JuridischForum.be

Mijn vraag is: ik ken iemand die gedwongen is opgenomen geweest en verplicht werd om medicijnen te slikken. Vanuit een bepaalde geloofsovertuiging slikt zij die medicijnen normaal gezien niet. In de brochure van het ziekenhuis staat in dat er respect moet zijn voor elke geloofsovertuiging. Vervalt dat bij een gedwongen opname?

Een ziekenhuis is er om mensen te helpen

dat is zeer nobel van u geformuleerd, maar we spreken niet over een kwestie van een persoon die op spoed beland, bloed nodig heeft of hij is dood. In geval van psychiatrie, mag iemand dan weigeren? In bepaalde landen ( ik dacht canada en zwitserland al zeker) kan je een psychiatrisch testament laten opstellen waarin je laat verklaren dat je in geen gevallen iets van dat soort medicijnen wil hebben.

"Elke" geloofsovertuiging...OK. Maar dat kan slechts gelden inzoverre dat geen overtreding van het gemene recht inhoudt. Bovendien interpreteer ik dit als slechts toepasbaar op de erkende godsdiensten. Niet op sjachelaars.

Ik weet niet of het ene onzichtbare vriendje daarbij voorrang krijgt op het andere, alleen maar omdat die laatste niet erkend werd?

Maar kom: ik denk niet dat iemand verplicht kan worden om medicijnen te slikken. Het staat iedereen dan ook altijd vrij om op eigen risico het ziekenhuis te verlaten dacht ik. Niemand is toch verplicht om naar de kliniek te gaan?

En als uw religie primeert en men bijv. geen medicijnen slikt omdat het gelatine omhulsel van varkens zou kunnen afkomstig zijn, dan kan men toch nog altijd rekenen op de "hulp van boven" die dat dan allemaal in orde brengt.

Het staat iedereen dan ook altijd vrij om op eigen risico het ziekenhuis te verlaten dacht ik. Niemand is toch verplicht om naar de kliniek te gaan?

Niet bij bv een collocatie.

Zo is de Scientology kerk is er voor gekend tegen psychiatrische behandeling dmv medicatie te zijn.
Andere godsdiensten zijn strikt vegetarisch en zullen gelatine omhulsels weigeren, maar daar kan een mouw aan gepast worden.

Ach, what's in a name? Als een bepaalde 'geloofsovertuiging' nog niet bestaat kan je er altijd ter plekke een bedenken.

Men is verplicht een persoon in nood bij te staan. Een persoon die dringend bloed nodig heeft om niet te sterven is volgens mij het schoolvoorbeld van "persoon in nood". Hoe kan de dokter trouwens weten of de patient die dat weigert niet "ijlt" op dat ogenblik wegens zijn gezondheidstoestand?