Ik plaats deze post in naam van mijn bovenbuurvrouw, een dame met de gezegende leeftijd van 83.
Zij heeft een huurcontract type 3-6-9 dat inging op 1 mei 1997 (niet geregistreerd) en woont dus al bijna achttien jaar in hetzelfde appartement. De in het contract vastgesteld huurprijs bedroeg toen 12.000 Bf + 200 Bf vaste kosten.
Dit huurcontract werd afgesloten met de vorige eigenaar. Het pand werd in 2007 verkocht aan de nieuwe verhuurder met overname van het contract aan dezelfde voorwaarden. Door de vorige eigenaar werd enige malen indexatie van de huurprijs toegepast, geheel volgens de regels (schriftelijk en tijdig), waardoor het huurbedrag uiteraard niet meer overeenkomt met dat in het contract.
In 2011 liet de huidige eigenaar het nog resterende buitenschrijnwerk met enkele beglazing vervangen door dubbele beglazing in het gehele pand (3 appartementen). Naar aanleiding hiervan trok hij de huurprijs op met 25 euro, zowel bij de bovenbuurvrouw als bij mezelf. Dit echter zonder schriftelijke kennisgeving en met onmiddellijke ingang. Niet helemaal volgens de letter van de wet, bleek achteraf.
Haar huur bedraagt momenteel (sinds de verhoging in 2011) 403 euro.
Nu kreeg zij vorige week geheel onverwacht telefoon van de huisbaas met de mededeling dat hij om fiscale redenen vanaf oktober/november van dit jaar minstens zes maanden per jaar in België moet komen wonen (hij baat momenteel met zijn echtgenote een B&B uit in het zuiden van Frankrijk en woont daar ook) en dat haar appartement (wegens de laagste huurprijs van de drie in zijn bezit zijnde appartementen) zijn voorkeur wegdraagt.
Zij kreeg drie opties:
- ofwel stemt ze erin toe om te verhuizen (83 jaar en bijna 18 jaar trouwe huurder!!) en stuurt hij haar in februari per aangetekend schrijven een opzegbrief (opzeg van 9 maanden);
- ofwel betaalt ze met onmiddellijke ingang 490 euro per maand huur (dus een verhoging van 87 euro!) en dan mag ze in het appartement blijven wonen en zoekt hij voor zichzelf een andere woonst;
- ofwel gaat ze op geen van beide bovenstaande voorstellen in en brengt hij haar voor de vrederechter.
Niets hiervan werd door de huisbaas op papier gezet, alles werd telefonisch doorgegeven.
Uiteraard is zij hier het hart van in en weet zij zich geen raad. Natuurlijk is een opzeg van 9 maanden volledig wettelijk, maar gezien haar hoge leeftijd en het feit dat zij al die jaren een uitmuntende huurder is geweest, is verhuizen echt geen optie. Temeer omdat zij vreest dat ze in dat geval haar katje zal moeten laten inslapen, wat al helemaal een troosteloos vooruitzicht is.
Bovendien is het derde appartement net sinds 1 november 2014 aan een nieuwe huurder verhuurd voor één jaar, maar het wordt niet onderhouden of verwarmd, wat niet bepaald aanmoedigt tot het verlengen van het contract.
Al het bovenstaande in acht genomen lijkt het ons dan ook in de eerste plaats uiterst ongepast en getuigen van weinig menselijkheid en fatsoen om een dame van 83 op dergelijke wijze het mes op de keel te zetten, temeer omdat het derde appartement vrij kan komen in de periode dat de huisbaas hier zou willen komen wonen.
Gezien de zeer korte termijn waarop zij een beslissing zal moeten nemen, hadden wij graag zo spoedig mogelijk enig advies hieromtrent ontvangen.
- Kunnen wij hiermee zelf naar de vrederechter stappen?
- Zetten wij best zelf iets op papier aan de huisbaas?
- Zijn er andere opties dan deze dewelke de huisbaas voorstelt?
Alvast hartelijk dank voor uw interesse!