JuridischForum.be

hallo, ik ben ongeveer 3 jaar samen met mijn vriendin..... met ups en downs in onze relatie, september jongstleden heb ikzelf een huis gekocht en mijn vriendin woont samen met haar zoontje van 12 jaar bij me in, hun domicil staat dus ook op mijn adres...
de laatste weken gaat de relatie heel slecht en ik heb haar al meerdere keren gevraagd om ons een einde aan deze relatie te laten maken, ze heeft hier geen hoor naar en ik vrees dat haar te overtuigen om een andere woonst te zoeken heel moeilijk gaat worden.
wat zijn mijn rechten ? kan ik in het slechtste geval haar uit mijn huis laten zetten ?
graag enige info hieromtrent, want ik begin een beetje radeloos te worden door de stress die deze relatie momenteel met zich meebrengt...

grtz,
B.

Uw vriendin woont bij u in omdat u de goedheid heeft haar binnen te laten. Zij kan echter geen rechten laten gelden bij feitelijke samenwoonst. U kan haar dan ook vragen om uw huis te verlaten. Best krijgt zij een redelijke tijd om een andere woonst te vinden. U kan wel de tussenkomst van de vrederechter vragen.

Heb ik hier al eens uitgelegd.
Wat je natuurlijk ook kan is eerst eens via een bemiddelaar proberen om tot inzicht of een minnelijke regeling te komen.
http://www.juridischforum.be/forum/view ... =domicilie" onclick="window.open(this.href);return false;
en
http://www.juridischforum.be/forum/view ... =domicilie" onclick="window.open(this.href);return false;

dus als ik het goed begrijp kan ik alleen maar als ze niet vrijwillig de woonst definitief wil verlaten via een aangetekend schrijven en daarna eventueel tussenkomst van een vrederechter mijn doel bereiken...?

Ja, is de enigste wettelijke weg.
Een andere wijze kan u veel last en geld kosten.

Ik kan alleen mijn eigen ervaring meegeven.
Namelijk in 2007 mijn ex vriend ook gevraagd om mijn woning, dat mijn eigendom is, te verlaten en hij weigerde. Hij had 2 kinderen waarvoor hij bezoekrecht had om de 14 dagen.
Ik heb toen ook advies gevraagd om hem via het vredegerecht te laten buitenzetten en men heeft me toen het advies gegeven om dat niet te doen.
De kans was heel groot dat IK de woning zou moeten verlaten, aangezien hij 2 kinderen had.
Mits betaling van huishuur aan mij, zou hij dan mogen blijven wonen.
Dit risico heb ik niet durven nemen.
Groeten.

francoise, wie heeft je dat geadviseerd: jullie waren niet getrouwd en hadden géén kinderen samen.
jullie woonden wettelijk samen? Ik dacht dat als je wettelijk samenwoont de verplichtingen mbt elkaar ook stoppen op het moment dat de relatie beeindigd wordt. en al helemaal als de woonst jouw eigendom is. en redelijkerwijze: omgangsrecht om de 14 dagen voor zijn kinderen is géén permanent verblijf of 50/50verblijf.dus die noodzaak was helemaal niet zo acuut. Echt, de kans dat dat vonnis zou uitgesproken geweest zijn was tamelijk klein....

@ Francoise ; hoe is het dan uiteindelijk afgelopen als ik vragen mag ?

Daar mijn ex vriend werkzaam was bij de federale politie, kwam ik met mijn penibele situatie ook bij een politierechter terecht.
Hij zei niet dat het sowieso niet ging. Hij verwittigde mij alleen voor de mogelijkheid omdat er minderjarige kinderen waren langs zijn kant en niet langs mijn kant, dat ik wel eens aan het kortste eind zou kunnen trekken.
Daar er agressie in 't spel was, wist ik dat het een kwestie van tijd was. Met zijn beroep kon hij zich geen klacht veroorloven.
Het heeft nog één jaar geduurd en heel veel risico's genomen, maar voor mij was dat de enige zekere uitweg.

ik zit dus in een lastige situatie... ik ben in mijn eerdere oproep hier niet teveel in detail gegaan, in mijn geval speelt psychische en fysische mishandeling een grote rol... naar mij toe bedoel ik daarmee ! mijn vriendin heeft ADHD welke ook medisch is bevestigd en dat betekend dat er zeer zware moodswings meespelen, hier bedoel ik mee dat de ene keer alles hemelssuper is en op een vingerknip tijdverschil alles een hel wordt... en dan spreek ik nog niet over het alcohol probleem, zeer moeilijk om mee samen te leven.
het idee dat ik als ze niet vrijwillig de woning wil verlaten - een aangetekend schrijven moeten sturen naar haar toe op mijn adres dan nog wel, wel dat is bijna onmogelijk om te doen... als ze die brief zou krijgen dan vrees ik dat er niets overeind blijft in mijn huis, het is trouwens niet de eerste keer dat zoiets zou gebeuren, laatste keer dat dat is gebeurd is amper 6 weken geleden..
incl schoppen - slagen - met alles in het rond smijten, ik probeerde haar toen zo goed mogelijk te kalmeren met woorden tijdens het ontwijken van het geschop enz.. ik ben toen ook tot 3 maal toe gebeten geweest, waarvan ik deze keer achteraf fotos heb genomen - jammer genoeg besef ik me nu alleen close ups - mijn gezicht is dus niet te zien op die fotos.
dus je begrijpt dat zo'n aangetekend schrijven desastreus gaat aflopen..
is zo'n aangetekend schrijven noodzakelijk ? kan ik rechtstreeks naar de rechter stappen ?
want ik vermoed als een rechter akkoord gaat met mijn vraag dat zij het huis zou verlaten, er zeker nog een tijdspanne wordt meegeven om haar tijd te geven naar een andere woonst te zoeken ? en die tijdspanne zal een hel voor mij betekenen !
ik wordt hier echt radeloos van...

kan je mij wat meer advies geven aub ?

Politierechter?