JuridischForum.be

In een zaak die zich feitelijk gezien tussen de 10 en 15 jaar geleden afspeelde, komen nu n.a.v. een lopende rechtszaak feiten naar voor die wijzen op oplichting en misbruik van vertrouwen. Kan hiertegen nog aangifte worden gedaan?

Wat heb je trouwens nodig om oplichting te bewijzen? Tenzij je daadwerkelijk een overschrijving hebt gedaan voor iets wat je niet gekregen hebt, betreft het m.i. meestal een welles-nietes verhaal dat op die manier ook wordt afgedaan. En ook in dit geval gaat het over opnames van cash geldbedragen van een rekening waarvan de opnemer wel een volmacht had maar niet de toestemming om verschillende keren in een periode van 1 week driemaal een bedrag tussen de €500,00 en €1000,00 op te nemen voor eigen gebruik. Het totaalbedrag loopt in de tienduizenden euro's. Ik kan de feiten aantonen en de beschuldigingen aannemelijk maken maar dat is natuurlijk geen "hard" bewijs. En ik ben niet zo naïef dat ik verwacht dat gedaagde zal toegeven het geld zonder mijn medeweten te hebben opgenomen.

Art. 496
Hij die, met het oogmerk om zich een zaak toe te eigenen die aan een ander toebehoort, zich gelden, roerende goederen, verbintenissen, kwijtingen, schuldbevrijdingen doet afgeven of leveren, hetzij door het gebruik maken van valse namen of valse hoedanigheden, hetzij door het aanwenden van listige kunstgrepen om te doen geloven aan het bestaan van valse ondernemingen, van een denkbeeldige macht of van een denkbeeldig krediet, om een goede afloop, een ongeval of enige andere hersenschimmige gebeurtenis te doen verwachten of te doen vrezen of om op andere wijze misbruik te maken van het vertrouwen of van de lichtgelovigheid, wordt gestraft met gevangenisstraf van een maand tot vijf jaar en met geldboete van zesentwintig [euro] tot drieduizend [euro].
[Poging tot het wanbedrijf omschreven in het eerste lid wordt gestraft met gevangenisstraf van acht dagen tot drie jaar en met geldboete van zesentwintig tot tweeduizend [euro].]
[In de gevallen in de vorige leden omschreven kan de schuldige bovendien worden veroordeeld tot ontzetting van rechten overeenkomstig artikel 33.]

en
Art. 491
Hij die ten nadele van een ander goederen, gelden, koopwaren, biljetten, kwijtingen, geschriften van om het even welke aard, die een verbintenis of een schuldbevrijding inhouden of teweegbrengen en die hem overhandigd zijn onder verplichting om ze terug te geven of ze voor een bepaald doel te gebruiken of aan te wenden, bedrieglijk verduistert of verspilt, wordt gestraft met gevangenisstraf van een maand tot vijf jaar en met geldboete van zesentwintig [euro] tot vijfhonderd [euro].
De schuldige kan bovendien worden veroordeeld tot ontzetting van rechten overeenkomstig artikel 33.


Art. 492
De bepaling van artikel 462 is toepasselijk op het misdrijf in het vorige artikel omschreven.


Hier eens lezen
http://www.elfri.be/verjaring-van-de-straf" onclick="window.open(this.href);return false;

Jij - bent - super! Heel erg bedankt.

Als ik het als leek goed begrijp, zou ik een kans kunnen maken op grond van "stuiting" dan. De feiten komen immers nu pas naar boven. Er is ook heel wat voorwaardelijke wijs mee gemoeid omdat het denk ik nog steeds een welles/nietes betreft. Overigens vraag ik me wel af of deze artikels ook in geval van concubinaat geldend zijn.

Maar goed, hoop doet leven, hebben ze mij geleerd. Het is nu een kwestie van niet afgescheept te worden, denk ik.

Daden van schorsing en stuiting zijn daden die voortkomen uit een onderzoek.
http://www.law.kuleuven.be/jura/art/42n1/Vermeeren.html" onclick="window.open(this.href);return false;

Samenwonenden dus.
Ook een interessante tekst.
http://lib.ugent.be/fulltxt/RUG01/001/4 ... 001_AC.pdf" onclick="window.open(this.href);return false;

Nogmaals heel erg dank je wel.

En een schoolvoorbeeld van "wishful thinking" dus. Dat krijg je helaas als leken proberen vakliteratuur te lezen

De tweede link moet ik nog heel aandachtig lezen. In eerste oogopslag lijkt de term "persoonlijke verrijking" wel handvaten te bieden. Maar aangezien het een feitelijke samenwoning betrof (een uit de hand gelopen vriendendienst omdat pleger door zijn vader op straat was gezet) vrees ik dat die gewetenloze [mag je zelf invullen] er dus gewoon mee wegkomt en er niets tegen te doen valt.

Frustrerend.

“Art.21.Behoudens...verjaart de strafvordering door verloop van tien jaren, vijf jaren of zes maanden, te rekenen van de dag waarop het misdrijf is gepleegd, naar gelang dit misdrijf een misdaad, een wanbedrijf of een overtreding is...”(17 april 1878 Voorafgaande Titel Wetboek van Strafvordering).

‘In een zaak die zich feitelijk gezien tussen de 10 en 15 jaar geleden afspeelde‘

Behoudens stuiting of opschorting is de strafvordering verjaard.

“Art.2262bis.§ 1. Alle persoonlijke rechtsvorderingen verjaren door verloop van tien jaar. In afwijking van het eerste lid verjaren alle rechtsvorderingen tot vergoeding van schade op grond van buitencontractuele aansprakelijkheid door verloop van vijf jaar vanaf de dag volgend op die waarop de benadeelde kennis heeft gekregen van de schade of van de verzwaring ervan en van de identiteit van de daarvoor aansprakelijke persoon. De in het tweede lid vermelde vorderingen verjaren in ieder geval door verloop van twintig jaar vanaf de dag volgend op die waarop het feit waardoor de schade is veroorzaakt, zich heeft voorgedaan.”(Burgerlijk Wetboek).

‘komen NU n.a.v. een lopende rechtszaak feiten naar voor die wijzen op oplichting en misbruik van vertrouwen.’

Misdrijven kunnen tevens schade berokkenen op grond van buitencontractuele aansprakelijkheid. Indien u van die schade en van de identiteit van de daarvoor aansprakelijke persoon kennis kreeg minder dan vijf jaar geleden dan kan u zich louter burgerrechtelijk op voornoemd art.2262bis beroepen,mits fout,schade en oorzakelijk verband te bewijzen.

Ook jij dank je wel voor je bijdrage.

Mijn advocaat informeerde me dat de eigenlijke feiten verjaard zijn. Het is zo onrechtvaardig dat iemand die - naar nu blijkt - alles op voorhand heeft uitgedacht, zomaar ongestraft wegkomt met oplichting, bedrog en misleiding. Dus bleef ik toch zoeken naar mogelijke pistes en achterpoortjes met de feiten die nu bovenkomen als aanknopingspunt. Maar eigenlijk moet ik hier als leek niet aan willen beginnen. Ik maak mezelf alleen maar gek.