De situatie:
Wettelijk samenwonend (destijds document bij de gemeente laten opstellen) sinds 2003 schat ik.
Eerste woning samen aangekocht, lening + met ruw geschat 3/4 inbreng van mezelf 1/4 door partner. Deze woning werd vorig jaar verkocht en ons droomhuis gebouwd.
Hierbij inbreng van opbrengst verkooop oude woning + bijkomende inbreng van beide (verhouding op te zoeken maar mijn aandeel ook hier hoger). Geen lening meer lopend. Gedurende 1 tot 1.5 jaar heb ik heel veel zelf verwezenlijkt in de nieuwbouw (elektriciteit, sanitair, verwarming, ventilatie), hiervoor oa ouderschapsverlof opgenomen en ettelijke uren opgeofferd.
De grond waarop we gebouwd hebben is van mij (troef?), 2-3 jaar geleden geschonken door mijn ouders aan mijn zus en mezelf. Mijn zus haar deel overgekocht.
Het ergste, 2 kindjes, 3.5 en 6 jaar.
Ik: fulltime vaste functie. Zij: deeltijds in onderwijs, vast benoemd.
Nu 7 maanden na verhuis en bijna 15 jaar samen, einde relatie.
Eerst en vooral, ik wens mijn kinderen uiteraard zo vaak mogelijk te zien! Maakt een papa, anno 2016, evenveel kans op de kinderen of neigt men nog steeds vaker naar de moeder?
Gezien de vele uren die ik in onze/mijn nieuwe woning gestoken heb en om de kinderen geen nieuwe verhuis te laten ondergaan, wens ik partner uit te kopen. Uiteraard wens ik zo weinig mogelijk te betalen. Maar op dit moment geen heldere gedachten en geen idee hoe haalbaar dit is.
Hoe begin ik aan deze ingewikkelde rekenoefening en waar moet ik rekening mee houden en welke elementen kan ik in mijn voordeel gebruiken?