hallo,
ik zit met een vraagje,
het zit zo,
ik heb 2 schatten van kinderen (5 en 6 jaar oud)
mijn ex heeft mij laten zitten en ik had onderling geregeld dat ik de kinderen bij mij hield en dat hij de wettelijke dagen kreeg waar iedere vader recht op had.
de dag voor dat wij naar de vrederechter zouden gaan kreeg ik een brief van de jeugdrechter,
mijn ex had de procedure in gang gezet en ik moest naar de bemiddelingscommisie gaan,
bij de politie is op papier gezet dat hij mij moest komen halen en dan samen er heen gaan,
ik had op die dag een oppas geregeld en was op hem aan het wachten,
5minuten voor dat hij in gesprek ging kreeg ik een sms en daarin stond, ik kom je niet halen, ik ben met ons ma daar.
ik dacht al, dit is niet goed.
achteraf kreeg ik een telefoon en die vrouw zei, we hebben de jeugdrechter geadviseerd.
alles ging nog redelijk en hij kreeg de kinderen een weekend om de 2 weken.
op 28 april 2009 was er een bespreking en mijn brief was niet in mijn bezit dus ik ben niet gegaan.
de dag erna stonden ze aan mijn deur, ze kwamen mijn kinderen halen en ze werden in een centrum geplaatst,
eerst 6weken mijn kinderen niet gezien en dan 2 woensdagen,
ze werden toen naar een centrum dichter bij huis geplaatst,
daar kreeg ik om de 2weken mijn kinderen mee naar huis.
leuk leuk, natuurlijk,
dan ineens werd mijn ex altijd op handen gedragen en naar mijn verhaal werd nooit geluisterd,
met als gevolg dat ik kwaad ben geworden want ik had als moeder OOK rechten!
de rechter kreeg hier bericht van en ik kreeg een sanctie,
dus uiteindelijk 14weken mijn kinderen niet zien of horen.
ik heb hier enorm vanaf gezien,
nu zitten ze in een centrum dat naar huis toe werkt,
op 17mei 2010 werden ze achter mijn rug van mijn adres weg gehaald en bij mijn ex op het adres gezet.
mijn oudste dochter vertelde al van december 2009 dat haar vader zijn handen tussen haar beentjes heeft gestoken en ze barste in angst uit.
dus ik ging ervan uit dat het met kindermisbruik te maken had en eisde een onderzoek om zekerheid te hebben.
nu blijkt dat ze een onderzoek weigeren en hij zelfs de kinderen vanaf december 2010 bij hem thuis krijgt.
ik blijf dus alleen achter en heb geen kinderen meer dankzij hem en zijn familie dis mee in de pot roeren,
ik weet niet meer wat doen en hoop hier iets van raad te vinden want zonder mijn kinderen heeft het leven geen zin meer voor mij.
zo zie je maar dat hier in belgié de criminelen de hand boven het hoofd word gehouden!!!
groetjes nathalie