JuridischForum.be

De situatie betreft een werknemer die onwetend (en onwillend) drugs toegediend krijgt door een andere ondergeschikte van de werkgever.

NU blijkt bijkomstig (zoals steeds worden alle elementen maar beschikbaar na de feiten) is er reeds een probleem geweest met dezelfde dader inzake drugs op het werk (geen feit van toedienen aan een derde evenwel). De werkgever startte een procedure tot verwijdering van de betrokken dader toen maar ten gevolge van een procedurefout werd dit vernietigd door de rechtbank en diende de betrokken dader aanwezig te blijven.

Het toedienen van een canabis product aan een derde lijkt mij toch een misdrijf? Zeker gelet het roken van canabis aanwezig blijft in het bloed gedurende een paar dagen maar bij directe inname minimaal 3 MAAND aanwezig blijft?

Wat is de aansprakelijkheid hier van de werkgever nu blijkt dat de werkplek voor de werknemers een gevaar betekent/betekende (door het aanwezig blijven van een persoon waar reeds drugproblemen op de werkplek van vastgesteld werden)?

Ik was in de veronderstelling dat politiediensten als ze met een aangifte door een slachtoffer van een misdrijf geconfronteerd worden dat deze politiedienst slachtofferhulp dient in te schakelen?

Een procedure tot verwijdering? Wat houdt dat dan in? Is het iemand die verkozen is?

De omstandigheden zijn een werkgever die geconfronteerd wordt met drugsfeiten vanwege een ondergeschikte maar een procedurefout maakt bij de betrachting om de betrokken ondergeschikte uit de onderneming te zetten. Een rechtbank vernietigt de beslissing van de werkgever.

Het gaat over de feiten, niet over de woorden.

C4 met onmiddellijk ontslag maar zonder motivatie of bewijs... dat is erom vragen

C4 met onmiddellijk ontslag maar zonder motivatie of bewijs... dat is erom vragen

Er was wel degelijk een motivatie, maar de vernietiging van de beslissing door de werkgever ging over het te laat of te vroeg op sturen van een wettelijk verplichte inkennisstelling. De juiste omstandigheden zijn hierover (nog) niet gekend.

Maar mijn vraag betreft het gevolg van dit alles voor de werknemer die NU het slachtoffer werd van een 'vergiftiging' (volgens de dokter). Is een werkgever, gelet op de omstandigheden, mee aansprakelijk ten opzichte van het slachtoffer/werknemer?

Ik zou zeggen uw werkgever is voor u verantwoordelijk gezien arbeidswetgeving
maar het opzettelijk toedienen van psychotrope stoffen of gift enz is een misdrijf dus u kan best samen met hem via advocaat aangifte doen en de zaak strafrechtelijk eveneens laten vervolgen. Strafrechter kan tegenpartij dan tot kosten veroordelen ( buiten de boete en gevangenisstraf)

Ik zou zeggen uw werkgever is voor u verantwoordelijk gezien arbeidswetgeving

Daar had ik zelf geen twijfel over maar ik had dat graag bevestigd gezien door een derde.

Terugkomend tot de hoedanigheid van de werkgever en daarmee ook een verklaring gevend aan het woordgebruik in de originele tekst: de feiten deden zich voor binnen een school waar een leerkracht onwetend drugs toegediend kreeg door een (meerderjarige) leerlinge.

Na deze feiten werd vlug bekend dat er zich een paar jaar voorheen problemen inzake drugs voordeden op dezelfde school met dezelfde leerlinge (toen nog minderjarige). De school bleek toen niet de procedure tot verwijdering van deze leerlinge naar de letter gevolgd te hebben en de beslissing tot het uitsluiten van de leerlinge werd vernietigd door een rechtbank.

Nu is een lerares mee het slachtoffer van de fouten door haar werkgever toen.

Ik stel mijn vraag dan ook opnieuw, wetende dat er nu ineens geen sprake meer zal zijn van enige vorm van 'arbeidswetgeving' door een overheidssysteem dat tot in het extreme boetesystemen creëert dewelke gul gebruikt worden naar de Belgische burgers toe. Welke aansprakelijkheid heeft de school zelf en welke aansprakelijkheid heeft de werkgever, de Vlaamse Gemeenschap Departement onderwijs?

