JuridischForum.be

Mijn vrouw en ik zijn 8 jaar samen. Net ons huis verkocht en een ander groter huis gekocht. Binnen de week dat we verhuisd zijn heeft mijn vrouw beslist om te scheiden. We hebben 2 kindjes van 6 en 3. Ze wilt nu naar een ander stad verhuizen hier 25 km vandaan waar haar ouders en zus wonen. Ze wilt de kinderen daar op school inschrijven. Dit wil zeggen dat 50/50 co-ouderschap niet mogelijk is voor mij omdat ik de kinderen onmogelijk op tijd op school kan afzetten en op tijd terug op mijn werk kan geraken. Haar werk ligt eigenlijk op 25 minuten rijden van waar ze naartoe wilt verhuizen en op 40 minuten waar wij vroeger woonden. Volgens haar is het niet mogelijk om in haar oude stad te blijven omdat haar werk te ver is en dat ze de kinderen nooit op tijd van en naar school kan brengen. Nu is mijn vraag, wat beslist de rechter? Ik hou enorm veel van mijn kinderen, kan het niet aan om hen slechts 1 weekend op 2 te zien... Kan ik de rechter overtuigen om de kinderen in hun oude school te houden? Of zal de rechter eerder naar de moeder luisteren? Mijn dochter is nu zeer verdrietig omdat ze van school moet veranderen en haar vriendjes niet meer zal zien. Ze gaat in september naar 1 ste leerjaar.

Het is bijna onmogelijk om te voorspellen wat er zou gezegd worden. Hebben jullie elk een advocaat? Wordt het sowieso "uitgevochten" voor een rechtbank of is er nog onderlinge bemiddeling mogelijk?
Meestal (maar uitzonderingen bevestigen de regel) wordt er gekeken om de kinderen niét uit hun vertrouwde omgeving weg te plukken en staat de persoon die wegtrekt uit die vertrouwde omgeving het zwakst. Je kan proberen de redenering van mevrouw aan te vechten: ze gaat immers nu ook zonder problemen 40km verder werken en die beslissing dateert niet van vandaag... Dichter bij haar familie gaan wonen is ook niet echt de sterkste troef: dat kan inhouden dat dit voor jou bv. het omgekeerde betekent... Is een school tussen beide toekomstige woonplekken een optie? Sowieso gaat een rechter niet (naar mijn ervaring) meegaan in het lostrekken van de kinderen van één ouder op vraag van de andere ouder.
Aan de andere kant: hou er rekening mee dat de kinderen nog jong zijn en zich makkelijk aanpassen. Al hangt dat af van kind tot kind.
Sowieso kan één ouder niet de beslissing nemen om ze in te schrijven in een school. Het gebeurt door beide ouders. Als je daar angstig voor bent, schrijf je best al de potentiële scholen aan die ze beoogt om de situatie al duidelijk te maken: dat jullie uit elkaar gaan en dat je, de wet volgend, niet toestaat dat de kinderen worden ingeschreven op basis van de mening van één ouder.

Eliass, bedankt voor de snelle respons. Ze zet mij momenteel de mes op de keel door met rechtbank te dreigen. Als ik voor maandag geen schriftelijke antwoord geef aan onze notaris, die bemiddelaar is, dan zal haar advocaat een spoedprocedure starten om in snelrecht, nog voor september, een beslissing te nemen. School tussenin de werkplekken werd weggelachen door de notaris en mijn (ex)vrouw.

Ze dreigt met een belachelijke deadline in de hoop je toegeeft. Niet doen. Als ze naar de rechtbank gaat, zullen de voorlopige maatregelen eerder in haar nadeel zijn of het moet zijn dat je dingen verzwijgt hier waardoor een rechter eerder in haar voordeel zou vonnissen (drugs, agressie...enz).

