JuridischForum.be

hi iedereen,
wij zijn een nieuw samengesteld gezin met 4 kinderen... 5j geleden ben ik erbij gekomen als stiefmama, toen ging alles nog relatief goed... nu zijn er immens veel problemen die de kop op gestoken hebben met mijn 15jarige stiefzoon... hij doet niets anders dan zich misdragen... eerst begon het met het stelen van sigaretten en geld uit onze portefeuilles... dan later strooptochten int midden van de nacht door het huis, op zoek naar iets bruikbaars... van daaruit begon het gewelddadige gedrag op school. hij heeft een paar medeleerlingen toegetakeld tot hij definitief geschorst was... van daar naar een internaat... daar in 1 jaar tijd verschillende misdrijven gepleegd waaronder een overval op een oude dame, opzettelijke slagen en verwondingen,...
we hebben al dossiers bij bijzondere jeugdzorg, jeugdrechter, centrum geestelijke gezondheid,...
en daar ist allemaal veel blabla maar weinig daden... ondertussen zit mijn stiefzoon dus aan de drugs, weigert hij elke vorm van meewerken... de situatie is onleefbaar. liefst zouden mijn man en ik hem zien verdwijnen. we hebben alle hoop op verbetering opgegeven en ook de hoop in de overheidsinstanties is ver te zoeken momenteel... de bom staat hier op ontploffen.
mijn vraag naar jullie toe is: kunnen we hem het huis uitzetten? andere instanties aanspreken? hem laten weghalen?
bij zijn moeder kan hij ook nie terecht want hij is daar, zoals bijna overal, nie meer welkom wegens stelen, geweld, bedrog en drugs....
wie kan mij nog wa nuttige info geven aub?

Indien een goed gesprek en duidelijke afspraken niet meer mogelijk zijn zie ik niet meteen een duurzame oplossing. Colloqueren zal dan mogelijks het enige middel zijn. Best even een advocaat raadplegen en zorgen dat je voldoende bewijzen hebt van zijn druggebruik en wangedrag. Zeker niet verder laten verrotten want dan vernietigen jullie enkel jullie eigen leven…

Colloqueren??? op basis van wat??? Druggebruik of wangedrag zal niet gaan
Collocatie is iets uit de wet op de geestelijke gezondheid.
.

Collocatie kan hier m.i. tot de mogelijkheden behoren. De basis hiervoor kan de geestelijke gezondheid zijn. Als ik heel veel moet hoesten en heb koorts, dan kan ik zeggen "ik ben ziek", maar ik ben geen arts. Het gedrag hier omschreven kan mogelijk duiden op iemand die geestelijk niet zo gezond is en dus met een stoornis zit.

Persoonlijk denk ik dat in de situatie hier omschreven collocatie het probleem alleen erger zal maken omdat men even opgesloten zit en dan... wat na dit even?

Advies geven is moeilijk en beperk mij hierin dan ook tot trachten goede contacten op te bouwen met politie (deze bieden ook antwoorden op al je vragen die je hier stelt) zodat ze de situatie wat kennen en kunnen inschatten wanneer ze moeten ingrijpen.

RR

Tot de leeftijd van 16 jaar heeft de poster nog enige vat op het kind.
Collocatie is volgens mij geen optie, gezien de latere gevolgen voor het kind zelf...
Echter het kind uit zijn huidige omgeving halen, weg van negatieve invloeden, kan wonderen doen.

Mijn eerste gedachte gaat naar een internaat tijdens het schooljaar, en aangepaste kampen tijdens de vakanties.

Neem eens contact op met de Salesianen van Don Bosco, zij vormen hierin de elite.
http://www.donbosco.be" onclick="window.open(this.href);return false;

eeuh collocatie is gedwongen opname ..... soms is vrijwillige opname een beter alternatief.
Trouwens de collocatie zal maar gebeuren ALS er een gevaar voor zichzelf en/of de maatschappij is nu zonder in detail te willen/kunnen treden en met de beperkte info twijfelachtig.
Dan denk zal betrokkene effectief een geestelijke 'afwijking' moeten hebben.....

Opgelet ik zeg niet dat het niet kan ..... maar ik denk zoals RR dat je eerst eens grondig moet gaan praten met jeugdbrigade politie, CGG, CLB, dienst slazo politie, Amok, JAC enz om gewoon al uit te vissen wat kan en niet kan Slazo en JB hebben de meeste adressen waar je voor psychologische hulp terecht kan (kan soms wel wat duren) maar zo stel je een multi-diensten dossier samen waarin dan kan worden samengewerkt.
PS je kan ook wat bijscholing gebruiken om te leren omgaan met ......

Mijn inzien zal het aanleggen van een dossier, al dan niet onder de privacy wetten vallend, zware gevolgen hebben voor het latere leven van het kind. Dossiers zijn nu eenmaal moeilijk te verwijderen uit databanken waar je zelf geen toegang toe hebt...

De opgesomde hulpdiensten kunnen u dan mss gerichter adviseren en van adressen voorzien, ik zou in het belang van het kind ten aller tijden voorkomen dat er 'dossiers' worden aangelegd.

Gezien een aantal diensten rechtstreeks of via via rapporteren aan jeugdrechtbank is er zo wie zo een dossier.
De andere instellingen zijn gebonden door het beroepsgeheim en deze gegevens kunnen slechts mits tussenkomst van een rechter de de orde van geneesheren opgevraagd worden maar ik denk niet dat dit in vraag zal komen.
Mijn ervaring is dat er te weinig overleg is tussen een aantal diensten en 'iets' meer praten zou al veel oplossen.

Procureur des Konings H.Dams van Antwerpen is trouwens dezelfde mening toegedaan.

thanks iedereen voor de raad...
mijn stiefzoon is inmiddels opgenomen in een psychiatrische instelling om te kunnen uitvissen of hij eventueel een stoornis heeft... dit is geen gedwongen opname met als gevolg hij na 2 weken al een week geschorst werd en dus weer thuis zit... daar was het probleem idem: drankmisbruik, vechten, stelen, liegen...
ons probleem is idd dat overal wachtlijsten zijn van 6 maanden of meer... dus daarmee schieten we ook nie op... enfin
dan gaan we maar doorgaan tot hij mss eventueel begeleid kan gaan wonen? of kan men da nie opdwingen?