Een delicate situatie

[AfricanLover]

Hey,

Ik ben al googlend op dit forum uitgekomen, en dacht hier maar eens mijn vraag te stellen.

Ik ben al 5 jaar gelukkig samen met mijn vrouw, waarvan ondertussen bijna 3 jaar getrouwd. Op zich zijn er nooit geen echte problemen geweest, buiten dan mijn uitgesproken voorkeur voor donkere vrouwen, en behoefte om daar aan te kunnen toegeven.

In principe weet ze hier niets van, ik deed het altijd "tijdens de werkuren", en ging exclusief naar escortes & massagesalons om de eventuele problemen die een buitenechtelijke relatie met zich meebrengt te vermijden. Ik was tenslotte niet op zoek, en totaal niet van zins mijn vrienidin/vrouw in te ruilen voor een donkerder model. Voor mij kwam het meer neer op een onschuldige hobby die een op termijn misschien problematische behoefte bevredigde.

Jaren is dit zonder enig probleem gegaan, tot einde 2010. In een massagesalon leerde ik toen een vrouw kennen waar het nogal vrij snel mee uit de hand liep. In het begin zagen we elkaar enkel op het salon, maar na verloop van tijd zagen we elkaar ook daarbuiten. Van voorbehoedsmiddelen is er tussen ons nooit sprake van geweest, ze hield er ook zo van als ik me volledig in haar leegde... Het onvermijdelijke gebeurde, begin mei 2011 bleek ze zwanger te zijn.

Ik zat op dat moment in financiële moeilijkheden, ik ben nl. freelance programmeur en werk op projectbasis, en had op dat moment geen contract, of zicht op een contract. Gezien "we" het kind niet konden onderhouden, zowel zij niet, als ik niet, besloot ze het alsnog te aborteren. Een tijd lang liep ik met de gedachte rond om de relatie te beëindigen... echt zeker van haar kan ik tenslotte niet zijn, zeker niet gezien haar werk, maar ik ben zo gek van haar...

Vorige maand gooide ze een nieuwe bom: Ze wou kost wat kost opnieuw zwanger van me geraken. Ze begrijpt mijn situatie volledig, verwacht niet dat ik mijn vrouw verlaat, ze verwacht enkel een zekere aanwezigheid van mij in het kind zijn/haar leven en... ze verwacht dat het kind door iemand erkent wordt.

Het liefst wil ze bovendien dat ik het kind erken, waar ik dan ook mijn probleem heb. Volgens wat ik heb gelezen kan dit vrijwel niet zonder dat mijn echtgenote hier van op de hoogte wordt gebracht, maar wat zijn de verdere gevolgen?

Kan ze mij bijvoorbeeld voor alimentatie vragen onder deze omstandigheden? Wat kan mijn echtgenote doen, buiten een echtscheiding vragen dag.

Zijn er andere mogelijkheden? Kan ik het kind op een bepaalde manier laten registreren zonder hiervoor langs mijn vrouw te moeten passeren?

En het belangrijkste: wat zijn de gevolgen? Mijn echtegnote heeft altijd gezegd er op zich niets tegen seksrelaties te hebben, ik vermoed dan ook het wel te kunnen uitleggen zonder haar kwijt te spelen. Kan mijn minnares na afloop echter plots aan de deur staan en geld van me vragen? Of wat dan ook?

Jullie begrijpen, een beschamende situatie .... but the heart wants what it wants I suppose Ook al maakt het van mijn leven een hel..

[jinan]

Ik wil een vlieg zijn als jij dit aan je vrouw vertelt....

a) zeg niks tegen je vrouw, verbreek elk contact met die andere
b) ga weg bij je vrouw en probeer iets met die andere tot...
c) ga weg bij alletwee en kom met jezelf in het reine

[wanton]

Ik citeer : " is dit een grap of om te huilen?"

[Franciscus]

Juridisch kan de vrouw met alle middelen van recht u verplichten een DNA staal af te geven zodat uw vaderschap vaststaat.
Daar volgt dan uit dat ze voor het kind alimentatie kan en mag vragen.
Uw echtgenote zal zoals uzelf al zegt 'in kennis' gesteld worden.
Misschien is het voor u goed dat u via uw arts een contact opneemt met een psycholoog-(familie)bemiddelaar.

[AfricanLover]

3 antwoorden waarvan slechts 1 bruikbaar?

In elk geval bedankt Franciscus.

Er is geen enkele manier om het kind te erkennen zonder dat mijn echtgenote er van op de hoogte gebracht wordt?

[Braafmens]

wanton: Mij lijkt het gewoon 1 van die dingend ie gebeuren.

Veel geluk africanlover, ik vrees dat je het gaat nodig hebben.

