JuridischForum.be

mijn kinderen (1 jongen van 12 & een meisje van 10) zijn de ene week bij mij en de andere week bij mijn ex-vrouw (perfect 50/50 co-ouderschap dus).

In de week dat ze bij mij zijn, zijn er een aantal dagen dat ik niet tijdig kan thuis zijn omwille van mijn werk en dus niet voor de opvang van de kinderen, noch het avondeten, noch het eventueel wegbrengen (maximum 4 km heen en 4 km terug) naar hobby-activiteiten kan zorgen. Het gaat hier over 2 a 3 uur maximum in een dergelijke dag.

Mijn voorstel is dat ik per maand bijhoud welke dagen de kinderen (in mijn week!) bij haar zijn. In de ene maand zijn dit bijvoorbeeld 7 dagen in de andere maand zijn dit bijvoorbeeld 10 dagen en zo verder. ik zou haar dan voor die effectieve dagen een bepaald bedrag willen betalen waar opvang, avondeten & wegbrengen naar hobby-activiteiten in zit. Ik dacht zelf aan een vast bedrag per dag van 15 euro. Is dit te weinig? te veel?

Mijn ex-vrouw heeft dit laten uitrekenen door haar advocaat via de methode Renard en komt uit op een bedrag van 181 euro dat ik per maand vast zou moeten betalen, ongeacht het aantal dagen (uren dus) de kinderen tijdelijk bij haar zijn - terwijl het aantal dagen dat mijn kinderen voor enkele uren bij haar zijn sterk kan verschillen.

Volgens mijn opzoekwerk is de methode Renard enkel toepasbaar indien de kinderen niet in 50/50 co-ouderschap verblijven en al helemaal niet in de hierboven vermelde situatie wanneer het over enkel uren op bepaalde dagen gaat. Daarenboven heeft mijn ex-vrouw op deze manier het emotionele voordeel om onze kinderen zeer frequent te zien.

Graag advies voor een correcte manier van handelen, alsook een correct vast bedrag per opvangmoment.

Jullie hebben 50/50 VERBLIJFSco-ouderschap. Dat betekent o.m. ook dat elke ouder binnen zijn verblijfstijd het toezicht op de kinderen zelf regelt. Als je dan eens moet werken (en dat overkomt iedereen) dan zorg je zelf voor opvang. Dat zou je ook moeten doen als je echt alleenstaande ouder zou zijn. Als de communicatie met de andere ouder goed loopt en deze wil best de kinderen opvangen voor jou is dat fijn. Maar het is een vraag van jou. Dat betekent dat de andere ouder daar zelf voor mag en kan bepalen of ze daar wel of geen vergoeding voor wil vragen. Hierover marchandeer je dus niet. Het vonnis is de richtlijN en als je daar van af wil wijken is dat een gunst. door hierover te palaberen verhypthotetikeer je overigens ook jullie goede communicatie. De boodschap is eenvoudig: ofwel honoreer je die opvang met wat de andere ouder vraagt ofwel zorg je voor een andere oplossing. En je laatste argument is een persoonljke opinie en echt geen objectief criterium. Er is echt geen correct bedrag; Dat kan de andere ouder gewoon zelf bepalen.

En kijkt u ondertussen hoe u uw werk kan veranderen? Of is dat uw financieel voordeel dat u langer kan werken en mag uw vrouw dit als uw voordeel beschouwen?

Nog een kleine, maar heel belangrijke aanvulling: als men 50/50 verdeeld verblijfsco-ouderschap wenst en krijgt, moet men daar uiteraard de consequenties van accepteren. Dat wil zeggen: de volle verantwoordelijkheid voor de periode dat de kinderen bij u verblijven. Merk je echter dat je jouw baan niet kan aanpassen aan het ouderschap en/of de kinderopvang niet zelf kan organiseren. (Dat is mogelijk) dan herschik je je prioriteiten. Dan kan je je recht van een gelijk verdeelde verblijfsregeling best terug herzien en officieel aanpassen aan een voor jou - én de andere ouder- werkbare verdeling. De keuze om gelijk verblijfsco-ouderschap te volgen is niet alleen een recht, maar houdt natuurlijk ook plichten in.

Wat eylis zegt inderdaad: Jij beslist waar je kinderen zijn in jouw tijd.
Hoe je die opvang organiseert en hoeveel je daar voor betaalt, is helemaal jouw zaak.
Wil je ex de kinderen enkel opvangen als je ervoor betaalt, zoek dan naar een andere oplossing of kom iets overeen.

Persoonlijk zou ik systematische opvang door de andere ouder niet doen. Dit kan zeer verwarrend zijn voor de kinderen, plus de andere ouder kan het als een verworven recht zien, wat spanningen zal veroorzaken als je die opvang niet meer nodig hebt.

Ook een oplossing kan zijn PWA hulp.

hulp voor de opvang of de begeleiding van kinderen, zieken, bejaarden of gehandicapten (o.m. kinderopvang bij de gebruiker thuis, boodschappen doen voor bejaarden


http://minfin.fgov.be/portail2/nl/theme ... wa-ale.htm