Hallo,
ik ben ondertussen 9 jaar getrouwd met m'n vrouw. Het gezin telt 4 kinderen: jongen van 14, jongen van 12, meisje van 8 en meisje van 3 (de 2 jongens van m'n vrouw, de 2 dochtertjes van ons beiden).
Ik had het bij 3 kinderen gehouden, maar m'n vrouw heeft me zover gekregen dat we nog een 2e kind kregen. Ze heeft me daarvoor de kop van het lijf gezaagd en uiteindelijk heb ik als teken van liefde voor haar
toegegeven. Zij heeft tegelijkertijd beloofd dat dit de laatste zou zijn.
Nu, 3,5 later begint ze terug met de vraag of we niet nog een 3e kind zouden hebben, zogezegd dat ze mij een jongen wil schenken. Dit keer wil ik echt niet meer toegeven want ik heb zo genoeg kinderen,
en ik wil eindelijk wel aan een 'babyloos' leven beginnen (ik ben 36 jaar, mijn vrouw 38). Ik heb dus resoluut nee gezegd en verwezen naar ons laatste dochtertje.
Nu is zij aan het 'dreigen' dat ze niet anders kan voelen dan nog een kind te krijgen, dat ze anders in depressie gaat vallen, en dat ze dan zonder toestemming van mij zwanger wil worden.
Met andere woorden, ze wil haar conceptiemiddel (spiraal) zonder mijn weten laten weghalen, zich van d'n domme houden tov mij en gewoon doorgaan met de seks zonder mij iets te laten weten in de hoop dat zwanger te worden om dat te zeggen dat ze zwanger is, dat ik daar niks meer tegen kan doen en dat ik dat dan maar moet aanvaarden.
Ik vind het niet kunnen dat een vrouw de man haast verplicht om nog een keer samen zwanger te worden, of dat ze dit achter de rug kan doen.
Kan ik als echtgenoot überhaupt daartegen iets doen? Of moet ik dit 'ondergaan'?
Is het ook waar dat je als man de toestemming nodig hebt van je echtgenote voor een vasectomie?
Ik probeer dit alsnog op een degelijke manier te bespreken met m'n echtgenote in de hoop dat ze mijn mening accepteert, maar graag al een antwoord op mijn vragen.
Dank je.