Ter informatie, de betrokken leerkracht is sinds midden vorige week niet in staat les te geven maar datzelfde departement onderwijs is niet in staat de nodige documenten te geven die de dokter kan invullen omdat er enkel documenten bestaan van 'ziekte' en 'arbeidsongeval' dewelke de betrokken dokter weigert in te vullen (bevestigd hierin door zijn Orde) omdat het hier niet over een 'ongeval' gaat.

Technisch kan de leerkracht haar werkgever dus tot op heden niet melden dat er zich een arbeidsgerelateerde onmogelijkheid bestaat om haar werk uit te voeren. Retorisch: welke torenhoge boetes voor overtreding van de arbeidswetgeving zou een werkgever uit de niet overheidssector mogen betalen voor de overtreding van de bepalingen van deze wetgeving?

maar het opzettelijk toedienen van psychotrope stoffen of gift enz is een misdrijf dus u kan best samen met hem via advocaat aangifte doen en de zaak strafrechtelijk eveneens laten vervolgen. Strafrechter kan tegenpartij dan tot kosten veroordelen ( buiten de boete en gevangenisstraf)

Volgens een advocaat is in dit geval werkgever door het eigen systeem (het is toch gemakkelijk als je zelf wetten en je eigen uitsluitingen kan maken) uitgesloten van de toepassing van de arbeidswetgeving...

Wat de klacht betreft, die is gebeurd ten opzichte van derden. Daar wordt totaal niets van verwacht want in het Belgische juridische apparaat kan je als burger totaal geen enkel vertrouwen (meer) stellen.

Het waren ten andere de woorden van de verbalisant die de schriftelijke klacht in ontvangst nam toen bleek dat ook een derde (een minderjarige medeleerlinge die op hetzelfde ogenblik ook drugs toegediend kreeg door dezelfde dader) een klacht neergelegd had, dat nu 'misschien' het 'gerecht' van deze feiten een zaak zal maken omdat er een minderjarig slachtoffer mee bij betrokken is.

Dat je geen vertrouwen meer kan stellen in het Belgisch justitie apparaat is daarmee bevestigd door een derde.

Ondertussen is er toch reeds telefonisch een bevestiging gekomen dat de feiten zullen dienen afgehandeld worden met een verband met de arbeid (bij gebreke aan geschikt document tot op heden, slachtoffer van een misdrijf dat een verband heeft met de arbeid, maar waar een derde voor verantwoordelijk is).

Er blijft evenwel nog de vraag of er in deze omstandigheid sprake is van een juridische verantwoordelijkheid van de werkgever.

Het woord misdrijf is gevallen, wat zijn de juiste omstandigheden inzake slachtofferhulp als een slachtoffer zich aanbiedt bij een politiedienst ten einde klacht neer te leggen als slachtoffer van een misdrijf?

Zelfs op dit forum lijken mij deze feiten niet kunnen toegewezen worden aan een forum, nu toch reeds vaststaat dat dergelijke feiten géen arbeidsongeval zijn.

Ik zou zeggen uw werkgever is voor u verantwoordelijk gezien arbeidswetgeving

u moet dan wel een onderscheid maken tussen de individuele burgerlijke aansprakelijkheid en de individuele strafrechtelijke aansprakelijkheid van een werknemer , geef mij maar eens een wettekst dat zegt dat een werkgever verantwoordelijk is voor de individuele strafrechtelijk aansprakelijkheid van een werknemer .

vb verkeerwet .... Artikel 67
Zij die overeenkomstig artikel 1384 van het Burgerlijk Wetboek burgerrechtelijk aansprakelijk zijn voor schadevergoeding en kosten, zijn insgelijks aansprakelijk voor de geldboete. Met die personen wordt gelijkgesteld de voogd, wat betreft de misdrijven begaan door zijn ongehuwde, bij hem inwonende pupillen.
Tot zover.....
bij mijn weten is leerkracht WEL vermeld in de arbeidswet

