JuridischForum.be

Hoi, ik heb een vraag.
Een vriendin van me heeft een zoontje van nu 8 jaar met haar ex.
Ze hebben reeds een vonnis gehad van de rechtbank dat het kind om de 14 dagen een weekend bij zijn vader blijft slapen. Dwz van vrijdag na school tot zondag avond 18u. En in de grote vakantie week om week, dwz van vrijdag 19u tot de vrijdag erop 19u.

In de regeling staat duidelijk vermeld dat de vader zijn kind zelf moet gaan halen aan school en terug moet brengen op zondagavond.
Dit gebeurd letterlijk nooit, want hij heeft geen auto. Het komt er dus al op neer dat mijn vriendin haar zoontje altijd naar zijn vader moet brengen en terug gaan halen.

Verder houdt de vader zich ook echt nooit aan de regeling. Zo krijgt mijn vriendin vaak op zaterdag al een berichtje of ze haar zoon al kan gaan halen. Of op zondagavond om half 6 krijgt ze dan bericht of ze hem niet maandagochtend kan gaan halen.
Mijn vriendin heeft dit lang laten gebeuren omdat ze het jammer zou vinden moest haar zoontje zijn papa niet meer kunnen zien, maar ze wordt het nu echt beu. Hoe langer hoe meer er misbruik van gemaakt wordt.

Ook nu, in de grote vakantie is er de regeling dat het zoontje week om week bij zijn papa blijft. Ook hier wordt niet aan de afspraken gehouden. Bv: De zoon kan pas naar papa op zaterdag, komt dan pas terug bij mama op maandag,... (Dit vaak omdat ze dan ineens vrijdagavond sturen van 'ja wij zijn nog aan zee' of dergelijke)

Nu is de vraag, vrijdag moet de papa zijn zoontje weer komen halen tot de vrijdag erop.
Mijn vriendin heeft hem al opgebeld en gezegd dat als hij zijn zoon wilt zien, dat hij hem maar moet komen halen bij haar thuis. En ze heeft duideliujk gezegd dat hij zijn zoontje ten laatste om 19u (zoals aangegeven in het vonnis) moet komen halen.
Is het haar gepermitteerd om hem
1) Een papier te laten onderteken dat hij zijn zoon effectief op vrijdagavond 19u ook komt terug brengen? Zo niet, om hem te weigeren de zoon mee te nemen?
2) Indien hij later (lees veel later, 1 of 2u later) komt, te weigeren hem zijn zoon mee te geven?
Want dit is voor haar ook geen doen meer, ze kan nergens meer iets regelen. Ze mist regelmatig afspreken bij de dokter voor haar zoontje door dit gedoe...

Alvast bedankt!!

Om deze vicieuze cirkel op te lossen gaat de mama best als volgt te werk. vooreerst brengt ze het kind niet meer naar de papa. Als hij systematisch niet komt opdagen. (een halfuurtje wachten aan de school is redelijk, iedereen kan wat te laat komen) neemt ze het kind gewoon mee naar huis. Als de vader het kind dan nog bij haar thuis wil komen halen, zal hij dat vooraf (op mail of SMS ) duidelijk moeten VRAGEN en laten weten hoe laat dat zal zijn. En dat moet een redelijk uur zijn (niet om 6 uur smorgens en ook niet om 10 uur s'avonds.
Komt de vader zomaar ineens aan huis opdagen zonder voorafgaandelijke verwittiging, dan moet de moeder strikt genomen niet thuis zijn, laat staan het kind meegeven. Er zijn communicatiemiddelen genoeg om minstens vooraf iets te laten weten. En goed co-ouderschap bestaat in de eerste plaats uit communicatie.
De wisselregeling op het vonnis is eigenlijk niet ideaal opgesteld. Het vergroot de kans op mogelijke problemen ... Beter zou zijn: De ouder waar het kind de volgende dagen zal verblijven hààlt het kind op. Dus in haar geval zou zij best het kind weer ophalen bij de vader op het uur dat per vonnis is vastgelegd in plaats dat de vader het naar haar terugbrengt. Zo ben je nooit zeker of het wel gebeurt. .

