Hallo
Ik ben reeds geruime tijd op zoek naar een huurhuisje, normaal gezien tijd tot het laatste van juli maar door omstandigheden moest ik afgelopen woensdag al uit mijn, verkocht, huis. Ik heb nog steeds geen huurwoning gevonden aangezien ik een hond heb en die bijna nergens toegelaten is, als ze dan wel zou mee mogen kiezen ze iemand anders. Had ook geen plaats om mijn hond te stallen bij familie of kennissen dus zit ze nu in het asiel (op vakantie). Daar dit geen oplossing is blijf ik naarstig op zoek naar iets wat ik zo vlug mogelijk kan betrekken. Nu was mijn plan om te zwijgen over het feit dat ik een hond heb als het niet expliciet vermeld staat in de annonce dat er geen huisdieren zijn toegelaten. Maar als het wèl in het huurcontract zou staan en ik ga er toch wonen met mijn hond: wat gebeurt er dan als ze daar achter komen en me er daar door uitwillen? Hoeveel tijd heb ik dan nog om iets anders te zoeken?
Mvg
Davy
- Winston
- Juridisch actief: Ja
- Regio: België
Benieuwd naar jouw juridische opties? Winston begeleidt jou aan de geschikte oplossing.
Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
Er is maar een oplossing in uw geval voorzover u uw hond niet wil wegdoen. U verzwijgt dat u een hond hebt, en zeker als het niet vermeld word (wat al een grote zeldzaamheid is). U dient er wel voor te zorgen dat hij geen geluidsoverlast bezorgd. De vermelding van het verbod tot het houden van een huisdier in een huurcontract is nl. een inbreuk op het EVRM en een inbreuk op de wet op de privacy. Dit wil niet zeggen dat uw verhuurder niet naar de vrederechter kan stappen. Afhankelijk van de vrederechter kan u in het gelijk of in het ongelijk gesteld worden. Er rest u dan bij weigering niets anders dan de zaak in beroep te laten voorkomen. U kan ook blijven zoeken natuurlijk.
Lees dit hierover http://www.juridischforum.be/forum/view ... ght=#28236" onclick="window.open(this.href);return false;
Lees dit hierover http://www.juridischforum.be/forum/view ... ght=#28236" onclick="window.open(this.href);return false;
Buiten de politiek correcte krijtlijnen durven denken is per definitie reactionair. Kortom, kritisch nadenken is rechts geworden. Dat is niet echt een compliment voor links" : Mia Doornaert in De Standaard
"Het houden van een huisdier op een gemeubelde kamer tegen de bepalingen van de huurovereenkomst in, kan niet worden verantwoord door een beroep te doen op het door art. 8, 1 E.V.R.M. erkende recht op bescherming van het privé-leven: het is onvoldoende precies en volledig om een recht op huisvesting in het intern Belgisch recht te schragen.
Het verbod opzij zetten zou overigens niet stroken met de beginselen van het contractenrecht." (Vred. Namen (2) 20 maart 1990 T. Vred. 1990, 150.)
"De huurder die zijn intentie verbergt om zijn twee honden in het goed onder te brengen, en die instemt met de handgeschreven clausule van de overeenkomst waarin de verhuurder het uitdrukkelijk verbiedt dieren onder te brengen in het goed, begaat een bedrieglijke reticentie.
Wanneer de rechter vaststelt dat de verhuurder zonder deze bedrieglijke reticentie de overeenkomst niet zou gesloten hebben, betreft het bijzonder opzet die oorzaak is van de nietigheid van de overeenkomst ab initio.
Indien de toestemming niet gebrekkig is, schendt de huurder in ieder geval art. 1134 B.W., aangezien hij de bepalingen van de overeenkomst niet naleeft.
De niet-nakoming vormt in dit geval een voldoende zware fout om de opzegging van de huurovereenkomst ten nadele van de huurder te rechtvaardigen." (Vred. Couvin 14 juni 2001 Cah. dr. immo 2001, afl. 6, 19; T. Vred. 2003, afl. 1-2, 95.)
"Het beding in de huurovereenkomst waarbij de verhuurder de huurder verbiedt dieren in huis te brengen, doet geen afbreuk aan het recht op integriteit van het privé-leven, het gezinsleven en de woning dat art. 8.1 E.V.R.M. verzekert." (Vred. Couvin 14 juni 2001 Cah. dr. immo 2001, afl. 6, 19; T. Vred. 2003, afl. 1-2, 95.)
"Verbod van het bezit van huisdieren, zelfs indien ze geen hinder veroorzaken, in strijd met een verbodsclausule in de huurovereenkomst, is niet voldoende om een contractuele fout te bewijzen. Zulke clausule kan, in de huidige stand van de sociale opvattingen en gewoonten, worden beschouwd als een aantasting van het recht op een privéleven, gezinsleven en woonplaats voorzien in artikel 8.1 van het E.V.R.M." (Rb. Brussel 7 april 2006 T.Vred. 2007, afl. 3-4, 177)
"In het licht van haar sociale doelstelling om huisvesting te bieden aan minder kapitaalkrachtige personen en om een grote hoeveelheid huurwoningen redelijk te kunnen beheren, moet een erkende huisvestingsmaatschappij alle mogelijke preventieve maatregelen treffen om conflicten tussen huurders te vermijden. In de mate dat de uitoefening van het internationaal en nationaal erkende recht op privé-leven van de ene huurder ten nadele zou gaan van anderen, heeft de maatschappij het recht om de modaliteiten van de uitoefening van dit recht te regelen, bijvoorbeeld door een verbod op het houden van huisdieren." (Vred. Hoei 5 februari 1993 T. Vred. 1993, 335, noot.)