Art. 3. § 1. De bepalingen van hoofdstuk III, (afdelingen 1 en 2 en 4 tot7), zijn niet van toepassing op: <W 1998-12-04/31, art. 2, 1°, 019; Inwerkingtreding : 27-12-1998>
1° de personen tewerkgesteld door het Rijk, de provinciën, de gemeenten, de openbare instellingen die er onder ressorteren en de instellingen van openbaar nut, behoudens indien zij tewerkgesteld zijn door instellingen die een industriële of commerciële activiteit uitoefenen of door instellingen die geneeskundige, profylactische of hygiënische verzorging verlenen;
§ 2. De bepalingen van hoofdstuk III, afdeling 1, die de zondagsrust betreffen, zijn bovendien niet van toepassing op:
2° de werknemers tewerkgesteld in onderwijsinstellingen.
§ 3. De bepalingen van hoofdstuk III, (afdelingen 2 en 4 tot 7), zijn bovendien niet van toepassing op: <W 1998-12-04/31, art. 2, 2°, 019; Inwerkingtreding : 27-12-1998>
1° de door de Koning aangewezen werknemers die een leidende functie uitoefenen of een vertrouwenspost bekleden;
2° de werknemers verbonden door een arbeidsovereenkomst voor dienstboden;
3° de handelsvertegenwoordigers.

bij mijn weten is leerkracht WEL vermeld in de arbeidswet

Art. 3. § 1. De bepalingen van hoofdstuk III, (afdelingen 1 en 2 en 4 tot7), zijn niet van toepassing op: <W 1998-12-04/31, art. 2, 1°, 019; Inwerkingtreding : 27-12-1998>
1° de personen tewerkgesteld door het Rijk, de provinciën, de gemeenten, de openbare instellingen die er onder ressorteren en de instellingen van openbaar nut, behoudens indien zij tewerkgesteld zijn door instellingen die een industriële of commerciële activiteit uitoefenen of door instellingen die geneeskundige, profylactische of hygiënische verzorging verlenen;
§ 2. De bepalingen van hoofdstuk III, afdeling 1, die de zondagsrust betreffen, zijn bovendien niet van toepassing op:
2° de werknemers tewerkgesteld in onderwijsinstellingen.
§ 3. De bepalingen van hoofdstuk III, (afdelingen 2 en 4 tot 7), zijn bovendien niet van toepassing op: <W 1998-12-04/31, art. 2, 2°, 019; Inwerkingtreding : 27-12-1998>
1° de door de Koning aangewezen werknemers die een leidende functie uitoefenen of een vertrouwenspost bekleden;
2° de werknemers verbonden door een arbeidsovereenkomst voor dienstboden;
3° de handelsvertegenwoordigers.

Dan zou de arbeidsinspectie bevoegdheid hebben voor personeel en leraren in het onderwijs?

2° de werknemers tewerkgesteld in onderwijsinstellingen.

Gaat het begrip werknemers hier wel degelijk ook over leraren en niet over onderhoudspersoneel en administratief personeel dat werkzaam is in scholen?

Immers, is het toepassings gebied niet beperkt tot:

werknemers die met een arbeidsovereenkomst zijn verbonden met hun werkgever, zoals arbeiders, bedienden, handelsvertegenwoordigers, studenten en dienstboden;
personen die anders dan krachtens een arbeidsovereenkomst, arbeid verrichten onder het gezag van een ander persoon, zoals bijvoorbeeld leerlingen.

En staat op de fiscale documenten (én de belastingsaangifte) van benoemd onderwijzend personeel (niet benoemden is dit anders, dus zijn wel degelijk verbonden met een arbeidsovereenkomst) niet expliciet vermeld:

Overheidspersoneel zonder arbeidsovereenkomst met 'ja' aangekruist

Art. 3. § 1. De bepalingen van hoofdstuk III, (afdelingen 1 en 2 en 4 tot7), zijn niet van toepassing op: <W 1998-12-04/31, art. 2, 1°, 019; Inwerkingtreding : 27-12-1998>
1° de personen tewerkgesteld door het Rijk, de provinciën, de gemeenten, de openbare instellingen die er onder ressorteren en de instellingen van openbaar nut,[/size] behoudens indien zij tewerkgesteld zijn door instellingen die een industriële of commerciële activiteit uitoefenen of door instellingen die geneeskundige, profylactische of hygiënische verzorging verlenen;

Dan zijn het ambtenaren en bij mijn weten vallen die er nog altijd onder....
Mijn baas heeft dat een tiental jaren geleden ook eens gezegd .... ik heb hem dan de arbeidswetgeving onder zijn neus geduwd .... letterlijk....
Is nooit meer goedgekomen ( Ik had aan de 'grote baas' kort daarna eens gevraagd of we hem niet beter zouden laten colloceren... Hij is ondertussen gelukkig al met pensioen.

