Re: insluiting / recht van uitweg
Kunnen zij dan geld vragen voor recht van uitweg?
- Winston
- Juridisch actief: Ja
- Regio: België
Benieuwd naar jouw juridische opties? Winston begeleidt jou aan de geschikte oplossing.
Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
Nog enkele extra vragen ivm deze zaak:
De claim voor de vrederechter gaat over de ingeslotenheid van een garage. Die is te voet bereikbaar via de achterdeur. Het gaat hier dan ook om een rijhuis, gebouwd in een zone bestemd voor rijhuizen. Daardoor kan die inderdaad enkel met de wagen bereikt worden via grond van de buur, die wel een vrije strook heeft naast de woning (een van de enige huizen in de straat die dit heeft aangezien het een zone voor rijhuizen is)
Men had evengoed een erdienstbaarheid door bestemming van de huisvader kunnen claimen daar de grond vroeger eigendom was van 1 en dezelfde eigenaar. Die eigenaar heeft daar destijds een kleine "garage" op gezet (eerder veredelde opslagplaats). Bij de verkoop van de helft van zijn eigendom echter heeft hij in de akte laten opnemen dat er enkel een recht van doorgang zolang persoon X er woont, wat nu niet meer het geval is. Erfdienstbaarheid door bestemming van de huisvader kan enkel als er geen tegenstrijdige elementen in de akte staan. Wat mijn insziens hier wel degelijk het geval is.
De originele eigenaar liet dus in de akte opnemen dat er geen erfdienstbaarheid is, kan men dan later op een andere basis wel nog diezelfde erfdienstbaarheid gaan opeisen?
Betrokken partijen hebben hun handtekening gezet onder die akte. Heeft die dan geen enkele waarde?
Gezien men het wist is er ook rekening mee gehouden in de prijssetting van het verkochtte goed.
Hoe zit het dan met eventuele schadevergoeding indien de rechter de buur wel volgt? In dit concreet geval is er dus momenteel geen recht van uitweg. Het perceel is niet ingesloten... de garage, is wel ingesloten in die zin dat die niet bereikbaar is met de wagen (wel te voet via de achterdeur).
In de akte staat een dus een clausule waaruit blijkt dat de erfdienstbaarheid vervallen is. Dit is ook zo ondertekend door de buur. Hij heeft er dus ook rekening mee gehouden bij de prijsbepaling van zijn goed.
Nu, de grond in kwestie is bouwgrond, en gezien de centrale ligging en oppervlakte heeft die een vrij hoge waarde. Wat als de rechter toch zou beslissen dat er een recht van uitweg moet gevestigd worden? Mij lijkt het logisch dat de minwaarde van die grond dan toch vergoed wordt. De ene buur heeft een pak meer betaald voor zijn eigendom, de andere een pak minder. De waarde van het ene goed daalt, en het andere stijgt. Ik kan me niet van het gevoel ontdoen dat dit ongeloofelijk oneerlijk zou zijn moest dit niet gecompenseerd worden. Echter ik krijg hier zeer tegenstrijdige info omtrent. De ene zegt dat er enkel een vergoeding zou zijn voor de werkelijke schade (onderhoud, etc). De andere zegt dat rekening wordt gehouden met de minwaarde van de grond. De expert die aangesteld is door de vrederechter kleeft er een vrij hoog bedrag op. Hun advocaat zegt dat de minwaarde niet in aanmerking komt als werkelijke schade.
De claim voor de vrederechter gaat over de ingeslotenheid van een garage. Die is te voet bereikbaar via de achterdeur. Het gaat hier dan ook om een rijhuis, gebouwd in een zone bestemd voor rijhuizen. Daardoor kan die inderdaad enkel met de wagen bereikt worden via grond van de buur, die wel een vrije strook heeft naast de woning (een van de enige huizen in de straat die dit heeft aangezien het een zone voor rijhuizen is)
Men had evengoed een erdienstbaarheid door bestemming van de huisvader kunnen claimen daar de grond vroeger eigendom was van 1 en dezelfde eigenaar. Die eigenaar heeft daar destijds een kleine "garage" op gezet (eerder veredelde opslagplaats). Bij de verkoop van de helft van zijn eigendom echter heeft hij in de akte laten opnemen dat er enkel een recht van doorgang zolang persoon X er woont, wat nu niet meer het geval is. Erfdienstbaarheid door bestemming van de huisvader kan enkel als er geen tegenstrijdige elementen in de akte staan. Wat mijn insziens hier wel degelijk het geval is.