[Oude Belg]

Wat zou de reden kunnen zijn dat ze een kind van u wil? Het zou kunnen (ik ken de volledige toedracht niet, dus het blijft gissen) dat ze u gebruikt : stel dat ze illegaal hier is, of met een toeristenvisum. Ze raakt zwanger van u, u erkent (gedwongen of vrijwillig) het kind. Een kind met een Belgische vader, geboren in België is een Belg. Ze vraagt, om bij haar kind te kunnen blijven, de Belgische nationaliteit of een permanente verblijfsvergunning aan. Als extraatje krijgt ze ook nog alimentatie, of ze de relatie met u verbreekt of niet : u bent, ook financieel, verantwoordelijk voor uw kind tot de meerderjarigheid of tot de studies afgerond zijn. Geluk zal u niet helpen, laat u leiden door uw verstand : u hebt uw hersenen niet voor niets gekregen.

Ben ik cynisch? Nee, ik ben realistisch en wens u alleen maar het beste. DENK!

[jinan]

Ik ben ook niet cynisch, ik ben ook realistisch.

[wanton]

Mensen die zo een dubbelleven willen leiden , lopen vroeg of laat wel tegen de spreekwoordelijke lamp. Mijn opvoeding , katholiek en Vlaams , laat niet toe dergelijk gedrag normaal te vinden. Maar ja , ik ben ouderwets zeker!

[Mariette]

Het toont een beetje de perversiteit van deze wereld waarbij ondertussen kinderen specifiek worden gemaakt om verblijfsvergunningen, nationaliteit en inkomen te verwerven.

zie: http://www.jeugdrecht.be/?action=nieuws ... t_page=312" onclick="window.open(this.href);return false;

[Braafmens]

Ik denk dat je inderdaad vrij ouderwets te noemen bent wanton Accepteer het als een mogelijkheid en oordeel niet... Leven en laten leven. Zelfs voor een ouderwets man lijkt me dat iets verstaanbaars niet?

[AfricanLover]

Wanton:
Mijn situatie is heel eenvoudig samen te vatten: "shit happens". Bovendien hielden de waarden waar u het over heeft de mensen vroeger ook niet tegen om er lustig op los te vogelen... wat ik voor heb is iets van alle tijden, en hierdoor eigenlijk maar zo "normaal" als maar zijn kan.

Een dubbelleven lijkt me in dit geval ook een beetje overkill... Ik heb het over een meisje waar ik verliefd op ben geworden, en waar ik een keertje of 2 per week een paar uurtjes mee doorbreng. Ik wil het aantal "brave huisvaders" die op deze manier regelmatig afspreken met escortes niet tellen... Gaat u ook van hen zeggen dat ze een dubbelleven leiden?

Heeft u het daar moeilijk mee? Geen probleem... Maar tot nader order is dat uw probleem en niet het mijne... Doe de wereld een plezier en hou uw morele preken en soortgelijk commentaar voor uw eigen. Moraalridders hebben door de eeuwen heen meer schade aangericht dan wat anders...

Dit gezegd zijnde lijkt een kleine rechtzetting me wel nodig!

Oude Belg:
Jinan:
Mariette:
Mijn vriendin verblijft al enige jaren volledig legaal in België. Momenteel heeft ze een werkvergunnig, ondertussen is er ook een procedure opgestart voor het aanvragen van de Belgische Nationaliteit. De enige reden waarom ze wilt dat het kind erkent wordt heeft met de nationaliteit van het kind zelf te maken: ze wil dat het kind een Belgische Nationaliteit heeft.

Blijkbaar krijgen kinderen geboren in België niet meer automatisch de Belgische nationaliteit als het niet van Belgische ouders is. Om problemen te vermijden, voor zichzelf en voor het kind, wil ze daarom dat het kind erkent wordt. Kan ik het niet, dan kent ze kanalen die haar op dat vlak kunnen helpen. Wat die kanalen zijn heeft ze nooit echt in detail uitgelegd, maar me baserend op haar verhaal zijn er mannen die dit voor een prikje willen doen... In hoeverre dit allemaal waar is? Geen idee... Ik dacht dat geboren worden in Belgïe per definitie betekende dat je de Belgische nationaliteit kreeg, een gsprek met een bevriende werknemer van het OCMW bevestigde dit ook, maar het artikel van Mariette zet het dan allemaal weer op losse schroeven...

Volgens wat ik tot nu toe allemaal verteld en zelf gevonden heb is het kind zelf erkennen geen optie:

1. Ik kan het kind niet erkennen zonder mijn vrouw hiervan op de hoogte te brengen. Of wel doe ik het, of wel doet de staat het... Komt in principe op hetzelfde neer
2. Alhoewel ik ze wel vertrouw, en ze geloof als ze me zegt niet uit te zijn op alimentatie, heb ik geen behoefte om me bloot te stellen aan een dergerlijk risico

De kans om verplicht alimentatie te betalen, eens mijn vaderschap vast staat, lijkt me reëel, alhoewel naar ik vernomen heb verre van vanzelfsprekend. Er zijn genoeg vrederechters die soortgelijke vragen rechtstreeks verticaal klasseren, natuurlijk... als je pech hebt en je hebt een wat te principële vrederechter voor je zitten...