vb verkeerwet .... Artikel 67.

en waar staat dat een werkgever verantwoordelijk is voor de individuele strafrechtelijke aansprakelijkheid van een werknemer ?

http://www.vacature.com/blog/mag-je-baa ... te-betalen" onclick="window.open(this.href);return false;
4. Mag je werkgever je verkeersboete betalen?
Je werkgever is doorgaans niet aansprakelijk voor inbreuken tegen de wegcode die je begaat op weg naar en van het werk. Je bent dus persoonlijk aansprakelijk voor je overtredingen en je moet zelf je boetes betalen. Als je met je bedrijfswagen een inbreuk tegen de wegcode begaat, wordt het proces-verbaal van het parket gericht aan de naam van de werkgever en naar hem verzonden. De werkgever betaalt de boete, maar kan het bedrag terugeisen omdat jij strafrechtelijk gezien als enige aansprakelijk bent. Het arbeidsreglement bepaalt doorgaans dat werknemers zelf boetes moeten betalen bij overtredingen en dat de werkgever de terugbetaling kan eisen van boetes, schadevergoedingen en kosten. Een werkgever die een boete van een werknemer betaalt zonder een terugbetaling te eisen, loopt wel risico dat het bedrag beschouwd wordt als een verloning die onderhevig is aan de sociale en fiscale kosten. Een werkgever betaalt ook zelden parkeerboetes, tenzij je kan aantonen dat de boete onvermijdelijk was voor het werk.

ha maar daar is het in het arbeidsreglement gezet ....maar in de wet staat burgerlijke aansprakelijke insgelijks aansprakelijk voor de geldboete dat is wet hoor.
Zelfs op mijn werk heeft de 'grote baas' bakzeil moeten halen toen wij het op de 'ondernemingsraad' daar over hebben gehad ( zo'n kleine 18 jaar geleden).. het is eerst via wijzigingen van de arbeidsregels moeten gesteld worden.

Ondertussen vond ik de omzendbrief inzake arbeidsongevallen terug:

http://www.ond.vlaanderen.be/edulex/dat ... docid=9142

Daarin wordt de volgende definitie gegeven :

Volgens artikel 2 van de wet wordt onder een arbeidsongeval verstaan het ongeval dat zich tijdens en door de uitoefening van het ambt heeft voorgedaan en dat een letsel veroorzaakt.


Volgens het Hof van Cassatie is een arbeidsongeval een plotselinge gebeurtenis die een lichamelijk letsel teweegbrengt en waarvan de oorzaak of één der oorzaken buiten het organisme van de getroffene ligt. Bovendien moet het ongeval de werknemer tijdens en door het feit van de uitvoering van de arbeidsovereenkomst (of het ambt) overkomen (Cass.) 22 september 1976, RW., 1978-79, 1487).


Deze bepaling bestaat uit vier elementen:

- plotselinge gebeurtenis;

- lichamelijk letsel;

- arbeid (tijdens en door de uitoefening van het ambt);

- oorzaak.

Het probleem zit in de voorwaarde 'plotselinge gebeurtenis', hetgeen het toedienen van drugs aan een derde misschien niet zou zijn?

De tekst hierover lijkt mij niet zo duidelijk te zijn in dit verband. Tenzij onder deze 'plotselinge gebeurtenis' het feit van de intoxicatie verstaan wordt die optrad na de inname? De onmogelijkheid tot het uitvoeren van de normale arbeid is post-traumatisch, als dit laatste beschouwd wordt als het feit dat zorgt voor de onmogelijkheid op heden van het uitvoeren van de arbeid, dan is dit post-trauma het direct gevolg (de 'plotselinge gebeurtenis') die zorgt voor die onmogelijkheid tot werken?

De uitvoering van een dagelijks, normaal en gewoon werk kan de plotselinge gebeurtenis uitmaken op voorwaarde dat, bij de uitvoering van dit werk, een feit aangetoond wordt dat het letsel kan veroorzaakt hebben.
Dit feit moet een onderscheiden of bepaalde gebeurtenis zijn.

Dit laatste wordt iets meer gedetailleerd gegeven in het volgende document:

http://edulex.vlaanderen.be/edulex/ozb/3579.doc

Wat wordt er normaal bepaald over gewelddaden begaan door een derde waar een personeelslid het slachtoffer van is tijdens zijn arbeidstijd?