JuridischForum.be

Mijn broer zijn ex is verhuist naar Nederland met hun zoon zonder mijn broer op de hoogte te stellen.
Normaal was er omgangsregeling om de 14 dagen het weekend, maar door problemen zijn ze onderling overeengekomen dat de kleine niet meer komt naar mijn broer. Hij betaalt wel maandelijks onderhoudsgeld zoals vermeld staat in de EOT.

Via haar schuldbemiddelaar zijn we te weten gekomen dat zij naar Nederland is verhuist, dus persoonlijk heeft zij nooit de vraag gesteld aan mijn broer of hij daarmee akkoord gaat.
Waarschijnlijk gaat de zoon ook naar een school in Nederland.
Het is trouwens niet de eerste keer dat ze verhuist en de kleine van school verandert zonder medeweten van mijn broer.

Nu vraag ik mij af in hoeverre de EOT nog geldt, nu de moeder naar Nederland is verhuist met de zoon en daar ook gedomicilieerd staat.

De Belgische EOT blijft hoe dan ook van toepassing, eveneens in Nederland.
Gezien de EOT van kracht is, heeft de moeder geen exclusief verblijfs- en/of gezagsrecht. De EOT moet worden nageleefd want dat was ook de bedoeling ervan.
Er zijn ook internationale rechtsregels.
Heeft de zoon een Belgische of Nederlandse identiteitskaart? Hoe oud is het kind?

Dan is nog de vraag of de vader akkoord gaat dat zijn ex met zoon naar Nederland verhuisd is, zelfs al wonen beide op een boogscheut van elkaar?

Na een echtscheiding blijven in Nederland beide ouders gezamenlijk belast met het ouderlijk gezag over de minderjarige kinderen, hoge uitzonderingen daargelaten. Dat betekent dat de belangrijke beslissingen ten aanzien van de minderjarige kinderen door beide ouders samen genomen moeten worden. Dit geldt ook voor de beslissing over de woonplaats van het kind. De ouder die met het kind wil verhuizen, heeft dus de toestemming van de andere ouder nodig voor de verhuizing van het kind. Als die toestemming ontbreekt, mag de ouder die wil verhuizen dit niet doen, of in ieder geval niet met het kind.
In de praktijk komt het ook voor dat een ouder de gok waagt en verhuist zonder toestemming van de ouder of de rechter. Dit gokje kan overigens wel heel nadelig uitpakken, als de andere ouder dit niet accepteert en de kwestie toch aan de rechter voorlegt. De rechter kan namelijk beslissen dat de reeds verhuisde ouder terug moet verhuizen. Dit is niet alleen heel onrustig voor het kind, maar ook een kostbare aangelegenheid voor de verhuisde ouder! Ook bij ons kan men een verzoek tot terugkeer indienen.
Misschien hoeft het zo ver niet te komen, en kunnen beide partijen nog tot een vergelijk komen.

Beide partijen hebben Belgische nationaliteit, alsook hun zoon.
Mijn broer zijn ex is naar Nederland verhuist omdat ze een nieuwe relatie heeft met een Nederlander.
Ze woont er effectief al enkele maanden. De zoon is 7 jaar.

Mijn broer vind dit niet oké dat zij naar Nederland is gaan wonen zonder zijn toestemming. Maar aangezien mijn broer niet kan instaan voor de opvang van hun zoon door zijn job, zal hij daar waarschijnlijk niet veel in te zeggen hebben.

Toch wel. Zijn job mag geen beletsel zijn om zijn rechten als ouder te laten gelden.
Maar u gaf reeds aan:

Normaal was er omgangsregeling om de 14 dagen het weekend, maar door problemen zijn ze onderling overeengekomen dat de kleine niet meer komt naar mijn broer. Hij betaalt wel maandelijks onderhoudsgeld zoals vermeld staat in de EOT.

Die onderlinge overeenkomst (staat dit op papier en is dit gehomologeerd?) ontslaat de moeder nog niet van haar plichten t.a.v. de vader of van de bepalingen die geakteerd zijn in de EOT.

De vader gaat dus akkoord dat zijn zoon niet bij hem komt, maar dat geeft de ene ouder nog geen vrijgeleide om zich zomaar in een ander land (andere juridische werkelijkheid) te gaan vestigen met het gezamenlijke kind zonder de toestemming van de andere ouder.

U vermoedt dat het kind naar school gaat in Nederland. Nu is het zo dat zich inschrijven in een Nederlandse school even kan duren. (minstens 10 weken op voorhand aanmelden omdat een school 6 weken heeft om een besluit te nemen over de aanmelding en de inschrijving in de betrokken school of een alternatieve locatie). De volledige leerplicht geldt van 5 tot en met 16 jaar. Hierna is er een deeltijdse leerplicht tot en met 18 jaar.
Daarnaast is er rechtspraak dat een school die de aanmelding aanvaardt zonder toestemming van de andere ouder in het ongelijk stelt.

Omdat beide ouders gezamenlijk gezag hebben over hun dochter zijn zij gezamenlijk verantwoordelijk voor de inschrijving op school. Daarvoor geldt geen absolute noodzaak voor de aanwezigheid van twee handtekeningen op het inschrijfformulier. In zijn algemeenheid mag de school erop vertrouwen dat de ouder die een leerling wil laten inschrijven daarbij handelt in overeenstemming met de andere gezaghebbende ouder. Het is aan de ouders om over de school van inschrijving overeenstemming te bereiken. Op grond van artikel 1:253i BW is ook één van de ouders bevoegd tot een inschrijving van een kind op school, maar dan moet niet zijn gebleken dat de andere ouder bezwaar maakt. Gelet op de omstandigheid dat de directeur bekend was met het ontbreken van toestemming van klager, had de directeur niet tot inschrijving mogen overgaan. Dat de leerplichtambtenaar mogelijk andersluidende informatie heeft verstrekt, maakt dat niet anders. Daarnaast is het laakbaar dat de directeur uitsluitend is afgegaan op informatie van de moeder en geen contact heeft gehad met klager. De klacht over inschrijving zonder toestemming van klager is gegrond.

De moeder zou dus de gegevens van de vader aan de school moeten bezorgen zodat zij hem kunnen bevragen, of de vader zou op de hoogte moeten zijn van de nieuwe school zodat hij al dan niet bezwaar kan maken of informatie kan verkrijgen over resultaten enz...

Nog iets: als die relatie op de klippen loopt, en mevrouw keert terug naar België kan dat ook leerproblemen opleveren voor de jongen, want de onderwijsniveau's of leermethoden zijn niet dezelfde bij onze buurlanden.