beding van aanwas/huwelijk

[guyken]

Beste,
Graag uw advies voor het volgende:
1. Mijn dochter koopt samen met haar vriend (elk voor de helft) een woning met beding van aanwas
2. Vriend leent hiervoor geld, dochter profiteert van schenking van haar vader om helft aankoop te bekostigen.
3. Tijdje nadien verwacht dochter kindje en besluiten ze in het huwelijksbootje te stappen, dus kanscontract beding v aanwas komt te vervallen. (als ik het goed voor heb?)
4. Vader (ik dus) adviseer huwelijkscontract (volledige scheiding van goederen).
5. Dochter en toekomstige schoonzoon negeren dit advies en zeggen dat huwelijk zonder contract, bezit van voor huwelijk of hetgeen er verworven wordt van eigen familie (in dit geval vader of moeder) steeds eigen blijft.
6. Quid met de schenking van voor het huwelijk hoe gedraagt die zich, bij een overlijden of een breuk in het huwelijk, komt deze terug aan de schenker?
Hartelijk dank

[3399AAaa]

ik ben hier niet helemaal zeker van:
het geld van de schenking is en blijft van haar. heeft u bij die schenking enige voorwaarde bedongen?

dat zij dat geld heeft gebruikt voor de financiering van die woning, doet m.i. niet ter zake. het geld zal zij bij eventuele echtscheiding kunnen terugvorderen, want het blijft een eigen goed (van de schenking zijn toch bewijzen hoop ik?)

maar de aankoop van het huis gebeurde in onverdeeldheid vooraleer het huwelijk plaatshad. ik zou zeggen dat dat gedeelte van hun vermogen bij echtscheiding moet behandeld worden alsof zij voor dat huis gewoon twee mede-eigenaars zijn, zodat daarvoor de regels van de mede-eigendom gelden (art. 577 Burg Wetboek). Art. 815 Burg W geldt echter niet meer want het gaat om een aankoop onder opschortende voorwaarde, zodat over het recht al is beschikt. Is in dat aanwascontract een beperking in de tijd opgenomen?

echter: als zij komt te overlijden, wat dan? is het aanwasbeding nietig door het opvolgende huwelijk en komt het huis dan aan hem toe? geldt het nog? dat weet ik niet

Wacht hier zeker nog op andere reacties, want ik ben hier echt niet 100% zeker van

[3399AAaa]

Ik weet ook nog dat daar heel wat rechtspraak over bestaat. Zo heeft het Hof van Beroep (weet niet waar) op 19 maart 2008 nog een belangwekkend arrest hierover geveld.

Veelal wordt de nietigheid van het beding van aanwas geëist wanneer een samenwoning wordt beëindigd. Ook al zou in uw geval het beding nog geldig zijn, er zijn zeker lacunes te vinden om het aan te vechten - ik heb ze twee jaar geleden nog gedoceerd gekregen - maar daar is meer kennis/opzoekingswerk voor nodig, en die tijd ontbreekt me wegens nakende examens....

Het aanwasbeding is gebaseerd op de verzorgingsgedachte: men zou dus kunnen voorhouden dat het beding nietig is, omdat de verzorgingsgedachte is overgenomen door de bepalingen van het huwelijksvermogensstelsel. maar zoals ik al zei, misschien is het beding sowieso vervallen door het aangaan van het huwelijk, dat weet ik dus niet

[wolf2]

Elke dergelijke akte die ik al zag voorziet in de opheffing van het aanwasbeding bij onderling huwelijk.
Bijgevolg blijven ze elk eigenaar van een half huis (onverdeeldheid).

6. Quid met de schenking van voor het huwelijk hoe gedraagt die zich, bij een overlijden of een breuk in het huwelijk, komt deze terug aan de schenker?

Nee, aangezien er een kleinkind is treedt er geen wettelijke terugkeer op. En het is onwaarschijnlijk dat U een terugkeer heeft bedongen ook (zelfs) bij het bestaan van een kleinkind.

[j.demoor]

‘43...De klassieke Belgische rechtsleer...waren dezelfde mening toegedaan:art.1595 B.W. verzet zich niet tegen de toepassing van het beding van aanwas tussen echtgenoten. Wel dient...het gebruik van het beding van aanwas tussen echtgenoten te worden gereserveerd voor:-echtgenoten die gehuwd zijn onder het stelsel van scheiding van goederen;en voor -echtgenoten die gehuwd zijn onder een gemeenschappelijk stelsel bij wederbelegging van eigen gelden...“(MICHIELS,D.,Bedingen van tontine en aanwas,R.W.1995-96,981).

Door het enkele trouwen komt het vroegere beding van aanwas dus niet te vervallen.

“Art.1399.Eigen zijn de goederen en schuldvorderingen die aan elk van beide echtgenoten toebehoren op de dag van het huwelijk en die welke ieder van hen tijdens het stelsel verkrijgt door schenking, erfenis of testament...”(B.W.=Burgerlijk Wetboek)

Wat dochter en vriend kochten vóór hun huwelijk blijft dus tijdens hun huwelijk EIGEN vermogen,ook al is het in onverdeeldheid,tenzij ze het inbrengen,

“Art.951.De schenker kan ten aanzien van de geschonken goederen het recht van terugkeer bedingen, hetzij voor het geval van vooroverlijden van de begiftigde alleen, hetzij voor het geval van vooroverlijden van de begiftigde en zijn afstammelingen. Dit recht kan alleen ten voordele van de schenker worden bedongen.”(B.W.).

Die terugkeer kan niet meer NA de schenking worden bedongen.

[3399AAaa]

maar ook hier zou men in geval van echtscheiding misschien dan de redenering kunnen volgen zoals bij het einde van een gewone niet-huwelijksrelatie: vasthouden aan de verzorgingsgedachte - die al vervat zit in het huwelijksvermogensstelsel - kan dat geen rechtsmisbruik uitmaken, bijvoorbeeld als men maar 3 jaar getrouwd geweest is?