#5 , 03 aug 2012 12:02
Ondertussen zijn we 4 maand verder en heb ik heel wat gevonden, maar nog geen echt resultaat.
- voor visum C aan te vragen om te huwen in België: duurt het 6-8 maand. dus voor elke zwangere vrouw eigenlijk onmogelijk (hebben we dus niet gedaan). En zelfs gewoon al de papieren in orde krijgen om een huwelijksaangifte te kunnen doen zoals geboorteakte en dergelijke gelegaliseerd krijgen was al een onmogelijke rompslomp.
- voor te trouwen in Nepal hadden we een brief van Belgische ambassade nodig. Op zich geen probleem, echter die is in Delhi en om even heen en terug naar Delhi te vliegen met twee, zodat ik enkele maanden langer in Nepal kan blijven, daar was geen geld voor (mijn toeristenvisum verliep), noch was ik te ziek van de zwangerschap op dat moment
dus maar voor de methode gekozen die NIET wordt aangeraden in Belgisch consulaat: namelijk via een gewoon toeristenvisum het land binnengeraken.
- Poging 1 niet gelukt, maar verwondert me niet zo hard. Heeft ons wel geleerd welke documenten hiervoor nodig zijn en wat hun criteria zijn om nepalezen toe te laten. Komt er eigenlijk op neer dat alle jonge werkkrachten worden geweigerd. Zonder uitleg. Je kan om uitleg vragen maar dan duurt het nog eens 2 maand, daarvoor uiteraard geen tijd
Poging 1 was een 'ik kom op vakantie en bezoek mijn vriendin' reden. natuurlijk hebben ze daar hun twijfels bij. Maar ik verwachtte toch wel een beetje meer inspanning van hun kant. Niemand werd gecontacteerd, mijn vriend niet, zijn baas niet, mijn moeder (de garant) niet, ik niet, gewoon een nee als antwoord. Terwijl er een ongelooflijk grote hoeveelheid aan papieren worden gevraagd, die heel veel moeite en geld hebben gekost.
- Poging 2 is nog bezig. Nu hebben we hetzelfde aangevraagd maar met de echte reden waarom ik mijn vriend hier in België wil, namelijk ik ga bevallen in november. Het initiële gesprek ging goed en de mensen op de ambassade zeiden dat er een redelijke kans was dat het visum wordt toegekend. Over enkele dagen moet mijn vriend nog eens naar de ambassade om nog meer vragen te beantwoorden. Het zal uiteraard gaan over 'zullen wij daadwerkelijk terugkeren naar Nepal, als het visum verloopt?'. Gezien niemand dat doet, maar wij echt wel die intentie hebben, zal hij hen daarvan proberen te overtuigen. Maar of dat zal lukken is nog maar de vraag! maar in ieder geval nemen ze deze visumaanvraag wel serieus, beter als niets natuurlijk.
Daarbij mijn vraag: Hoe kan ik een afgekeurde visum aanvraag aanvechten? Welke juridische middelen zijn mogelijk? Zijn er betaalbare advocaten die hierin gespecialiseerd zijn? kan ik me beroepen op 'universele rechten van de mens' in de zin dat een vader bij de geboorte van zijn kind moet zijn en daarbij niet mag gehinderd worden? En hiermee dus naar Europees hof van rechten van mens gaan?
Ik zou graag als het mogelijk is een of andere 'dwingende' manier hebben om dit visum te verkrijgen. Echter ik heb geen idee hoe. Een visum toekenning is namelijk een 'gunst', geen 'recht'. Hij zou over twee maand naar België komen. Ten laatste echt over 2.5maand. Dit is de tijdsperiode die er is om het aan te klagen.
Een erkenning van het kind is niet mogelijk (of toch niet op mijn gemeente), zonder dat de vader hier in persoon aanwezig is. Noch kan ik bewijzen dat hij de vader is, zonder de baby in gevaar te brengen. Bewijs van beide dat dit niet lukt, zitten reeds bij de aanvraag.
En we zijn dus niet van plan om te trouwen, enkel indien nodig een wettelijk samenwoningscontract tekenen (enkel gemeenschappelijk kind hebben, dus dit is geen probleem). Om een toestemming om te trouwen te verkrijgen hier in België, daar zal ik in het najaar geen zin in hebben, veronderstellende dat hij mag komen.
Hopelijk heb ik al jullie adviezen niet nodig en wordt het visum gewoon goedgekeurd.