#2 , 02 dec 2015 14:25
Mag de consulente bijvoorbeeld op school een overleg houden, zonder mijn goedkeuren, zonder het goedkeuren van mijn zoon?
Mag de consulente de leerkracht uitnodigen, zonder mijn goedkeuren?
Mag de consulente met de psychologe praten, zonder mijn goedkeuren?
De school geeft aan geen problemen te ondervinden met mijn kind.
De leerkracht is ook vol lof.
De psychologe heeft ook aangegeven dat het goed gaat met mijn kind en we hebben tesamen een afspraak gemaakt voor verdere onderzoeken via een bepaald psychologisch centrum, dewelke met de psychologe in gesprek gaat om uit te zoeken wat er precies moet gebeuren.
De consulente is van al deze zaken op de hoogte, doch, wenst met verschillende partijen tesamen aan de tafel te zitten.
Mijn zoon voelt er zich allerminst prettig bij dat de psychologe met de consulente zou samen zitten.
De consulente heeft er immers een handje van aan om zaken uit verband te rukken, met knotsgekke ideeën op de proppen te komen en die per onmiddellijk in werking te willen stellen, terwijl dat helemaal niet in ons belang is (zeker niet in belang van mijn kind, wat toch voor op staat).
Een overleg op school is zodanig intimiderend voor mijn kind, dat hij zich echt niet meer prettig en veilig voelt.
Bij de vorige school werd dit ook heel vaak gedaan, ook telkens zonder mijn goedkeuren.
Dit is niet zo goed afgelopen voor mijn zoon.
Op deze moment voelt hij zich helemaal goed op school, uitgezonderd van het vooruitzicht dat zijn school weer bij jeugdzorg gesleurd wordt.
Meer dan een jaar geleden is mijn kind tijdelijk in vrijwillige pleegzorg geweest, mijn vraag, gezien ik destijds enorm met mijn gezondheid sukkelde.
Op voorhand werden duidelijke doelen gesteld en afspraken gemaakt.
Ik heb mij telkens aan alle afspraken gehouden, maar de consulente niet.
Het werd een gevecht om mijn kind terug te krijgen.
Uiteindelijk werd die pleegzorg toch stop gezet (dankzij raadpleging advocaat).
De pleegmoeder wou graag contact houden en gezien mijn zoon en zij een goede band hadden, zag ik daar ook geen kwaad in.
Zij was, sinds de beëindiging pleegzorg, zelf vragende partij dat mijn kind nog op logie zou komen.
Ik ging ervan uit dat we een vriendschappelijk en vertrouwelijk contact hadden en alzo mocht mijn kind ook op visite komen, ook kwam de pleegmoeder hier nog aan huis, hing vaak aan de telefoon, noem maar op. Beetje als ware het een tweede familie van mijn kind.
Echter, mijn zoon had het moeilijk in september en oktober. Meerdere gesprekken met mij, mijn moeder en de pleegmoeder, waren nodig om zijn gedrag bij te stellen.
Ondertussen gedraagt hij zich zoals elk kind van zijn leeftijd zich hoort te gedragen.
Waardoor ik toch wel bewezen heb ook simpele zaken echt wel zelf op te kunnen lossen (desnoods mits hulp van bv familie en vrienden).
Jammer genoeg ben ik zo stom geweest om de consulente up to date te brengen.
Zij maakte van geen hulpvraag, een vraag tot uithuisplaatsing.
Hoe ze het in haar hoofd haalt? Geen idee!
In ieder geval heeft ze onderhand al wel pleegzorg gecontacteerd.
Zij wisten te vertellen dat, als mijn kind nog bij die pleegmoeder wou komen, dat onder de vorm van ondersteunende pleegzorg zou zijn, zodat ze vergoed zou worden.
Vond ik best wel laag bij de grond en erg jammer.
Mijn zoon wil helemaal niet in pleegzorg en ik ben zeker geen vragende partij en er is ook geen enkele aanleiding hiertoe.
