JuridischForum.be

Om een lang verhaal kort te maken.

In juli 2010 besloten ik met twee vrienden samen te wonen in een studentenhuis. Aangezien ik op dat ogenblik de enige werkende van de drie was, was ik ook degene die mijn handtekening onder het contract zette (voor de duurtijd van 1 jaar. looptijd sept 2010-sept 2011).

Waarborg werd via overschrijving betaald op rekening van de huurbaas (ik was toen nèt iets naïever wat betreft huren).

Na enkele maanden in het huis gewoond te hebben, zat de situatie nogal hard tegen.
Niet alleen bleken mijn huisgenoten om huiselijk gebied heel nonchalant (wat bij mij heel frustrerend was); maar ook bleken er redelijk wat verborgen gebreken te zijn.

Het huis was vochtig (etenswaren in de keukenkasten waren na een paar dagen verzopen) en heel moeilijk te verwarmen kamers (in de laatste winterperiode was met verwarming op max de temp niet boven de 19°C te krijgen).

Anyway, toen ook nog n's de afvoer van het bad gesprongen bleek en ik contact opnam met de huisbaas om dit te laten maken, zoals een goede huisbaas betaamt, weigerde hij dit.
Voornamelijk dan omdat hij zelf van plan was het huis af te breken en iets nieuws in de plaats te zetten. Iets wat ik hem alvast niet kwalijk neem.

In ruil voor deze weigering gaf hij wel iets anders: het contract zou worden ontbonden, de waarborg zou integraal worden teruggestort en we mochten er nog even (kosteloos) blijven tot we iets anders gevonden hadden.

Mijn vriendin (die er was komen bijwonen)en ik waren hier natuurlijk niet rouwig over. Sinds het "stopzetten" van het contract eind december, konden we na 2 weken al verhuizen.
Mijn twee ex-huisgenoten kwamen na mondeling contact met de verhuurder overeen dat ze tot eind maart in de woning mochten blijven. Zo kregen ze 3 maanden de tijd om iets anders te zoeken

Op zich zou natuurlijk dan de kous min of meer af zijn...

... ware het niet dat mijn twee ex-huisgenoten mij het stopzetten van het contract heel kwalijk namen.

Eind maart bleek dat ze pas midden april zouden verhuizen. ik had er natuurlijk wel wat m'n bedenkingen bij, maar een periode van 2 weken bleek niet zo'n ramp te zijn.

Tot ik eind mei besloot te informeren bij de huisbaas naar de waarborg, en bleek dat nog niet alle sleutels binnen waren.
Uiteraard nam ik toen contact op met mijn voormalig huisgenoten. Na wat beschuldigingen bleek dat ze nog altijd aan het verhuizen waren en dat ze het uiteindelijk 2 maand rekten om mij (en sorry voor het woordgebruik) "een kloot af te zetten". ("had je een betere vriend en huisgenoot geweest, dan was dit nooit gebeurd")

Nu, de huurbaas heeft intussen de waarborg op mijn rekening teruggestort (vanuit mijn positie als hoofdhuurder), dus zou de kous intussen bijna af moeten zijn.
Kwam er nog n's bij dat iemand in het studentenhuis was binnengeweest tijdens de nacht, en ze mij daarvan verdachten (ik heb een alibi trouwens )

Nu is er 1 ding dat ik mij op dit ogenblik afvraag, nl.: Is het net zoals bij een waarborg die op een vaststaande spaarrekening heeft gestaan, ook zo dat er extra kosten/intresten op komen na verloop van tijd?

Normaal gezien heb je eveneens recht op de interesten die de som in de periode hebben opgebracht. Nu, laten we zeggen dat je € 1000 waarborg hebt betaald. op jaarbasis zou je dan mogen rekenen op een gemiddelde rente van 2%. in het beste geval bij jullie € 1000 * 0.02 * 11 /12= € 18.33. Is dat de moeite om achter te gaan?

Nu, er zijn wel een paar bijkomende factoren:

Met een van de huisgenoten heb ik een onderverhuurcontract getekend, omdat ik toen niet vertrouwde dat hij maandelijks de huur zou betalen.
Nu ja, op die manier ben ik zelf ook wel wat van hem afhankelijk natuurlijk, maar hij heeft op het formulier vergeten om de huurwaarborg in te vullen.
De andere huisgenoot heeft niks ondertekend.

Nu ja, waar het op neerkomt is dat die waarborg liefst gewoon zelf bijhoudt tot september, en dat ik het dan terugstort. Ik vraag me gewoon af in welke mate dat wettelijk mogelijk is (a.k.a. ik zelf niet in de problemen kom)

Als het volledig van mezelf zou afhangen, ze zouden geen cent terugzien (na al die maanden dat ik dankzij hun in de problemen zat), maar daar ben ik niet slecht genoeg voor

Hey Curtis,

Zit zelf "min of meer" in hetzelfde schuitje, buiten het feit dan dat de problemen bij ons tussen huisbaas - gezamenlijke huurders was en niet tussen de huurders onderling.

Wat ik je wel kan zeggen is dat dergelijke dossiers bij de vrederechter vaak op een minnelijke manier worden geregeld, zeker vanwege het feit dat er hier duidelijk emotionele factoren meespelen (niet de juiste emoties weliswaar). De vrederechter zal er hier in alle waarschijnlijkheid van uitgaan dat de huurwaarborg een gelijk bedrag was tussen de verschillende huurders. De factor of één van de twee kan aantonen dat zij jouw het bedrag hebben overgemaakt kan hier natuurlijk ook een rol in spelen.

Een ander element dat meespeelt is dat jij door onder te verhuren, de rol van verhuurder hebt ingenomen naar je ex-medebewoners toe. Ook hier zijn verschillende elementen belangrijk: is de huurwaarborg enkel niet ingevuld op jouw exemplaar of op dat van allebei, is het bedrag gestort geweest, kunnen zij aantonen dat zij huur hebben betaald aan jouw, is er een plaatsbeschrijving opgemaakt, etc... Met al deze elementen zal rekening gehouden worden.

Het beste advies dat ik je kan geven is om zelf de positieve houding in te nemen en hen het deel te geven waar ze recht op hebben. Daarmee zou de kous af zijn, is jouw karma gered en hoeven jullie mekaar nooit meer iets in de weg te leggen.

Alvast bedankt voor het antwoord

Ik zal alvast proberen (met wat wrang gevoel) om positief te blijven.