JuridischForum.be

Goeiemorgen beste forumleden,
het gebeurt soms dat eigenaars van een huurwoning bij de vorige huisbaas inlichtingen inwinnen over een mogelijke kandidaathuurder. Ik denk dat daar niets mis mee is maar wat denken jullie van het volgende : omdat de ex-huurder na zijn vertrek nog openstaande posten heeft die hij weigert te betalen, contacteren wij (vorige huisbaas) de nieuwe huisbaas om te horen hoe het met de huurder gaat. Wij vernemen dat hij daar ook al een achterstand heeft met zijn betalingen en wij gebruiken deze feiten in de inmiddels opgestarte rechtszaak.
Schenden wij hiermee de privacy van onze ex-huurder, rekeninghoudend met het feit dat hij ons als referentie aan de nieuwe huisbaas heeft gegeven en hierdoor als het ware de deur voor verdere contacten voor ons geopend heeft en eveneens rekeninghoudend met het feit dat wij de gegevens enkel aanwenden voor gebruik in de rechtbank voor rechter en advocaten die gebonden zijn door hun beroepsgehiem, m.a.w. we lopen niet te koop met de verkregen gegevens.
Dank bij voorbaat voor jullie reactie.
Met vriendelijke groeten,
Geert

Ik heb een sterk vermoeden dat dit wel degelijk een schending van de privacy is, dit gaat namelijk over informatie die enkel dient gekend te zijn door de huurder en zijn nieuwe verhuurder. Uw argument dat "de deur open staat" doordat u gebruikt wordt als referentie, gaat niet. In de andere gevallen waar referenties worden gebruikt, moet bijvoorbeeld je oude baas niet bij je nieuwe komen vragen of je je werk wel goed doet, of moet een oude klant niet bij een nieuwe komen vragen of de aannemer wel correct werk aflevert.

maar de nieuwe huisbaas (of zijn verhuurkantoor) had ons al eerder gecontacteerd om inlichtingen te vragen over de huurder.

Enkel als zowel u als uw ex-huurder hiermee akkoord zijn, mag u aan een nieuwe verhuurder inlichtingen geven (akkoord van ex-huurder zal gegeven zijn, daar hij uw gegevens heeft opgegeven waarschijnlijk net hiervoor).
En dit geldt ook omgekeerd, enkel mits akkoord ex-huurder en nieuwe verhuurder, mag deze laatste aan u inlichtingen geven (dat u de gegevens van de nieuwe verhuurder heeft ten gevolge van voorgaande, wil niet zeggen dat uw ex-huurder akkoord heeft gegeven voor het opvragen van info door u).

Als de huurder de referentie gebruikt om de nieuwe verhuurder te overtuigen aan hem te verhuren staat hij impliciet communicatie tussen beide partijen toe.

Als de huurder de referentie gebruikt om de nieuwe verhuurder te overtuigen aan hem te verhuren staat hij impliciet communicatie tussen beide partijen toe.

Op welke basis?

Ik stel een vraag en ik krijg info ...welk misdrijf pleeg ik?
Bij mijn weten geen enkel.

Ik stel een vraag en ik krijg info ...welk misdrijf pleeg ik?
Bij mijn weten geen enkel.

Om correct te zijn is het de nieuwe verhuurder die een misdrijf begaat, door deze info te geven. Een vraag stellen is inderdaad (meestal) niet strafbaar.

als verhuurders hebben wij er toch allemaal baat bij om te weten welk vlees we in de kuip hebben. Huurders worden, naar mijn mening, reeds te vaak overbeschermd; hebben ze geen geld dan krijgen ze een pro Deo advocaat. Wij moeten maar zien dat we ons zo goed mogelijk kunnen verdedigen, vaak zonder een advocaat omdat er zelfs bij winst toch maar verlies is, je kan geen kei stropen... In ons geval is de huurster niet aan haar proefstuk toe, wij weten van haar vorige huisbaas (die ons trouwens zelf gecontacteerd heeft) dat hij op meerdere manieren gedupeerd is en ook haar huidige huisbaas heeft al een en ander meegemaakt. Dus onderling overleg en uitwisselen van getuigenissen is de enige manier om het systematisch benadelen van hardwerkende mensen te stoppen. Slechte huurders moeten weten dat er grenzen zijn.

Als de huurder de referentie gebruikt om de nieuwe verhuurder te overtuigen aan hem te verhuren staat hij impliciet communicatie tussen beide partijen toe.