De originele eigenaar liet dus in de akte opnemen dat er geen erfdienstbaarheid is, kan men dan later op een andere basis wel nog diezelfde erfdienstbaarheid gaan opeisen?
Betrokken partijen hebben hun handtekening gezet onder die akte. Heeft die dan geen enkele waarde?
Gezien men het wist is er ook rekening mee gehouden in de prijssetting van het verkochtte goed.
Hoe zit het dan met eventuele schadevergoeding indien de rechter de buur wel volgt? In dit concreet geval is er dus momenteel geen recht van uitweg. Het perceel is niet ingesloten... de garage, is wel ingesloten in die zin dat die niet bereikbaar is met de wagen (wel te voet via de achterdeur).
In de akte staat een dus een clausule waaruit blijkt dat de erfdienstbaarheid vervallen is. Dit is ook zo ondertekend door de buur. Hij heeft er dus ook rekening mee gehouden bij de prijsbepaling van zijn goed.
Nu, de grond in kwestie is bouwgrond, en gezien de centrale ligging en oppervlakte heeft die een vrij hoge waarde. Wat als de rechter toch zou beslissen dat er een recht van uitweg moet gevestigd worden? Mij lijkt het logisch dat de minwaarde van die grond dan toch vergoed wordt. De ene buur heeft een pak meer betaald voor zijn eigendom, de andere een pak minder. De waarde van het ene goed daalt, en het andere stijgt. Ik kan me niet van het gevoel ontdoen dat dit ongeloofelijk oneerlijk zou zijn moest dit niet gecompenseerd worden. Echter ik krijg hier zeer tegenstrijdige info omtrent. De ene zegt dat er enkel een vergoeding zou zijn voor de werkelijke schade (onderhoud, etc). De andere zegt dat rekening wordt gehouden met de minwaarde van de grond. De expert die aangesteld is door de vrederechter kleeft er een vrij hoog bedrag op. Hun advocaat zegt dat de minwaarde niet in aanmerking komt als werkelijke schade.
-
Franciscus
- Berichten: 39734
- Juridisch actief: Nee
Zelf een garage vooraan naast de woning zetten ... dan is er geen doorgang meer mogelijk.
Ik denk dat dat toch wel in het verkeerde keelgat gaat schieten bij die buur.Zelf een garage vooraan naast de woning zetten ... dan is er geen doorgang meer mogelijk.
Wat ook een optie is, is een carport (zeker als het toegang naar de tuin een belangrijk punt is.
Nuja, dit zal de situatie met de buur wel verzieken volgens mij...
-
Franciscus
- Berichten: 39734
- Juridisch actief: Nee
Als er stedenbouwkundig geen bezwaar is waarom niet ... buur heeft geen recht van overpad en topicstarter mag op zijn grond toch doen wat hij/zij willen.
In dat geval maak je je toch heel onpopulair in de rechtbank, niet? Er loopt een rechtzaak nu, waarin men probeert een recht van uitweg te verkrijgen over die grond. Nu kan men toch onmogelijk nog snel iets bouwen. Of zou een goedgekeurde bouwaanvraag bijvoorbeeld een goede verdediging kunnen zijn?
Dit was trouwens ook het advies van de gemeente. Daar werd letterlijk gezegd "bouw er iets op, dan is er geen discussie meer".
Persoonlijk denk ik dat deze zaak een dubbeltje op z'n kant is. Uitkomst afhankelijk van de interpretatie van de rechter. Maar...ik vraag me dus af, in het geval de rechter toch meegaat in de logica van de buur, of daar dan geen fixe schadevergoeding moet tegenover staan aangezien men hier zo maar even een grote strook bouwgrond zou veranderen in niet bebouwbare grond. Die strook is nu ingekleurd als "zone voor gesloten bebouwing", een negatieve uitspraak zou zomaar even de bestemming van die grond wijzigen.