Het contact met die vrouw is dus ook verbroken langs onze kant uit, gezien zij toch wel heel veel over ons naar verschillende instanties toe heeft verteld, met als hoop dat mijn zoon terug aan haar zou worden toe vertrouwd (netjes he).
Ondertussen is de consulente, zonder mijn goedkeuring, maar volgens haar op mijn vraag (maar niet dus!!) druk bezig een 'dringend overleg' te plannen met verschillende partijen, zodat zij een dringende beslissing kan maken (waarover zij echter niet verder uit wijdt!!)
Personen aanwezig zouden zijn:
De leerkracht
De directie van de school
De zorgleerkracht (die mijn zoon nog niet persoonlijk heeft begeleidt)
2 medewerksters van CLB (die ook mijn zoon niet kennen)
De psychologe (school was voorheen niet op de hoogte van psychologe, gezien daar geen aanleiding toe was, in die zin, geen vraag van de psychologe uit, geen vraag van de school uit en kind gedraagt zich prima op school, vertoont geen gedrag waardoor de school zich bezorgd maakt, maar nu weet de school dus wél wie de psychologe is en bij het overleg zouden ze te weten komen waarom etc, waar ik niet mee akkoord ben en mijn zoon zeker niet!).
Ikzelf
De consulente
Ook zou de locatie op school zijn, waar ik mij ook niet in kan vinden.
Bovendien wil ik bijgestaan worden door mijn advocate.
Daarvan zegt de school dat zij niet willen dat er een advocaat op de school komt.
Dat komt de consulente natuurlijk goed uit, want zij wenst zeker geen advocaat of rechtbank eraan te pas (gezien er echt geen aanleiding is voor al haar gedoe).
Hoe kan ik dit in de kiem smoren, ervoor zorgen dat mijn zoon zonder problemen bij de psycholoog kan gaan, zonder dat deze het beroepsgeheim moet schenden en zonder dat ze zijn vertrouwen kwijt speelt?
Hoe kan ik ervoor zorgen dat mijn zoon zijn leerkracht blijft vertrouwen?
Mag ik vragen dat er op zijn minst niet op de school zulk een overleg plaats vindt, zodat niet iedereen op school zulk een meute mensen bij elkaar ziet ter vergadering over mijn zoon? (de kinderen weten ook dat ik zijn mama ben, het valt nogal op dat die meute er dus voor hem is en ze gaan vragen stellen, logisch!), maar op een neutrale plaats?
Mag ik mijn advocaat erbij aanwezig eisen, gezien in het verleden elk overleg al tot meer problemen hebben geleid, in plaats van iets goed en ik mij toch wel wil beschermen (en vooral mijn kind) ?
Wat mag mijn kind hierin aanbrengen?
Hij wordt 12j, maar wat hij nu écht wil, daar wordt nooit naar geluisterd.
Wat hij wil:
Zonder zorgen naar school kunnen, jeugdzorg niet met school gemoeid (school geeft problemen heus wel aan!).
Vertrouwen blijven hebben in zijn psychologe.
Psychologe niet laten communiceren over zijn sessies, tenzij dat wettelijk gezien echt moet (meldingsplicht) of indien ik mij niet kan vinden in gevraagde onderzoeken etc.
Zeker géén pleegzorg!
Thuis blijven wonen, zonder constant instanties er op. Dus gewoon kind kunnen en mogen zijn, zonder bang te moeten zijn dat elke daad bestraft wordt met één of andere dienst die mee komt loeren (ik spreek niet over iets crimineel, mijn kind is op dat vlak echt wel een lieverdje hoor, dit is niet van toepassing).
Wat kan ik hierin ondernemen zodat mijn kind zich goed kan blijven voelen?
Wat mag en kan ik doen?
Wat mag en kan de consulente doen, zonder mijn toestemming en wat niet?
Wat mogen we vragen aan de psychologe en de school om hierin te betekenen?