ontzeggen vaderschap

[Want2BeDad]

Laat me even toe mijn situatie in het kort te schetsen:

Sinds anderhalf jaar had ik een relatie met iemand die erg leed onder een zware depressie door onverwerkte gebeurtenissen uit het verleden. Dit had ook geregeld impact op onze relatie omdat zij in haar 'slechte' momenten erg zwart tov alles en iedereen stond, zo ook mezelf. Van de ene op de andere moment was ik van het beste wat haar kon overkomen, plots de grootste rotzak die ze heeft gekend.
Ik heb in deze periode heel wat ups and downs mogen meemaken en heel wat verwijten naar mijn hoofd geslingerd gekregen en dikwijls de schuld kreeg voor haar depressie, maar waarbij ze nadien dan altijd wel weer tot inzicht kwam dat dit niet zo was.
Dit even ter zijde...

Wat is er nu gebeurd? Onlangs werden we verrast door het nieuws dat ze zwanger was. Dit was zeker niet gepland, maar was ook voor geen van beiden ongewenst, integendeel. We gingen 100% voor het ouderschap en het kindje zou met heel veel liefde ontvangen en omringd worden. Ze zag in mij ook altijd de perfecte vader voor haar kinderen.
Een week nadien werd het haar echter allemaal weer even te veel en heeft ze plots de deur achter zich dichtgetrokken. Sindsdien weigert ze elk contact en heeft ze me al gezegd dat ik niet moet denken om nog papa te worden. Dit sloeg bij mij in als een bom, zeker als je weet dat ik enorm uitkeek naar de geboorte van mijn 1ste kindje nadat ik enkele jaren geleden te maken heb gehad met een miskraam.
Ook haar ouders proberen mij kost wat kost (met doodsbedreigingen inbegrepen) te verhinderen dat ik nog contact met haar opzoek, voor haar eigen gezondheid. Hier heb ik op zich geen problemen mee, maar ze proberen mij ook te beletten dat ik ook nog maar op enige manier mij betrokken wil voelen bij de zwangerschap en ik er nooit moet aan denken om vader te zijn. Alle truken zijn plots goed om mij schrik aan te jagen om ook nog maar te denken om ooit vader te kunnen zijn
In mijn contacten die ik en mijn moeder met haar ouders had, is er meermaals geprobeerd om dit op een volwassen manier op te lossen maar tevergeefs. Mensen uit mijn omgeving proberen me wel te sussen door te vertellen dat ze binnenkort wel terug tot besef komt, maar ik ga liever uit van het slechtste om zo mezelf niet nadien nog eens gekwetst te voelen door ijdele hoop.

Wat kan ik als (vermoedelijke) biologische vader doen? Ik wil en kan mijn verantwoordelijkheid voor het kind opnemen op elk gebied, maar kan zij mij dat zomaar eenzijdig afnemen? Kan ik dit aanvechten om zo toch ieders recht te respecteren, zowel dat van mij, de moeder alsook het kind?

Zo ja, op welke manier kan dit gebeuren? Alvast erg bedankt voor jullie advies.

[lucgescheiden]

Hebt u al eens in overweging genomen dat het kind van een andere man zou kunnen zijn?

[Want2BeDad]

Niet dat ik daar nog niet aan gedacht heb, uiteindelijk spookt er vanalles door je hoofd. En soms vraag je je ook wel af of ze misschien bang is dat er misschien iets aan het licht komt wat niet koosjer is. Doch acht ik die kans vrij klein tot nagenoeg onbestaand. Ik denk trouwens ook niet dat ze in zo'n geval de zwangerschapstest in mijn bijzijn zou ondernemen maar dit dan wel alleen gedaan zou hebben. En al wat er daarna gezegd geweest is, wijst er toch ook wel duidelijk op dat ik de vader ben. Uit niks kon er ook maar enigszins opgemaakt worden dat ik het niet zou kunnen zijn.
Zelfs moest dit toch zo zijn dat ze er nog een andere sexuele relatie op nahield, is de kans ook nog steeds erg reëel dat ik de vader ben. Ons sexleven stond niet bepaald op een laag pitje om zo ook maar ergens te denken dat ik de vader niet kan zijn.

