JuridischForum.be

Als er een vonnis is van de correctionele rechtbank dat tegenover 3 beklaagden een veroordeling uitspreekt met verschillende straffen en daarnaast hen alle 3 "solidair" veroordeelde op burgerlijk vlak (op een vordering v/d bugerlijke partij);

En dat 2 beklaagden hoger beroep aantekenen, maar 1 beklaagde berust.

Wat is dan het gevolg voor die ene beklaagde die geen hoger beroep aantekende? Wordt die persoon dan nog betrokken in het hoger beroep of dient deze persoon gewoon de straffen te ondergaan van het eerste vonnis en 1/3 van de afrekening te betalen van de burgerlijke partij? Wat als die andere partijen in hoger beroep zouden worden vrijgesproken?

Alvast bedankt voor uw antwoorden.

Ik ga ervan uit dat ook de burgerlijke partij tegen die ene persoon geen beroep heeft aangetekend.
Die ene persoon die geen hoger beroep heeft aangetekend kan door de burgerlijke partij aangesproken worden voor de totaliteit van de schuld waartoe de drie samen veroordeeld werden. Een veroordeling "solidair" (of "in solidum") betekent juist dat de schuldeiser de totaliteit van de schuld kan invorderen bij elke van de veroordeelden. Natuurlijk maar tot het maximum van de schuld. Als hij van de ene alles krijgt kan hij bij de anderen niets meer vragen.

Maar de ene kan bij veroordeling in beroep van de twee andere wel bij hen terecht om hun deel op te eisen.

Maar de ene kan bij veroordeling in beroep van de twee andere wel bij hen terecht om hun deel op te eisen.

Riskeert dan wel - als de andere twee in hoger beroep vrijgesproken zouden worden - om geen regres op de andere twee te kunnen uitoefenen en alleen op te draaien voor de schade?

Maar de ene kan bij veroordeling in beroep van de twee andere wel bij hen terecht om hun deel op te eisen.

Riskeert dan wel - als de andere twee in hoger beroep vrijgesproken zouden worden - om geen regres op de andere twee te kunnen uitoefenen en alleen op te draaien voor de schade?

Niet noodzakelijk. Zelfs als men strafrechtelijk wordt vrijgesproken (dus niet gestraft wordt) sluit dat nog steeds geen burgerlijk geding uit.

Wordt in bovenstaand geschetst geval de mogelijkheid tot uitvoering van het vonnis (van de burgerlijke veroordeling) van de correctionele rechtbank dan niet in haar integraliteit geschorst (ook tegenover de 1 berustende beklaagde) door het hoger beroep van de 2 andere beklaagden, tot er in hoger beroep een definitieve uitspraak is?

Maar de ene kan bij veroordeling in beroep van de twee andere wel bij hen terecht om hun deel op te eisen.

Riskeert dan wel - als de andere twee in hoger beroep vrijgesproken zouden worden - om geen regres op de andere twee te kunnen uitoefenen en alleen op te draaien voor de schade?

Niet noodzakelijk. Zelfs als men strafrechtelijk wordt vrijgesproken (dus niet gestraft wordt) sluit dat nog steeds geen burgerlijk geding uit.

Maar als iemand strafrechtelijk is vrijgesproken, dan zou je een andere fout moeten aanwijzen om diezelfde persoon burgerlijk aansprakelijk te kunnen stellen. En dan gaat het over een andere oorzaak dus eigenlijk ander burgerlijk geding.
Als je strafrechtelijk bent vrijgesproken, dan kan je op basis van die (strafrechtelijke) niet-fout niet burgerlijk aansprakelijk gesteld worden.
(Hier kan naar mijn weten geen OJ Simpson situatie - le criminel tien le civil en état - burgerlijke rechter gebonden voor wat zeker, noodzakelijk en hoofdzakelijk was in het besluit van het strafgeding en enkel tav wie in de strafprocedure betrokken was).

Wordt in bovenstaand geschetst geval de mogelijkheid tot uitvoering van het vonnis (van de burgerlijke veroordeling) van de correctionele rechtbank dan niet in haar integraliteit geschorst (ook tegenover de 1 berustende beklaagde) door het hoger beroep van de 2 andere beklaagden, tot er in hoger beroep een definitieve uitspraak is?

Ik ken hier geen precedenten. Maar ten opzichte van die ene partij die geen hoger beroep aantekent, lijkt mij dat het vonnis - eens in kracht van gewijsde (of zelfs eerder indien uitvoerbaar bij voorraad) ook uitgevoerd kan worden. Als dat solidair is, dan kiest men er "de rijkste" uit (of de enige waar het vonnis kracht van gewijsde heeft) en kan het tov die persoon uitgevoerd worden.

Lijkt mij.

Indien een strafrechter oordeelt dat je geen straf verdient betekent dat nog niet dat je niemand schade hebt toegebracht.
Vergoeding voor die schade kan je dan nog steeds eisen via een burgerlijke produre.
Dit komt geregeld voor, is geen uitzondering.

Speekt vanzelf dat men geen rechtsmisbruik mag maken door lukraak nog een burgerlijk geding te beginnen, want dan riskeert men veroordeling voor tergend en roekeloos geding.

Indien een strafrechter oordeelt dat je geen straf verdient betekent dat nog niet dat je niemand schade hebt toegebracht.
Vergoeding voor die schade kan je dan nog steeds eisen via een burgerlijke produre.
Dit komt geregeld voor, is geen uitzondering.

Speekt vanzelf dat men geen rechtsmisbruik mag maken door lukraak nog een burgerlijk geding te beginnen, want dan riskeert men veroordeling voor tergend en roekeloos geding.

Er is een essentieel verschil tussen "geen straf verdienen" en "niet schuldig zijn aan".
Akkoord als je opschorting van uitspraak, uitstel of sepot kreeg.
Maar als je in kracht van gewijsde onschuldig bevonden bent voor een strafbaar feit, dan kan je voor diezelfde (strafrechtelijke) fout niet burgerlijk aansprakelijk gesteld worden (gezag van strafrechtelijk gewijsde tav burgerlijk gewijsde). (Art. 4 VTSv. + RS).

Wél voor andere fouten natuurlijk. Anders zou iemand die ooit niet-veroordeeld werd, voor de rest van zijn leven straffeloos zijn voor alle fouten.

Schade dient daarenboven evidenterwijs ook nog in oorzakelijk verband te staan met die (andere) fout.

Daarom schreef ik dat het niet altijd kan.
Als men (ten onrechte) beschuldigd wordt van moord en vervolgens onvoorwaardelijk wordt vrijgesproken dan hebben de nabestaanden van het
slachtoffer uiteraard geen enkele kans om in een burgerlijk geding een schadevergoeding op te eisen.
Aangezien TS spreekt over correctioneel heb ik dan ook aangegeven dat een andere uitspraak in beroep (die voor de betrokkenen gunstiger zou zijn) nog niet automatisch inhoudt dat er geen burgerlijk geding (met veroordeling) kan volgen.