Om deze vicieuze cirkel op te lossen gaat de mama best als volgt te werk. vooreerst brengt ze het kind niet meer naar de papa. Als hij systematisch niet komt opdagen. (een halfuurtje wachten aan de school is redelijk, iedereen kan wat te laat komen) neemt ze het kind gewoon mee naar huis. Als de vader het kind dan nog bij haar thuis wil komen halen, zal hij dat vooraf (op mail of SMS ) duidelijk moeten VRAGEN en laten weten hoe laat dat zal zijn. En dat moet een redelijk uur zijn (niet om 6 uur smorgens en ook niet om 10 uur s'avonds.
Komt de vader zomaar ineens aan huis opdagen zonder voorafgaandelijke verwittiging, dan moet de moeder strikt genomen niet thuis zijn, laat staan het kind meegeven. Er zijn communicatiemiddelen genoeg om minstens vooraf iets te laten weten. En goed co-ouderschap bestaat in de eerste plaats uit communicatie.
De wisselregeling op het vonnis is eigenlijk niet ideaal opgesteld. Het vergroot de kans op mogelijke problemen ... Beter zou zijn: De ouder waar het kind de volgende dagen zal verblijven hààlt het kind op. Dus in haar geval zou zij best het kind weer ophalen bij de vader op het uur dat per vonnis is vastgelegd in plaats dat de vader het naar haar terugbrengt. Zo ben je nooit zeker of het wel gebeurt. .

Heel erg bedankt al voor deze info. Nu de rechter heeft het vonnis uitgesproken met halen en terugbrengen, ter compensatie van het feit dat de vader al een belachelijk laag bedrag allimentatie betaald (100euro). En omdat de moeder op dat moment geen auto had en zelf deels op leefloon leeft.
Dus, even concreet, nu vrijdag zou de vader zijn zoon moeten gaan ophalen bij mijn vriendin haar thuis, dit is afgesproken dat hij om 18u zou komen. Indien hij dus pas om 19u of later zou komen opdagen, behoudt zij zich het recht om haar zoon gewoon thuis te houden?
Sowieso, indien dit zo doorgaat gaat ze ook naar een advocaat, daar zijn vader ook al 3 maanden geen allimentatie heeft betaald...

[/b]Dat is goed voor de burgerlijke procedure.

Uiteraard gaat ze ook naar de politie om aangifte te doen dat vader al drie maanden geen alimentatie heeft betaald.
Best stuurt ze hem om de zaak waterdicht te maken nog een mail waarin ze ter kennis brengt dat hij al drie maanden niet betaald heeft ( is er indexatie voorzien voor de alimentatie en aanpassing aan leeftijd in het vonnis dan dit zeker vragen wanneer terug naar familierechtbank ( afdeling jeugdrechtbank). geef hem vijf dagen de tijd zijn achterstand in te halen.
Tevens ook aangeven dat hij zich wat de uren dient te houden aan het vonnis.
Mocht dat al gedaan zijn kan u ineens naar de politie en wel voor twee zaken.
Een: aangifte wegens niet betalen van alimentatie en meer dan 2 maanden niet betaald.
hier wetgeving
http://www.ejustice.just.fgov.be/cgi_lo ... e_name=wet
Politie zal PV opstellen en uw ex laten horen met de mededeling dat hij zich moet houden aan het vonnis.
U neemt het originele vonnis mee en een copie dat u afgeeft. U vraagt het PV nr - u krijgt ook een copie van uw verhoor.
U herhaald dat elke maal als hij niet betaald heeft en vraag politie steeds de connectie te maken met vorige PV's

Twee: Indien uw ex niet op tijd is dan gaat u 'na een academisch kwartiertje naar de politie met zoon en geeft daar aan dat ex zoon niet is komen ophalen daarvan wordt een melding gemaakt -niet ophalen is niet strafbaar dus daarom enkel een registratie. U vraagt hierva ook steeds het meldings- of registratienummer.
U laat steeds alle nummers vermelden in het PV.
Zo verzameld u bewijsmateriaal om voor de rechtbank een ander vonnis te kunnen aanvragen.
jeugdrechtbank zal dan gezien de feiten vermoedelijk een andere of strengere regeling uitwerken.

De correctionele rechtbank zal uw ex vervolgen voor familieverlating (te lezen als niet opvolgen van en vonnis dat wet is tussen de partijen en afdwingbaar door derden (gerechtsdeurwaarder - politie -- alhoewel dit niet meer effectief wordt gedaan)

Gezien politie gratis is verzameld u zo zonder kosten het nodige bewijsmateriaal.

HOOFDSTUK IX. - VERLATING VAN FAMILIE.

