JuridischForum.be

Hallo ,

Sinds augustus 2014 huur ik samen met mijn zoon een appartement. Dit is een 3-6-9 contract.Beide namen staan dus in het huurcontract en dit is geregistreerd. Voor we het contract destijds tekende stelde ik het immo de vraag wat als mijn zoon ooit het huis uit wil gaan, wat dan met het contract?
Toen kreeg ik het antwoord , dat het geen probleem was, was gewoon contract aanpassen.
Nu wil ik gaan verhuizen en mijn zoon (24 jaar) wil graag in het appartement blijven.Hij vind het tijd om op eigen benen te gaan staan.
Nu heb ik contact gehad met de verhuurder en het immokantoor om te vragen of ze het goed vinden dat mijn zoon er blijft wonen.

Nu net zo goed de verhuurder als het immokantoor hebben hier geen probleem mee maar willen dat ik het contract laat zoals het is. Dus ik zou mee verantwoordelijk blijven voor alles,wat ik natuurlijk niet wil. Op mijn vraag gewoon mijn naam te schrappen zeggen ze dat het niet zo maar gaat om dat het een geregistreerd contract is en dat er een volledig nieuw contract moet opgemaakt worden met alle nodige kosten. Maar dat mijn zoon dan wel weer eerst moet kunnen aantonen dat hij de huur kan betalen, anders kunnen ze het nog steeds weigeren. Op mijn vraag of er een bijgevoegde clausule bijgevoegd kan worden en die te laten registreren , antwoorden zij dat dit niet wettelijk is.
Nu is mijn vraag, als ik mijn deel van het huurcontract opzeg, kunnen ze dan mijn zoon uit het appartement zetten ? En moet hij inderdaad terug gaan aantonen met loonbrieven dat hij dit wel kan betalen ?

Het probleem is je kan deze overeenkomst niet alleen verbreken. Je kan ze enkel verbreken als jij en je zoon tekenen.

Er kan ook een schadevergoeding gevraagd worden. Zie daarvoor je overeenkomst.

Indien u niet het risico wil nemen om financieel aansprakelijk te blijven wanneer uw zoon er alleen woont, waarom zou de verhuurder dat dan wel moeten doen?

U kan in principe met een addendum geschrapt worden uit de overeenkomst en worden bevrijd van uw verplichtingen. Maar vermoedelijk wil men dat niet doen en werkt men liever met een opzeg vanwege beiden want: a) vergoeding wegens opzeg verschuldigd en b) nieuwe verhuring. En mogelijk acht men uw zoon een betalingsrisico.

U kan de verhuurder tot niets dwingen in deze; de keuze is om opwel te vertrekken maar mede aansprakelijk te blijven (hetgeen ik niemand zou aanraden), ofwel gezamenlijk op te zeggen.

Even een reactie op het bovenstaande omdat mijn vriendin een beetje in dezelfde positie verkeert : zij woont zonder "samenwonen-contract" met een vriend. Zij wil hem nu verlaten, maar staat ook mee op het huurcontract. Uit het bovenstaande besluit ik dat mijn vriendin niet weg kan gaan als haar vriend (die haar niet wil laten gaan) niet mee de huur opzegt ??? Dat kan toch ergens niet ???? Als zij weggaat zou ze dan buiten haar nieuwe woonst ook nog eens de helft van dat vorig appartement moeten betalen ????

Niemand zegt hier dat uw vriendin bij haar partner moet blijven.

Haar verplichtingen t.o.v. de verhuurder op basis van de overeenkomst, dat is een totaal andere kwestie.

Of ontbinding vragen aan de vrederechter.