JuridischForum.be

Op dit moment zijn mijn vriendin en ik nog samen, maar de kans is reëel dat we uit elkaar gaan. Waarschijnlijk (of toch hopelijk) zal dat vrij correct kunnen gebeuren, op 1 aspect na.

We hebben 1 dochter, en - naar mijn mening - geeft mijn vriendin maandelijks waanzinnig veel geld uit aan kledij en speelgoed.

We spreken dan over bedragen die varieren van 1000 tot 3000 euro of meer, terwijl we allebei een standaardloon hebben, een lening af te betalen hebben en nog aan het verbouwen zijn... Kortom, geen evidente situatie.

Kledij moét van bepaalde merken of ontwerpers zijn, speelgoed moét gemaakt zijn uit speciaal materiaal en bij voorkeur uit Canada, Italië of weet-ik-veel-waar komen; enfin "gewoon" is simpelweg niet goed genoeg. Iets waar ik het absoluut oneens mee ben.

Als we uit elkaar zouden gaan, ben ik uiteraard bereid mijn deel te betalen voor onderhoud, onderwijs, kledij enz. van mijn dochter, maar het moet wel wat redelijk zijn.

Is de kans groter dat een rechter me daarin zou volgen, of zou hij eerder er van uit gaan dat ik sowieso maar de helft moet betalen van zulke onkosten, omdat ik dat tot nog toe ook (tegen mijn zin) vaak doe.

Als jullie maandelijks een lening moeten afbetalen, met verbouwingen bezig zijn én nog eens tot 3.000 EUR aan kledij en speelgoed voor het kind alleen uitgeven, zullen jullie geen standardloon hebben.

Een rechter zal jou niet verplichten om eindeloos mee te gaan in de uitgaves voor het kind, maar een drastisch vermindering van de levenstandaard zal ook niet direct aan de orde zijn. Volgens mij krijgt een kind gemiddeld maandelijks tot 100 EUR aan kledij en speelgoed....volgens mij hé....Dus zomaar ineens kosten gaan betwisten omdat jullie uit elkaar zijn, zal niet gaan, maar jouw vriendin zal ook redelijk moeten blijven (als ze van 3000 EUR naar 500 EUR "zakt", zal iedereen al gelukkig zijn...)

€1000 tot €3000 is geen normaal uitgavepatroon voor dit soort aankopen. Een rechter zal u nooit opleggen om hiervoor op te draaien. Een paar honderd euro per maand lijkt mij meer dan redelijk voor de aankoop van kleren en speelgoed. Alles boven de €500 lijkt mij al redelijk aan de hoge kant, dus laat staan dat meer dan €1000 per maand nog binnen het redelijke valt... Wees gerust, een rechter zal diezelfde redenering volgen als het ooit tot conflicten komt daarover. Als jij netto bijvoorbeeld €2000 verdient, zal een rechter u nooit verplichten om daar €1000 van af te staan voor de kosten van uw kind. Ik denk eerder dat een rechter €200 a €300 meer dan redelijk zal beschouwen als bijdrage van uwentwege in zo'n geval (geen idee wat u verdient, natuurlijk. Als dit €1300 per maand is, spreken we over lagere bedragen...)

Om even onze situatie te schetsen: Beiden een redelijk loon, waarvan we een percentage storten op onze gezamenlijke rekening om daarvan alle gemeenschappelijke kosten (dus ook die voor de 2 kinderen) te betalen.

Op deze rekening komt dan maandelijks €3000 (kindergeld meegerekend). Vaste maandelijkse kosten:

Afbetaling lening: €1000
Telefoon / TV / Internet: €100
Electriciteit / Gas: €150
Water: €50
Brandstof wagens: €250
Supermarkt: €500
Andere "groceries" (bakker, slager, groentenwinkel, etc...): €150
Ontspanning (restaurantbezoek / cinema / theater): €200
Sparen voor de kinderen: €100

En dan kom je al aan €2500. Wij komen goed rond iedere maand, dus rekening houdend met het feit dat we ook soms grotere kosten hebben zoals onderhoud van een wagen, verzekeringen, etc... mag je er van uitgaan dat we nooit meer dan €500 uitgeven aan kleding en speelgoed voor de twee kinderen samen! En wees gerust, onze kinderen komen niets te kort, hebben ook redelijk wat merkkledij in de kast hangen, spelen ook met kwalitatief goed speelgoed (want bijvoorbeeld Playmobil en Lego zijn effectief kwalitatief wel in orde), gaan op zwemles, sporten, spelen muziek, gaan ook al eens naar de cinema, etc...

Dus als ik er eens over nadenk: €250 per maand moet ruimschoots volstaan om dit soort kosten te dekken voor een kind. Bedragen naar de €3000 toe zijn dus exuberant!