JuridischForum.be

Beste allemaal,

Kan iemand volgende vragen beantwooren (of er meer informatie over geven):

1) Is een uittredende plaatsbeschrijving verplicht?
2)Kan men huurschade aanrekenen indien er geen uittredende plaatsbeschrijving werd opgemaakt maar wel één bij intrede?
3) Indien de plaatsbeschijving een soort invenatris is waarbij men bij sommige onderdelen de beschadiging beschreven heeft, moet men er dan vanuit gaan dat bij de onderdelen waar niets beschreven is, deze onderdelen zich in perfecte staat bevinden?


Alvast dank!

1- neen, maar dan kan er ook geen schadevergoeding geëist worden.
2- Zie onder 1
3- alle schade die niet werd omschreven was waarschijnlijk ook onbestaande, daarom kon ze ook niet omschreven worden

Het zal voor de verhuurder beduidend moeilijker zijn om te bewijzen dat de schade werd aangericht door de huurder. Dat wil echter niet zeggen dat het zonder uittredende plaatsbeschrijving onmogelijk is. De verhuurder kan bv Foto's van het pand hebben genomen op het ogenblik dat dit nog leegstond en waarop er duidelijk "schade" zichtbaar is.
Het verschil tussen de plaatsbeschrijving bij intrede en ander bewijsmateriaal bij uittrede (zeker als de intredende plaatsbeschrijving dusdanig is opgemaakt dat er wel specifiek melding wordt gemaakt van reeds aanwezige gebreken) kan door een rechter als bewijs aanvaard worden.

Cfr de reportage "de rechtbank" van verleden week waar een eigenaar met veel vager materiaal toch 1/3 van de waarborg wist te bekomen.

Een uittredende plaatsbeschrijving is niet verplicht, maar aangeraden. Bij uittrede is het dan makkelijker de huurschade aan te duiden.

Ook zonder uittredende plaatsbeschrijving kan echter schadevergoeding wegens huurschade worden gevorderd. U doet er dan wel best aan de toestand bij uittrede - zo snel mogelijk na de uittrede - op tegensprekelijke wijze te laten vaststellen. Dit kan in onderling akkoord met de (ex-)huurder, door een expert (al dan niet aangesteld met akkoord van de ex-huurder of door deze een kopie van de vaststellingen te bezorgen, met de melding dat na verloop van een bepaalde tijd de vaststellingen als tegensprekelijk worden beschouwd), dan wel met tussenkomst van een rechter.

Wat niet is opgenomen in de ingaande plaatsbeschrijving, kan - hoewel betwist- inderdaad als in perfecte staat worden beschouwd.

Noot: het vonnis waarnaar Vandebos verwijst, heeft mij toch enigszins verwonderd. Als eisende partij, droeg de verhuurder immers de bewijslast. Het bewijs was inderdaad bijzonder vaag, zodat de vordering in principe had kunnen worden afgewezen. Omdat het een verzoeningszitting betrof, was de rechter in kwestie voornamelijk bekommerd om een regeling tussen de partijen tot stand te brengen. Daarvoor heeft hij er m.i. voor geopteerd om elke partij voor een deel gelijk te geven, bij gebreke waaraan de verzoening waarschijnlijk geen plaats zou hebben gehad.

Klopt inderdaad, de argumentatie vond ik persoonlijk bijzonder zwak en in se niet op zijn plaats. Persoonlijk had ik de verhuurder gewoon voor de vrederechter gedaagd in een art. 1344. Een feit dat de vrederechter in zijn rol als moderator onvoldoende duidelijk gemaakt heeft aan de huurder toen de verhuurder begon te marchanderen...

Maar ik heb wel reeds uitspraken gezien en gehoord in dezelfde trend waarbij ik echt bij mezelf dacht "hoe kan die man in godsnaam tot dit besluit komen?".

Bedankt voor de antwoorden!

En een leuke verwijzing naar "de rechtbank"
I.m.o:In het bovenvernoemde voorval leert de verhuurder een dure les om in de toekomst wel een plaatsbeschrijving op te maken.