Op welke basis?

Door het gebruiken van de referentie.

Bovendien en dat lijkt me een belangrijk detail, beide verhuurders spreken in se niet over de financiële status van hun huurder doch over de openstaande afrekeningen die beide verhuurders zelf hebben. Als de oorzaak van die openstaande afrekeningen dezelfde is kan dat hen alleen maar helpen om gemeenschappelijk te trachten hun openstaande afrekeningen te remediëren. Als de oorzaak van die openstaande afrekeningen niet wenst besproken te worden dient hij of zij er maar voor te zorgen ze niet te hebben.

Ik wil zelfs een stap verder gaan; ik ken twee regio's, weliswaar klein (pop <75.000), in Vlaanderen waar er informele netwerken tussen verhuurders bestaan die juist als doel hebben dergelijke openstaande afrekeningen te voorkomen.

hartelijk dank voor jullie input.
als ik mij niet vergis heb ik ergens iets gelezen over een soort "zwarte lijst" maar die was enkel tegen betaling te raadplegen dacht ik.
misschien toch nog een belangrijke vraag : we mogen we de verzamlede gegevens toch gebruiken in deze rechtszaak?

Zwarte lijst is veroordeelt door privacycommissie.

Mi mag je die informatie gebruiken. Ik heb dat in het verleden ook reeds gedaan.

Zonder probleem...het is tenslotte de rechter die beslist over de geldigheid.

Nieuwe verwikkeling : uit eerdere contacten met de nieuwe verhuurder had ik vernomen dat zij bevriend zijn met de advocaat van onze ex-huurder. Omdat hun mondelinge getuigenissen over achterstallige huur enz. door tegenpartij werden afgewezen, wou ik voor onze conclusies iets op papier. Ik vernam toen dat de advocaat hen (onze getuigen) gecontacteerd had met de belofte dat alles vlug zou betaald worden, wat ook gebeurde. Toen ik de nieuwe verhuurder contacteerde voor een geschreven getuigenis was het probleem er dus niet meer alhoewel onze getuige er direct aan toevoegde dat er toch weeral een maand achterstand was en dat hij haar opzeg heeft gegeven. Ik heb nu het gevoel dat onze getuigen bang zullen zijn om iets op papier te zetten om enerzijds hun vriend niet tegen de borst te stoten omdat hij de huurder zal blijven pushen om te betalen (misschien alleen al om ons voor schut te zetten) en om anderzijds te vermijden dat de huurder de woning zal beschadigen of niet tijdig zal willen verlaten of misschien hoopt men dat hij hen zal kunnen verdedigen als de huurder het te bont maakt.
Ik weet niet of de actie van de advocaat gepast was en bovendien kan ik niet bewijzen dat hij gebeld en betaling beloofd heeft; men zou beslist zeggen dat het om een toeval ging.
Heel raar toeval want toen ik bezig was mijn getuigenissen te vezamelen vroeg de nieuwe verhuurder mij wie de advocaat van de tegenpartij was en merkte op dat hij hem kende maar niet dat ze het samen al over de huurproblemen hadden gehad. Het is pas na opgave van hun namen in onze conclusies dat de advocaat contact opgenomen heeft.
Wat ik bedoel is dat tegenpartij onze getuigenissen als leugens bestempeld maar dan toch gaat controleren hoe de vork aan de steel zit. Dit zou voor ons een unieke kans zijn om te zeggen : kijk de advocaat twijfelt zelf of het leugens zijn en heeft moeten vaststellen dat alles klopt. Unieke kans of gemiste kans?

Eenieder is vrij inlichtingen in te winnen bij wie hij wil. Het is sommigen verboden die inlichtingen te verstrekken door het beroepsgeheim,zoals omschreven in art.458 Strafwetboek . Dit is hier echter niet het geval.

“Art.458.Geneesheren, heelkundigen, officieren van gezondheid, apothekers, vroedvrouwen en ALLE ANDERE personen die uit hoofde van hun staat of beroep kennis dragen van GEHEIMEN die hun zijn toevertrouwd, en deze bekendmaken buiten het geval dat zij geroepen worden om in rechte of voor een parlementaire onderzoekscommissie getuigenis af te leggen en buiten het geval dat de wet hen verplicht die geheimen bekend te maken, worden gestraft met gevangenisstraf van acht dagen tot zes maanden en met geldboete van honderd euro tot vijfhonderd euro.”(8 juni 1867 Strafwetboek).