JuridischForum.be

Ik heb geen inkomen meer, behalve kindergeld. Dit is de eerste maand zonder inkomen, daarom wil ik aan de vader van mijn zoon een onderhoudsbijdrage vragen.

Week-weekregeling via notariële akte.
Zoon gaat naar school en sport in de gemeente van papa, ik woon 25 km ervandaan.
Mijn wagen heb ik onlangs weggedaan.
Ik ben alleenstaand en heb het kindergeld volledig en vader betaalt de schoolkosten (= bijna enkel voor en naschoolse opvang en af en toe een uitstap)
Dit is zo overeengekomen en doen we al drie jaar.
Vader heeft een hoog inkomen, maar is zelfstandige en hertrouwd.

Ik ben genoodzaakt om "in de buurt" te blijven wonen en betaal daarom vrijveel huishuur.
Mijn maandelijkse kosten voor huur en verbruik bedragen momenteel 753 euro voor een appartement met twee slaapkamers
Om mij naar de sport en school van mijn zoon te verplaatsen betaal ik maandelijks ongeveer 60 euro
Eten en drinken voor de zoon ongeveer 85 euro per maand en kleding voor hem ongeveer 35 euro om de drie maanden.
Verder heb ik alleen brand- en ziekteverzekering en telenetkosten.

Ik weet dat een onderhoudsbijdrage voor discussie vatbaar is, maar ik zou toch enkele standpunten willen kennen voor ik over ga tot handelen. Wat zijn jullie meningen, hoeveel zou ik vragen ?

Ik zou de bijdrage enkel vragen tot en met de maand waarin ik begin te werken (met veel geluk is dit zo snel mogelijk na mijn bevalling van m'n tweede kindje) augustus-september

Bijtje, probeer al eens via deze link :
http://calc.oletr.net/renard.htm" onclick="window.open(this.href);return false;
Maar de onderhoudsbijdrage : vraag je een gedeelte aan je eerste man ? En hoe zit het met de papa van je tweede kindje ? Ben je door omstandigheden je job kwijtgespeeld, of heb je ontslag genomen ?

stephandr heeft over hetzelfde onderwerp ook een vraag gepost op 12 mei, best daar ook eens kijken naar de antwoorden

Neen, ik was studente met leefloon, maar heb nu geen leefloon meer en kan nog nergens beginnen werken met die dikke buik. Mijn tweede ex gaat 150 euro betalen en de helft van bepaalde kosten, maar de baby zal voornamelijk bij mij zijn, vandaar dat een vergelijk moeilijk is.

Met 150€ en dan eventueel nog wat van je eerste ex ga je er niet komen. Kun je niet bij je ouders terecht tot je een job hebt, dat maakt het voor jezelf toch al iets gemakkelijker. Dit kun je niet op je ééntje even afspreken met de beide papa's. De bijdragen voor onderhoud van de beide kinderen zullen vastgesteld, en telkens geïndexeerd moeten worden e.d.. Stap naar het vredegerecht, of een notaris, om een aantal zaken juridisch te laten vastleggen, ook de berekening van de bijdragen, dus het bedrag op zich. De omgangsregeling met de kinderen gaat ook moeten afgesproken en vastgelegd worden (om veel miserie achteraf te vermijden).
Misschien kun je de huur delen met iemand ? Er zijn genoeg alleenstaande vrouwen met kinderen die het niet breed hebben, en wat betreft babysit maakt het de zaken ook gemakkelijker.
I'm just htinking out of the box..

Vanaf augustus kan ik ergens beginnen, allemaal prima, jammer dat de onthaalmoeder pas vanaf september een plaatsje vrij heeft... maar dat lossen we wel op. Mijn beide ouders hebben sinds mijn zestiende niks meer voor mij willen betalen, mijn ex heeft mij toen tijdelijk moeten "onderhouden" en sinds mijn vader weet dat ik geen inkomen meer heb, heeft hij ook meteen gezegd dat ik niet moet denken dat hij mij 1 euro geeft ... ik mag wel een keertje per week bij ons mama gaan eten, maar that's it. Ik ben al blij dat de tweede 150 euro wil betalen en de helft van de kosten. Maar de andere is er radicaal tegen om in bilocatie alimentatie te betalen en ik vrees dat onze band er helemaal aangaat als ik juridische stappen onderneem, ookal is het maar voor ongeveer 4 maanden. De omgangsregelingen liggen beiden al vast via de notaris. Huur delen heb ik aan gedacht, maar ik ken persoonlijk niemand die het nodig heeft om dit te doen.