De kans om verplicht te worden een DNA-test te ondergaan lijkt me daarentegen klein. Als het haar echt om geld of de nationaliteit te doen is zal ik heus wel niet de enige zijn die zijn zaad in haar mag achter laten. 1 van die partners verplichten om een test te ondergaan komt dan voor haar neer op een spelletje russische roulette. Enkel naiëvelingen gaan er van uit dat ze enige zijn die van een dergerlijke mooie meid mogen snoepen, en ik ben zelf verre van naïef... Ik hoop dat ze niet tegen mij liegt, maar in realiteit zou het nogal dom zijn om van daar uit te gaan.

De vraag die ik me dan stel: in dergerlijke situaties, gaan rechters zich geen vragen stellen als ze van eenzelfde persoon verschillende aanvagen voor DNA-testen binnenkrijgen?

Ook is de situatie met mijn vrouw ingewikkeld. Ze heeft zelf een zwaar verleden achter de rug, seksualiteit is hierdoor voor haar een erg moeilijk onderwerp, waar ze zich ook - naar mij toe dan - vreselijk schuldig voelt en me van dag 1 altijd heeft gezegd het te begrijpen moest ik er een vriendin bijnemen. Ik zelf heb het daar ook heel moeilijk mee. Ik heb natuurlijk mijn behoeftes, maar heb tot op heden altijd geprobeerd om ze daar niet te veel mee lastig te vallen. Af en toe naar een escorte gaan leek me daarvoor een elegante oplossing. MIsschien onbegrijpelijk voor velen... het leek me gewoon een elegante oplossing.

Voor het overige weet ik nog niet wat ik ga doen. Ik hou nu eenmaal van beide vrouwen... Voorlopig is mijn vriendin nog niet zwanger en hou ik de boot nog af, maar zij zal op een bepaald moment een antwoord willen natuurlijk. Mijn vrouw zegt op zich niets tegen een minnares te hebben, maar een kind er bij?? Een keuze maken lijkt de enige oplossing, maar daar heb ik tijd voor nodig... Zonder moraliserende prietpraat er bij liefst.

Ik dank jullie in elk geval allemaal hartelijk voor de hulp.

[Oude Belg]

Heb je er al aan gedacht een therapeut in te schakelen? Die kan misschien helpen jullie huwelijk -ook op seksueel vlak- weer te laten sporen. Hij/zij kan wellicht ook helpen de problemen die je echtgenote heeft ivm seksualiteit te duiden en op te lossen. Waarschijnlijk zou dat de zaken vereenvoudigen. Voor moraliserende prietpraat moet je hier hoe dan ook niet zijn, daarvoor zijn er meer geschikte fora.

[Mariette]

Het is dus toch duidelijk een kwestie dat de dame in kwestie gewoon een BELGISCH kind wil, (biologische vader maakt niks uit, zolang er maar een BELG het kind als het zijne wil erkennen) zodat ze hier op een gemakkelijke wijze de gezinsvereniging kan aanvragen en een Belgisch paspoort verkrijgen.
Dat de vader die het kind als het zijne erkent dan voor de rest van zijn leven medeverantwoordelijk is voor dat kind is voor de betrokken partijen precies niet echt een punt. Voor de geplande moeder blijkbaar ook niet.

We gaan erop vooruit. Eenmaal de papieren in orde kan men het kind desnoods aan een gespecializeerde dienst overmaken die dan voor een mogelijk pleeggezin zorgt die voor het natje en droogje zullen zorgen op kosten van de belastingbetaler (én de vader waarschijnlijk). Er moet toch iémand voor ons pensioen zorgen later nietwaar?

Ik begrijp dan ook het punt van de topicstarter niet: wat is zijn probleem nu? Vermits mevrouw niet zeker kan zijn van wie het DNA afkomstig is, waarom er dan een probleem van maken? Of bent U de enige die als "belg" in aanmerking komt om het "belgische" kind te erkennen?

Indien het er toch om gaat dat zijzelf een kind wenst, waarom wacht ze dan niet tot haar eigen Belgische nationaliteit verworven werd? Vanaf dat zijzelf Belgische is, is het een kind geboren uit een Belgische moeder en bijgevolg toch ook automatisch belg?

[wanton]

Africanlover , ik ben niet degene die met een probleem zit. Ik geloof eerder dat jij dat bent. Jij brengt schade toe aan de gemeenschap en aan uw gezin. Verwacht van ons geen medelijden.