[j.demoor]

Vorder erkenning van het kind :

“Art.319.Wanneer het vaderschap niet vaststaat krachtens de artikelen 315 of 317(=huwelijk), kan de vader het kind erkennen onder de bij artikel 329bis bepaalde voorwaarden...Art.329bis...§ 2. Indien het kind minderjarig en niet ontvoogd is, is de erkenning alleen ontvankelijk mits de ouder ten aanzien van wie de afstamming vaststaat...vooraf daarin toestemt...Bij gebreke van die toestemmingen dagvaardt degene die het kind wil erkennen de personen wier toestemming vereist is voor de rechtbank...”(Burgerlijk Wetboek=B.W.).

Bij ontbreken van huwelijk staat het vaderschap niet vast krachtens de artikelen 315 of 317.

Dagvaard dan de ouder ten aanzien van wie de afstamming vaststaat.

OFWEL vorder onderzoek naar het vaderschap :

“Art.322.Wanneer het vaderschap niet vaststaat krachtens de artikelen 315 of 317, noch op grond van een erkenning, kan het bij vonnis worden vastgesteld onder de bij artikel 332quinquies bepaalde voorwaarden...Art.332quinquies...§ 2. Indien het verzet uitgaat van...of van degene van de ouders van het kind ten aanzien van wie de afstamming vaststaat, wijst de rechtbank, zonder afbreuk te doen aan § 3, de vordering slechts af indien ze betrekking heeft op een kind dat minstens één jaar oud is op het ogenblik van de indiening ervan, en de vaststelling van de afstamming kennelijk strijdig is met de belangen van het kind.”(B.W.).

[Want2BeDad]

Omdat ik momenteel volledig met mijn rug tegen de muur sta en ik ook met alle mogelijke doemscenario's wil rekening houden, toch ook graag nog deze vraag:
Stel dat zij in tussentijd (voor de eigenlijke bevalling) zou huwen met een ander persoon, dan veronderstel ik dat deze ook automatisch als vader wordt erkend. Kan dit dan nog steeds worden betwist? Ik kan namelijk heel goed aantonen dat in de tijdspanne dat het kind is verwekt, wij een vaste relatie hadden.

Ik las ook iets over bezit van staat: Daaruit begreep ik dat als kan aangetoond worden dat de vader bezit van staat heeft ten aanzien van het kind, dat het vaderschap automatisch vaststaat. Kan het bezit van staat ook worden ingeroepen in het eerste levensjaar van het kind? Want zoals ik ook begrepen heb, zou mijn rechtsvordering moeten ingaan tijdens dit eerste levensjaar.

Alvast erg bedankt voor jullie antwoorden. Ik blijf nog steeds hopen dat deze situatie niet tot zulke juridische lijdensweg moet komen, maar wil toch graag met alles rekening houden om zo op alles voorbereid te zijn.


edit: ik las nu nog net dit op http://www.elfri.be/bezit-van-staat, waar ik denk ik het antwoord op mijn vraag met betrekking tot bezit van staat wel heb gevonden: Deugdelijk bezit van staat is slechts aanwezig wanneer er voldoende vooraf bestaande en uiterlijk waarneembare feiten voorhanden zijn die wijzen op die staat en die niet worden tegengesproken door enig ander feit. Voldoende betekenisvolle elementen moeten worden aangevoerd die allen convergerend zijn; geen enkel positief feit mag met andere woorden de voorgehouden staat tegenspreken.
Wanneer blijkt dat de biologische vader van meet af aan zijn vaderschap heeft willen opnemen en een erkenning door de huidige partner van de moeder plaatsvond vijf dagen vóór de geboorten, is het bezit van staat geenszins ondubbelzinnig en bovendien onvoldoende langdurig.