Art. 391bis.<W 05-07-1963, art. 1> Met gevangenisstraf van acht dagen tot zes maanden en met geldboete van vijftig [euro] tot vijfhonderd [euro] of met een van die straffen alleen, onverminderd de toepassing van strengere straffen, indien daartoe grond bestaat, wordt gestraft hij die, na door een rechterlijke beslissing waartegen geen verzet of hoger beroep meer openstaat, te zijn veroordeeld om een uitkering tot onderhoud te betalen aan zijn echtgenoot, aan zijn bloedverwanten in de nederdalende of in de opgaande lijn, meer dan twee maanden vrijwillig in gebreke blijft de termijnen ervan te kwijten. <W 2000-06-26/42, art. 2, Inwerkingtreding : 01-01-2002>
(Met dezelfde straffen wordt gestraft hij die, in de omstandigheden omschreven in het eerste lid, niet voldoet aan de verplichtingen bepaald in de artikelen 203bis, 206, 207, 301, 303, (...) 336 (en 353-14 van het Burgerlijk Wetboek) en in de artikelen 1288, 3° en 4°, (...) van het Gerechtelijk Wetboek.) <W 31-03-1987, art. 93> <W 2003-04-24/32, art. 6, 045; Inwerkingtreding : 01-09-2005> <W 2007-04-27/00, art. 40, 1°, 065; Inwerkingtreding : 01-09-2007>
Dezelfde straffen zijn van toepassing op de echtgenoot die zich vrijwillig geheel of ten dele onttrekt aan de gevolgen van de machtiging door de rechter verleend krachtens (de artikelen 203ter, 221 en (301, § 11) van het Burgerlijk Wetboek en [3 1253ter/5 en 6]3, (...) van het Gerechtelijk Wetboek) wanneer tegen die machtiging geen verzet of hoger beroep meer openstaat. <W 31-03-1987, art. 93> <W 2007-04-27/00, art. 40, 2° en 3°, 065; Inwerkingtreding : 01-09-2007>
Hetzelfde geldt voor de echtgenoot die, na te zijn veroordeeld, hetzij tot een van de verplichtingen op de niet-nakoming waarvan door de eerste twee leden van dit artikel straf is gesteld, hetzij ingevolge (de artikelen 203ter, 221 en (301, § 11) van het Burgerlijk Wetboek en [3 1253ter/5 en 6]3, (...) van het Gerechtelijk Wetboek) zich vrijwillig ervan onthoudt de door de sociale wetgeving voorgeschreven formaliteiten te vervullen en zijn echtgenoot of zijn kinderen aldus berooft van de voordelen waarop zij aanspraak konden maken. <W 31-03-1987, art. 93> <W 2007-04-27/00, art. 40, 2 en 3°, 065; Inwerkingtreding : 01-09-2007>
[1 Dezelfde straffen zijn van toepassing op elke bloedverwant in de rechte nederdalende lijn die veroordeeld is tot onderhoudsplicht, en die vrijwillig nalaat de door de sociale wetgeving voorgeschreven formaliteiten te vervullen en aldus een bloedverwant in de opgaande lijn berooft van de voordelen waarop deze aanspraak kon maken.]1
(Dezelfde straffen gelden voor eenieder die het toezicht op de gezinsbijslag of andere sociale uitkeringen vrijwillig belemmert, door na te laten de nodige documenten te bezorgen aan de instellingen belast met de vereffening van die uitkeringen, door valse of onvolledige aangiften te doen, of door de bestemming te wijzigen die de persoon of de overheid, aangewezen overeenkomstig artikel 29 van (de wet van 8 april 1965 betreffende de jeugdbescherming, het ten laste nemen van minderjarigen die een als misdrijf omschreven feit hebben gepleegd en het herstel van de door dit feit veroorzaakte schade), eraan gegeven heeft.) <L 2005-08-10/62, art. 2, 054 ; Inwerkingtreding : 02-09-2005> <W 2006-05-15/35, art. 21; 056; Inwerkingtreding : 16-10-2006>
In geval van een tweede veroordeling wegens een van de in dit artikel omschreven misdrijven, gepleegd binnen een termijn van vijf jaar te rekenen van de eerste, kunnen de straffen worden verdubbeld.
[2 In geval van een veroordeling wegens een van de in dit artikel omschreven misdrijven, kan de rechter eveneens het verval van het recht tot besturen van een motorvoertuig uitspreken overeenkomstig de artikelen 38 tot 41 van de wet van 16 maart 1968 betreffende de politie over het wegverkeer.]2