor mij mensonwaardige situatie geleefd te hebben , werd het mij teveel en heb ik een enorme fout gemaakt . En ik schaam mij hiervoor heel erg ... Maar bij alles wat er is gebeurd kan ik mijzelf niet overtuigen dat ik dit verdien ( mijn huidige situatie ) . Maandag ga ik inderdaad na de sociale dienst in mijn woonplaats .

Kan dit of heeft dit mogelijk al gevolgen gehad voor mij op zo een korte temijn ? ik bedoel met deze extra informatie ( sorry ik had hiervoor duidelijker moeten zijn ) blijft uw advies dan hetzelfde ?

Ik ben nog een ding vergeten , ik weet niet of ik hiervoor op de juiste plaats ben maar ik probeer het toch .

Mijn vrouw wilt scheiden en ik nu ook maar wij ( volgens domicilie praktisch ben ik daar nu niet natuurlijk ) wonen is een sociale woning bij mijn weten op beide onze naam .
( ik zeg bij mijn weten omdat ik thuis mij nooit bezig gehouden heb met papieren en dit in de taakverdeling van het gezin voor mijn vrouw was )
Zij kan hopelijk toch de woning behouden ??
of loopt zij een risico om de woning te verliezen ??
Sorry voor de extra vragen maar dit schoot mij ineens te binnen , aangezien ik er alles aan wil ( kunnen ) doen dat zij ondanks de situatie
samen met onze kinderen verzorgd "achterblijft" ....

We weten allen dat het niet mag, maar om eerlijk te zijn, als mijn 14jarige dochter mijn GSM tegen de grond kapotgooit, dan krijgt die van mij toch ook een ferme oorveeg hoor!

Het mag allemaal niet, maar kinderen mogen ook geen GSM kapotgooien. Ik zou alvast eisen dat ze voor een nieuwe zorgt.

Ik ben bang dat ik helemaal niks meer te eisen heb . Ik heb vandaag mijn ( toekomstige ex-)vrouw gesproken en gezien .
Eerst en vooral om te praten over het nu was thuis ( nee ik ben nog steeds niet in de buurt van mijn eigen woonst durven gaan )
Ook om te vragen ( meer smeken ) om niet door te gaan met haar aanvraag tot contact-verbod .
reden is simpel , ik ben nu "dakloos" dat wilt zeggen ik heb sinds vrijdag geen slaapplaats .
Ik ben wanhopig op zoek naar onderdak maar zelfs als ik iets zou kunnen vinden is het maar een studio of studentenkot achtig iets .
Dus als ik dan bedenk hoe ( indien dit zou worden toegestaan ) ik mijn kinderen zou kunnen zien zou dit alleen thuis kunnen gebeuren .
Ik kan mijn kinderen toch niet meenemen naar een studio-tje van 3 op 3 zeg nou zelf .
Maar hoe kan dat in godsnaam als ze daar mee zou doorzetten ....

Ja sorry ik heb zoveel vragen en elke minuut komen er zoveel bij ...
Ik weet dat ik haar ook rust moet gunnen maar hoe meer vragen hoe meer stress en ik zie mpmenteel door de bomen het bos niet meer ....

suzuki, stap morgenvroeg naar de sociale dienst van je gemeente en leg de zaak uit. Ze gaan je zeker helpen met informatie en het zoeken van onderdak. Als er nog géén officiele uithuiszetting is uitgesproken, mag je vrouw je momenteel echt niet de toegang tot de gezinswoning ontzeggen. De sociale dienst kan ook bemiddelen om minstens je kleding en spullen te mogen halen.