Neen, totaal niet! Geen drugs, geen geweld,geen strafblad. Na het verhuis was ik mentaal uitgeput. Het verkopen en aankopen, het verhuis zelf, full time werken,enz... Heeft mij genekt. Alles liep fout qua aktes, banken, ... Alles kwam op mijn nek terecht om op te lossen. Hierdoor heb ik kort na verhuis een burn-out gekregen. Ik ben ook maar een mens. Zij heeft van deze situatie gebruik gemaakt om mij te verlaten en kinderen mee te pakken! Ik moet nu het huis terug verkopen. Ben blut hierachter... Weet geen raad wat te doen. Voel mij nog steeds niet sterk genoeg om ertegen te vechten door mijn burn-out. Heb het gevoel dat zij dit al veel langer wou doen, en nu het 'juiste' moment heeft gekozen. Het komt er op neer dat zij mij verlaat, mij financieel ruineert met het huis, de kinderen wilt meenemen naar een andere stad waardoor ik hen bijna niet kan zien, de kinderen weg uit hun omgeving en vrienden... Welke rechter kan daar mee akkoord gaan? Kunnen rechters zo hartloos zijn om zoiets toe te laten?
Ondanks alles heb ik week-week regeling voor de kindjes tot eind augustus... September komt er wel snel aan!

Je zou niet de eerste (en de laatste) zijn die door onnozele dreigementen qua timing overhaaste beslissingen maakt. Weet dat een rechter ook nooit over één nacht ijs gaat als er geen dwingende maatregelen dienen genomen te worden. Wat meestal snel wordt afgesproken in een rechtbank is wie het oude huis blijft bewonen, wat er met de lening moet gebeuren,... om te vermijden dat één van beide ouders 'geblokkeerd' wordt (typisch in het geval dat mevrouw geen werk heeft en meneer opeens de financiële stekker eruit trekt).
Mijn raad is om een neutrale bemiddelaar voor te stellen (en dus geen bevriende notaris die blijkbaar lacht met constructieve oplossingen): https://www.familierecht.vlaanderen/Con ... ontacteren . Als mevrouw alsnog naar de rechtbank wil gaan, kan dat uiteraard (en op korte termijn), maar de kans dat een rechter daar direct definitieve uitspraken gaat doen is nihil. Er wordt trouwens altijd eerst bemiddeling voorgesteld. Weet ook dat co-ouderschap ALTIJD wordt uitgesproken als één van beide ouders daarom vraagt en dat een rechter gaan zoeken om daar naar 50/50 verblijf te gaan.
Daarnaast: het is heel erg menselijk om er even door te zitten na wat emotionele en fysieke klappen. Geen rechter die je daar zal voor veroordelen, maar je zal toch vroeg of laat je moed moeten samenrapen om beslissingen te nemen in functie van de rest van je leven. Denk enkele scenario's uit, informeer al even naar een advocaat (vrijblijvend) en kijk om snel een stabiele omgeving op te bouwen in kader van jouw kinderen.

@eliass: even ter aanvullende correctie: het is verblijfsco-ouderschap dat wordt toegekend door de rechter. Co-ouderschap hebben beide ouders sowieso als basisrecht. We moeten de juiste termen gebruiken, want het is precies vanuit die verwarring dat mensen vaak (nog) denken dat het ouderlijk beslissingsrecht aan één ouder toegewezen kan worden (in normale gezinstoestanden)

Opgelet is bevoegd de familierechtbank van het arrondissement waar de kinderen ingeschreven zijn.
Controleer bij de gemeente of de kinderen nog bij u ingeschreven staan. In principe kunnen kinderen zonder toestemming van beide ouders niet uitgeschreven worden. Vraag bij gemeente dat men aangeeft in het rijksregister dat er niemand van adres mag wijzigen.

Voor de scholen volgende twee omzendbrieven
http://www.ond.vlaanderen.be/edulex/dat ... ocid=13824.
http://www.ond.vlaanderen.be/edulex/dat ... ocid=13584

Franciscus, ik ben vandaag naar het stadhuis geweest, kinderen waren uitgeschreven uit mijn stad. Ze staan onder hun moeder hun adres ingeschreven ( bij haar ouders). Ik heb begin juli hiervan een brief ontvangen, maar heb er niets mee gedaan, geen bezwaar getekend... Ik was op dat moment echt niet goed... Speelt dit nu in mijn nadeel indien er rechtzaak komt? Ik kan alle dagen dat de kinderen bij mij waren wel bewijzen! De mama heeft de kids ID bij... Wat moet ik nu doen?