Ik begrijp het ook niet hoor. Als een verhuurder een plaatsbeschrijving laat uitvoeren is er toch geen juridisch probleem achteraf? Ik heb een klein Jack Russelltje. Ik zoek nu al 4 maanden naar een geschikte woning voor mezelf, mijn vriendin en dochtertje maar een jack russell en een kat! Ho maar.
Normaal is er idd. geen probleem. De verhuurder ziet dat meestal niet zo. Hij hoort verhalen over half afgebroken huizen door huurders die dieren hadden en denkt dat het hem ook kan overkomen. Dus hij kiest het zekere voor het onzekere.
Ik vind het beschamend intolerant. Ik hou van mijn hondje, ben ermee naar de hondenschool geweest, heb haar geleerd alleen te zijn en ga er zoveel ik kan mee lopen. En ik verdom het haar weg te doen omwille van intolerante en onbegripvolle eigenaars. Ik heb een engagement genomen tegenover dat diertje en ik wil en kan daar ethisch gezien niet onderuit. Ieder rechtschapen huurder weet dat hij het huis moet beheren als een goede huisvader.
Intolerant is het zeker, maar een verhuurder mag intolerant zijn als het over zijn portemonee gaat.
Blijkbaar is in onze huidige cultuur een beetje wederzijds respect en vertrouwen onmogelijk. Ik word er moedeloos (en cynisch) van.
Je hoeft er helemaal niet cynisch van te worden. Als je al zeer lang zoekt en je komt tot de ontdekking dat je mogelijk nooit iets zal vinden enerzijds en anderzijds je als goede dierenvriend er niet aan denkt om je dier weg te doen, is het grote tijd dat je aan jezelf begint te denken. Je spreekt dan nl. niet over dieren als je toekomstige huisbaas ernaar vraagt, en uit zelfbehoud en dat van je dier lieg je als men je vraagt of je huisdieren hebt. Het is niet eerlijk maar voor jou is het de enige mogelijkheid. Het "kan" dan later tot bij de vrederechter komen, en het kan ook dat je gelijk krijgt.
Buiten de politiek correcte krijtlijnen durven denken is per definitie reactionair. Kortom, kritisch nadenken is rechts geworden. Dat is niet echt een compliment voor links" : Mia Doornaert in De Standaard
