In een brochure over erfrecht las ik dat het mogelijk is onder het wettelijk stelsel van huwen via een notaris eigen vermogen in het gemeenschappelijk vermogen in te brengen.
In ons concrete geval: Wij zijn van plan te huwen onder het 'wettelijk' stelsel van gemeenschap van goederen. Als één van ons twee in de toekomst erft, wordt dit automatisch onder het eigen vermogen van die persoon gerekend.
Is het dan mogelijk om dit eigen vermogen officieel door de notaris in de gemeenschap te brengen? Dit zou tot gevolg hebben dat bij overlijden van degene die de erfenis heeft gekregen (en in de veronderstelling van kinderloos te zijn) de oorspronkelijke erfenis in volle eigendom naar de langstlevende zal gaan zonder rekening te moeten houden met de 'familiale' erfgenamen van de overledene.
Bovendien moet de langstlevende maar op de helft successie betalen. Als dat zo is, is dat prima voor ons.
Maar wat gebeurt er dan met een mogelijke echtscheiding. Volstaat deze inbreng in de gemeenschap via de notaris om aan te tonen dat de erfenis die je hebt gekregen eigenlijk om eigen vermogen gaat. Wordt deze dan van het gemeenschappelijk vermogen afgenomen en gaat die rechtstreeks terug naar de partner die erfde? Dat zou een ideale situatie zijn. Bij een mogelijke echtscheiding wil ieder uiteraard dat wat hij geërfd heeft behouden.
Of bestaat er een betere methode om er voor te zorgen dat eigen vermagen bij overlijden automatisch naar de langstlevende kan gaan, maar die er wel voor zorgt dat het vermogen bij mogelijke echtscheiding tot de persoon blijft behoren. Via een testament kan je dat waarschijnlijk ook doen, maar als ik het goed begrepen had, kan je niet alles van je eigen vermogen per testament aan de langstlevende partner schenken en is er steeds een deel voorbehouden voor familie.
Kan iemand mij bij deze vraag voorthelpen?