Het gaat gewoon alle kanten op.
Het verbod opzij zetten zou overigens niet stroken met de beginselen van het contractenrecht." (Vred. Namen (2) 20 maart 1990 T. Vred. 1990, 150.)
"De huurder die zijn intentie verbergt om zijn twee honden in het goed onder te brengen, en die instemt met de handgeschreven clausule van de overeenkomst waarin de verhuurder het uitdrukkelijk verbiedt dieren onder te brengen in het goed, begaat een bedrieglijke reticentie.
Wanneer de rechter vaststelt dat de verhuurder zonder deze bedrieglijke reticentie de overeenkomst niet zou gesloten hebben, betreft het bijzonder opzet die oorzaak is van de nietigheid van de overeenkomst ab initio.
Indien de toestemming niet gebrekkig is, schendt de huurder in ieder geval art. 1134 B.W., aangezien hij de bepalingen van de overeenkomst niet naleeft.
De niet-nakoming vormt in dit geval een voldoende zware fout om de opzegging van de huurovereenkomst ten nadele van de huurder te rechtvaardigen." (Vred. Couvin 14 juni 2001 Cah. dr. immo 2001, afl. 6, 19; T. Vred. 2003, afl. 1-2, 95.)
"Het beding in de huurovereenkomst waarbij de verhuurder de huurder verbiedt dieren in huis te brengen, doet geen afbreuk aan het recht op integriteit van het privé-leven, het gezinsleven en de woning dat art. 8.1 E.V.R.M. verzekert." (Vred. Couvin 14 juni 2001 Cah. dr. immo 2001, afl. 6, 19; T. Vred. 2003, afl. 1-2, 95.)
"Verbod van het bezit van huisdieren, zelfs indien ze geen hinder veroorzaken, in strijd met een verbodsclausule in de huurovereenkomst, is niet voldoende om een contractuele fout te bewijzen. Zulke clausule kan, in de huidige stand van de sociale opvattingen en gewoonten, worden beschouwd als een aantasting van het recht op een privéleven, gezinsleven en woonplaats voorzien in artikel 8.1 van het E.V.R.M." (Rb. Brussel 7 april 2006 T.Vred. 2007, afl. 3-4, 177)
"In het licht van haar sociale doelstelling om huisvesting te bieden aan minder kapitaalkrachtige personen en om een grote hoeveelheid huurwoningen redelijk te kunnen beheren, moet een erkende huisvestingsmaatschappij alle mogelijke preventieve maatregelen treffen om conflicten tussen huurders te vermijden. In de mate dat de uitoefening van het internationaal en nationaal erkende recht op privé-leven van de ene huurder ten nadele zou gaan van anderen, heeft de maatschappij het recht om de modaliteiten van de uitoefening van dit recht te regelen, bijvoorbeeld door een verbod op het houden van huisdieren." (Vred. Hoei 5 februari 1993 T. Vred. 1993, 335, noot.)
Het gaat gewoon alle kanten op.
Voor het merendeel standpunten en uitspraken ten voordele van de verhuurder. Misschien had u ook eens iets meer de moeite kunnen doen om alle uitspraken te quoteren die het tegendeel aantonen en waar de huurder wel in het gelijk word gesteld. Er zijn er evenveel. Uiteindelijk beslist in elk geval de vrederechter, en nogmaals het hangt gewoon af van bij welke vrederechter je terecht komt. Persoonlijk denk ik dat een huurder nog altijd doet wat hij wil binnen zijn 4 muren, voorzover hij geen overlast bezorgt natuurlijk.
En natuurlijk gaat het alle kanten op, dus voor mijn part mag er een wet gestemd worden die het houden van huisdieren expliciet toelaat of verbied. men zal dan wel een kat of een hond bij de naam moeten noemen, want een goudvis, schildpad of kanarie is ook een dier. Ook is er het probleem dat de eerste de beste doodgewone vrederechter diverse uitspraken in beroep of in cassatie gewoon naast zich neer kan leggen, wat ik ook al fout vind, maar zo zit ons rechtstelsel nu eenmaal in mekaar.
En natuurlijk gaat het alle kanten op, dus voor mijn part mag er een wet gestemd worden die het houden van huisdieren expliciet toelaat of verbied. men zal dan wel een kat of een hond bij de naam moeten noemen, want een goudvis, schildpad of kanarie is ook een dier. Ook is er het probleem dat de eerste de beste doodgewone vrederechter diverse uitspraken in beroep of in cassatie gewoon naast zich neer kan leggen, wat ik ook al fout vind, maar zo zit ons rechtstelsel nu eenmaal in mekaar.
Laatst gewijzigd door JohnD op 17 jul 2010 17:10, 2 keer totaal gewijzigd.
Buiten de politiek correcte krijtlijnen durven denken is per definitie reactionair. Kortom, kritisch nadenken is rechts geworden. Dat is niet echt een compliment voor links" : Mia Doornaert in De Standaard
