JuridischForum.be

Mijn ex en ik waren 18 jaar samen. We waren nooit getrouwd, en wij hadden ook geen samenlevingscontract. We hebben wel officieel samengewoond. We hebben samen 2 kinderen van nu 16 en 18 jaar, en zijn 4 jaar geleden uit elkaar gegaan.

We hadden eerst co-ouderschap, maar na een paar maanden wilden de kinderen niet meer bij hun mama wonen. Er was veel ruzie, en de sfeer was heel dikwijls gespannen. De kinderen, toen 13 en 15 jaar oud, wilden permanent bij mij wonen, en hun mama stemde daarmee in.

Ik heb heel onze relatie lang alle kosten van ons gezin gedragen. Mijn ex-vrouw werkt wel als zelfstandige, maar heeft nooit een euro moeten bijdragen aan de kosten. Integendeel. Ze kreeg van mij elke maand een bedrag om de gezinsuitgaven mee te betalen. Wat zij verdiende, mocht zij voor zich houden.

Vier jaar geleden besloot ze om mij te verlaten. Ik bleef in de ouderlijke woning, die mijn eigendom is, en zij huurde een appartement. Toen na een korte tijd de kinderen ervoor opteerden om permanent bij mij te wonen, moest ik uiteraard ook alle onderhoudskosten betalen. Maar ook orthodontie, verzekeringen, kleding etcetera werden door mij betaald. Ik heb voorgesteld om een gezamenlijke rekening te openen om de kosten van de kinderen mee te financieren, maar dat weigerde mij ex. Zij kreeg jarenlang het kindergeld (300 Europ) op haar rekening (ook toen de kinderen niet meer bij haar woonden), maar daar heb ik sinds kort verandering in gebracht. Het kindergeld wordt nu op mijn rekening gestort.

Uiteraard dekt dat bedrag maar een fractie van wat twee kinderen (derde graad humaniora en universiteit) kosten. Ik zou graag hebben dat hun mama de helft van hun kosten betaalt, en ben bereid om het kindergeld dan op een gezamenlijke rekening te laten storten. Ik heb geen idee van de beroepsinkomsten van mijn ex. Ikzelf verdien goed mijn brood.

Mijn vraag is eenvoudig: mag ik vragen dat mijn ex haar deel van de onkosten van de kinderen betaalt, zelfs al wonen zij niet bij haar? En is het mogelijk dat zij - hoewel de kinderen dus niet bij haar wonen - aan mij alimentatie zou vragen omdat haar "officiële" financiële situatie het misschien niet toelaat om de helft van de onkosten te betalen? Mijn ex werkt als schoonheidsspecialiste, en heeft geen Bancontact. Een goed verstaander...

Natuurlijk mag u dat van haar verlangen. Als ouder is ze tenslotte wettelijk verplicht bij te dragen in het onderhoud van haar kinderen, al dan niet financieel, bij wie zij zich ook bevinden.
Als het niet lukt met bemiddeling, wat tenslotte in haar voordeel is, dan zal de familierechter zich erover moeten uitspreken.

U kan haar melden dat jullie hier best onderling akkoord over raken. Leg haar uit dat als u dit voor de familierechter moet dagen dit A: haar geld zal kosten aan een advocaat. B: er zeer waarschijnlijk een vonnis uitgesproken zal worden dat financieel nog meer in haar nadeel zal zijn dat het voorstel dat u haar nu zal doen. Zeg haar dat ze dit best eens navraagt bij een neutrale juridisch deskundige. Stel haar voor: orthodontie, biezondere medische kosten en kiné, worden na aftrek van de mutualiteitsterugbetaling in twee gedeeld. Onderwijskosten (boeken, materiaal, inschrijvingsgelden, pedagogische uitstappen en bus/tramabonnementen) worden na aftrek van eventuele studietoelage ook in twee gedeeld. Voor kleding en vrijetijd maakt u een trimestriele afrekening waar u het kindergeld van aftrekt en de overblijvende som wordt ook door 2 gedeeld. Voor kosten waar over de prijs gediscussierd kan worden (kleding, montuur voor bril, PC etc) wordt eerst overlegd. zoniet wordt de helft van de middenklasse prijs aangerekend. In dit voorstel betaalt de moeder geen alimentatie, maar wordt ze wel betrokken wij alle andere uitgaven. De terugbetalingen die ze verricht worden per bankoverschrijving overgemaakt met steeds de vermelding "onderhoudskosten kind X en Y"

Dank jullie wel voor de snelle en zeer nuttige reacties.