Beste mensen,
ik schets eerst kort onze situatie: mijn vriendin is gescheiden en heeft uit die relatie 2 kinderen van 9 en 12. Al 4 jaar vormen wij nu samen een koppel en daar is ondertussen nog een (fantastisch) dochtertje uit voortgekomen, in november wordt zij 2 jaar. Mijn "schoonouders" hebben mijzelf nooit als nieuwe schoonzoon geaccepteerd en deze situatie is zo uit de hand gelopen dat sinds vorig jaar alle contacten verbroken werden (ons dochtertje was toen 6 maanden oud). Ik heb toen geprobeerd een brief te schrijven om mijn schoonouders duidelijk te maken wat ikzelf vond van de situatie, maar die brief hebben ze puur als beledigend opgevat. Na nog een poging van mijn vriendin, eveneens per brief, hebben ze zelfs alle contact verbroken (mijn vriendin kreeg maandelijks een geldbedrag gestort en dat ontving ze sindsdien niet meer). Ze zien nog wel elke 2 weken de kinderen van mijn vriendin, maar dan in de week dat ze bij haar ex-man verblijven. Onze dochter heeft hen dus sinds haar 6 maanden nooit gezien.
Nu een jaar later vonden mijn vriendin en ik dat dit toch geen leuke situatie was, dus is mijn vriendin naar haar ouders gestapt om hen nogmaals te proberen uitleggen dat wij alleen maar goede bedoelingen hadden. Na deze eerste contactpoging hebben we nogmaals, nu met tweeën, een poging gedaan om de situatie bij te leggen en hen bij ons uit te nodigen. Dit hebben ze resoluut geweigerd, maar na lang aandringen is het ons toch gelukt om met hen af te spreken op een neutrale plaats. Daar verwachtten ze van ons eerst onze excuses (voor wat in de brieven stond), dán waren ze pas bereid te luisteren. Deze excuses hebben we voor de goede orde natuurlijk onmiddellijk gegeven, maar daarna kregen we niet de kans om te spreken (dus er werd wéér niets uitgepraat). Wij zijn toen te weten gekomen dat zij al gerechtelijke stappen aan het ondernemen waren om ook ons dochtertje te kunnen zien.
Nu is mijn vraag: kunnen grootouders, die niet bereid zijn om met hun eigen (schoon)kinderen overeen te komen, dit omgangsrecht opeisen? Wijzelf zijn bereid dit toe te laten als we er zelf bij mogen zijn, maar gezien de situatie, zien wij het écht niet zitten om ons dochtertje alleen bij hen achter te laten.
Op voorhand bedankt voor uw antwoord!