JuridischForum.be

Hallo,

Hier even mijn situatie:
- Ik beschik over een eigen woning
- Een vriend woont in bij mij in
- Heeft zijn domicilie aangepast naar mijn adres
- Hij betaald elke maand €300 als deelname in onkosten.

Ik vrees dat - als er geen contract wordt opgesteld - ik geen voet heb om op te staan indien:
- hij niet meer betaald
- bij ruzie de situatie zo loopt dat ik hem graag het huis uit wil, maar dit gewoonweg niet kán omdat ik het recht niet heb
- als hij schulden heeft de deurwaarder ook mijn inboedel verkoopt
-...

Graag had ik dus een contract opgesteld.
- Bestaat voor deze situatie een model contract?
- Indien hiervoor geen model contract bestaat, wat kan ik hier dan best in vermelden?

Alvast bedankt voor de reactie!
Mvg,
Sander

In principe komt dit neer op een huurcontract. Als hij daar al gedomicilieerd is, ga je hem zeer moeilijk buiten krijgen, het contract moet immers de wet volgen en die beschermd de "huurder" vrij goed. Je zit bijvoorbeeld met opzeg e.d.

Ook voor de deurwaarder, die kan in principe alles aanslagen tenzij je kunt aantonen dat het van jou is. Een getekend contract volstaat hier niet, je moet het voor alles kunnen aantonen.

ik heb het al eens eerder gepost: maak er geen huurcontract van, maar een afsprakencontract voor "inwoning". Daar staan de afspraken in voor de persoon die bij je komt inwonen en gebruik mag maken van bepaalde kamers. Definieer welke. Definieer welke kostenvergoeding hij/zij daarvoor betaalt. Een al-in som dus voor het verbruik energie, verwarming, onderhoud gemene delen en slijtage. Meld ook welke taken de inwoner voor zich moet nemen (poetsen etc) hij/zij kan best gedomicilieerd zijn op jouw adres, maar dan moet je inderdaad uitkijken als de persoon schulden maakt en de deurwaarder de inboedel komt opschrijven. In het afsprakenplan wordt ook vermeld hoe er einde wordt gemaakt aan de inwoning. Beide partijen ondertekenen en dateren samen "voor gelezen en akkoord". dit soort afsprakenplannen maken (hoe gek men dat ook zou kunnen vinden) sommige mensen die hun (meerderjarige werkende) kinderen weer voor een periode onderdak bieden of tantes die neven, nichtjes onderdak bieden voor hun studies of in afwachting van een bouwproject.
en dat mag.

Je zou bij overeenkomst kunnen stellen dat het een 'bezetting ter bede' is ipv een huurcontract, wat het voordeel heeft dat je onder de strikte termijnen en modaliteiten van de huurwetgeving uitraakt maar als nadeel dat rechters er in geval van dispuut argwanend naar kijken en het nogal eens herkwalificeren naar huurcontract. Hier een intro, ietwat gedateerd maar het geeft een overzicht van een aantal kernelementen, niet te verwaarlozen is de prijs: deze moet absoluut een stuk lager zijn dan ingeval van een normaal huurcontract, anders hang je bij voorbaat.

https://www.law.kuleuven.be/jura/art/13n2/vanlier.pdf" onclick="window.open(this.href);return false;

Opgelet: indien je risico-avers bent is dit te vermijden.

Deurwaarder: groot potentieel probleem; alles waarvan je niet de eigendom kan bewijzen is in principe vatbaar voor beslag. En dat kan je niet onderling regelen door eea op papier te zetten.

xeno, ik denk niet dat het nodig is om een contract "bezetting ter bede" op te maken: want dan gaat het echt over een onroerend goed, een pand dat door de "bezetter" alleen bewoond zal worden. Hier is er sprake van samen een woning te delen. Ieder heeft wellicht een eigen slaapkamer, maar keuken, badkamer ed worden gezamelijk gebruikt. Dan is zo'n afsprakencontract veel genuanceerder: want daarin wordt dan ook afgebakend welke kamers gebruikt kunnen worden en welke niet.

Kan ook met bezetting ten bede.
In principe zijn meerderjarige kinderen die geen huur betalen 'bezetters ten bede'.

eylis: ik denk ook dat het kan met 'bezetting ter bede' voor een deel van een onroerend goed. De 'bezetting ter bede' is een figuur die reeds lang bestaat en in de jurisprudentie uitvoerig getest werd. Maar uiteindelijk zeggen we allemaal hetzelfde denk ik. Hoe de overeenkomst genoemd wordt maakt uiteindelijk niet uit, het enige dat men in het achterhoofd dient te houden is dat de rechter bij een dispuut niet mag denken dat het om een vermomde huurovereenkomst gaat. En da's niet eenvoudig omwille van de -terechte- bescherming die de wetgever wil bieden aan huurders die veelal in een zwakkere positie staan dan eigenaars (ik ga voorbij aan een beschrijving van een aantal Daenseske toestanden).

Bottom line is m.i. dat uit het contract dient te blijken dat beide partijen in volle besef en op gelijke voet tot een akkoord gekomen zijn dat evenwichtig is en hun gemeenschappelijke wil uitdrukt. Dat kan bvb door in de overeenkomst een woordje uitleg te voorzien over het hoe en waarom van die samenlevingsvorm, expliciet te bepalen welke delen van het goed privé zijn voor wie, welke gemeenschappelijk, verplichtingen tot onderhoud, 'spelregels' van het samenhuizen etc. En dat duidelijk wordt gemaakt dat de woonvorm inherent 'onzekerder' is dan huur wat betreft de opzegmodaliteiten, maar dat dient dan zo te zijn voor beide partijen en de grotere mate van onzekerheid en flexibiliteit dient zich dan ook te vertalen in een lagere vergoeding dan een standaard huur.

En uiteraard dient men er niet aan te beginnen indien men enkel zoekt de kosten van de hypotheek wat te spreiden, dat geeft gegarandeerd miserie (zelf gezien jaren geleden in Gent; geval waar iemand omwille van die redenen aan huizendelen deed maar zich de facto gedroeg als alleenheerser-eigenaar die de anderen min of meer duldde-->problemen natuurlijk).

Voor de deurwaarder: wat je altijd kan doen is onderling een lijst maken met de goederen die van de 'medehuizer zijn' en die laten ondertekenen. De deurwaarder zal er eens mee lachen indien hij langskomt, maar onderling is het stuk wel geldig (hoewel men zich kan afvragen of het veel zal uithalen, aangezien het per definitie slechts wordt bovengehaald als het kalf verdronken is).

Belangrijkste van al is m.i. goed weten waar men aan begint; indien het louter om de opbrengst te doen is zou ik zeggen: vergeet het. En zien of het klikt, eventueel een trial van een maand ofzo, niet om het even wie binnenhalen.

*En goed uitzoeken hoe het zit qua verzekeringen en aansprakelijkheid + fiscaliteit. Het is een vorm van samenwonen waar de rest van de maatschappij nog niet 100% volgt.