JuridischForum.be

Een vraag waar ik niet veel wetgeving en rechtspraak omtrent vind:

Man en vrouw zijn feitelijk samenwonend. Man woont in bij vrouw in haar exclusieve eigendom en betaald de helft van haar hypothecaire lening "als kost en inwoon". De man verricht in de 5-jaar durende samenwoning verschillende grote renovatiewerken aan het huis van de vrouw en betaald die kosten zelf. Na een bepaalde periode gaat de vrouw vreemd en zet de man uit haar huis.

De vraag die ik mij stel is : heeft de man een eigendomsrecht door de verschillende renovatiewerken die hij verrichte EN kan hij de kosten terugvorderen ? + wat met het overspel , kan er hierbij sprake zijn van een fout in de zin van artikel 1382 BW ?
Kan er mij iemand hieromtrent info geven en eventuele relevante rechtspraak.

Alvast bedankt

1. feitelijk samenwonend = geen huwelijkstrouw verschuldigd
2. de man verkrijgt geen enkel eigendomsrecht; wegens recht van natrekking is alles eigendom van de vrouw
3. de vrouw heeft wel een financiële schuld aan de man ten belope van de renovatiewerken die hij heeft betaald
4. de vergoeding voor kost en inwoon is niet verrekenbaar (hij heeft immers iets in de plaats gekregen)

Overspel gezien niet gehuwd niet van toepassing.

1. feitelijk samenwonend = geen huwelijkstrouw verschuldigd
2. de man verkrijgt geen enkel eigendomsrecht; wegens recht van natrekking is alles eigendom van de vrouw
3. de vrouw heeft wel een financiële schuld aan de man ten belope van de renovatiewerken die hij heeft betaald
4. de vergoeding voor kost en inwoon is niet verrekenbaar (hij heeft immers iets in de plaats gekregen)

Dank voor u reactie. Heb nog een vraag: Op welk artikel in het BW zou u zich baseren voor punt 3 waar de vrouw een financiële schuld heeft aan de man.
alvast bedankt

onrechtmatige verrijking (actio de in rem verso): art. 548, 555, 861-862 en 1312 BW

zie ook:

Cass. 7 september 2001, C.99.0520.F; 18 april 1991, A.C. 1990-91, nr. 431: Bij gebrek aan overeenkomst tussen de partijen, kan de huurder, krachtens het algemeen rechtsbeginsel volgens hetwelk niemand zich ten koste van een ander zonder oorzaak mag verrijken, voor de verbeteringen in het onroerend goed vergoed worden, op voorwaarde dat de verhuurder niet in de onmogelijkheid verkeerde ze te doen wegnemen.

Cass. 19 januari 2009, RW 2009-2010, 1084: Wanneer een persoon een bedrag heeft betaald aan een gerechtsdeurwaarder om een schuld van een derde te betalen en hierbij dus geen eigen schuld inlost, noch uit vrijgevigheid handelt, maar slechts hulp heeft willen bieden met de vanzelfsprekende gedachte dat deze de voorgeschoten gelden zou terugbetalen door de uitdrukkelijke omschrijving dat zulks als "voorschot geldt", heeft deze terbeschikking stelling van gelden weliswaar "een oorzaak", namelijk de hulpvaardigheid maar dit zonder de wil een vermogensverschuiving tot stand te brengen. In dit geval kan het bedrag van de tijdelijk ter beschikking gestelde gelden dan ook op grond van het algemeen rechtsbeginsel van de verrijking zonder oorzaak worden teruggevorderd. Aldus wordt een onderscheid gemaakt tussen vrijgevigheid die niet tot terugvordering kan aanleiding geven en hulpvaardigheid zonder vrijgevigheid.

Beste,

Zouden de antwoorden verschillen moest er sprake zijn van wettelijke samenwoning zijn ipv de hierbovenvermelde feitelijke samenwoning?

thanks

onrechtmatige verrijking (actio de in rem verso): art. 548, 555, 861-862 en 1312 BW

zie ook:

Cass. 7 september 2001, C.99.0520.F; 18 april 1991, A.C. 1990-91, nr. 431: Bij gebrek aan overeenkomst tussen de partijen, kan de huurder, krachtens het algemeen rechtsbeginsel volgens hetwelk niemand zich ten koste van een ander zonder oorzaak mag verrijken, voor de verbeteringen in het onroerend goed vergoed worden, op voorwaarde dat de verhuurder niet in de onmogelijkheid verkeerde ze te doen wegnemen.

Cass. 19 januari 2009, RW 2009-2010, 1084: Wanneer een persoon een bedrag heeft betaald aan een gerechtsdeurwaarder om een schuld van een derde te betalen en hierbij dus geen eigen schuld inlost, noch uit vrijgevigheid handelt, maar slechts hulp heeft willen bieden met de vanzelfsprekende gedachte dat deze de voorgeschoten gelden zou terugbetalen door de uitdrukkelijke omschrijving dat zulks als "voorschot geldt", heeft deze terbeschikking stelling van gelden weliswaar "een oorzaak", namelijk de hulpvaardigheid maar dit zonder de wil een vermogensverschuiving tot stand te brengen. In dit geval kan het bedrag van de tijdelijk ter beschikking gestelde gelden dan ook op grond van het algemeen rechtsbeginsel van de verrijking zonder oorzaak worden teruggevorderd. Aldus wordt een onderscheid gemaakt tussen vrijgevigheid die niet tot terugvordering kan aanleiding geven en hulpvaardigheid zonder vrijgevigheid.

Dit eens lezen :
http://lib.ugent.be/fulltxt/RUG01/001/4 ... 001_AC.pdf" onclick="window.open(this.href);return false;