Dit was trouwens ook het advies van de gemeente. Daar werd letterlijk gezegd "bouw er iets op, dan is er geen discussie meer".
Persoonlijk denk ik dat deze zaak een dubbeltje op z'n kant is. Uitkomst afhankelijk van de interpretatie van de rechter. Maar...ik vraag me dus af, in het geval de rechter toch meegaat in de logica van de buur, of daar dan geen fixe schadevergoeding moet tegenover staan aangezien men hier zo maar even een grote strook bouwgrond zou veranderen in niet bebouwbare grond. Die strook is nu ingekleurd als "zone voor gesloten bebouwing", een negatieve uitspraak zou zomaar even de bestemming van die grond wijzigen.
begrijp ik nu goed dat de grond waarover de buur recht van doorgang wil eisen, eigenlijk bouwgrond is waar de eigenaar ooit een huis/aanbouw/garage op zou kunnen bouwen? Dan is dat toch totaal onmogelijk dat de rechter die overweg zou toestaan omdat dan eenvoudigweg de eigenaar van die grond er noit meer een garage/huis op zou kunnen bouwen? Dan schaadt de eiser ook nog eens de vrijheid van de eigenaar om daar te zetten wat hij wil? Ik zou inderdaad op de grond een garage zetten. En men kan je niet van kwade wil betichten. Er IS géén wet van doorgang, de eiser zou het nog moeten vragen en dan schaadt die overgang de rechten van de eigenaar. Dan zou die grond nooit meer als bouwgrond verkocht kunnen worden? Neen. De rechter staat die overgang nooit toe, mijns insziens
inderdaad, het is bouwgrond. Het gaat om een strook grond naast een rijhuis. Die strook is +- 80 vierkante meter, en is ingekleurd als zone voor gesloten bebouwing. Navraag bij de gemeente bevestigd, daar mag gebouwd worden. Meer nog, er werd ons aangeraden (onofficieel uiteraard) dat ook effectief te doen. Op die manier is er geen discussie mogelijk.
Er is inderdaad geen recht van overgang... maar, die was er wel voor de vorige eigenaar. Dit recht stond op naam, en had dus een uitdovend karakter. De nieuwe eigenaar wil dit recht nu bestendigen. Echter wij willen dit niet, we willen ons domein kunnen afsluiten zodat we privacy hebben, en niet op een garage moeten staren die zijdelings op onze grond uitkomt.
Nu heeft een gerechtelijke expert er een vrij hoog bedrag op gekleefd als schadevergoeding. Onze advocaat zegt echter dat we weinig kans maken om dergelijke compensatie te krijgen gezien er weinig echte schade is, en we hen alleen maar over onze grond zullen moeten laten. Ik stel hier grote vraagtekens bij. Het genoemde bedrag is amper de helft van de waarde van de bouwgrond. De minwaarde van de rest van het perceel komt niet eens in aanmerking.
Uit verschillende hoeken hoor ik beter niet af te sluiten, en ook niets te bouwen. We zouden kunnen veroordeeld worden tot de gerechtskosten indien we nu zelf rechter gaan spelen.
Er is inderdaad geen recht van overgang... maar, die was er wel voor de vorige eigenaar. Dit recht stond op naam, en had dus een uitdovend karakter. De nieuwe eigenaar wil dit recht nu bestendigen. Echter wij willen dit niet, we willen ons domein kunnen afsluiten zodat we privacy hebben, en niet op een garage moeten staren die zijdelings op onze grond uitkomt.
Nu heeft een gerechtelijke expert er een vrij hoog bedrag op gekleefd als schadevergoeding. Onze advocaat zegt echter dat we weinig kans maken om dergelijke compensatie te krijgen gezien er weinig echte schade is, en we hen alleen maar over onze grond zullen moeten laten. Ik stel hier grote vraagtekens bij. Het genoemde bedrag is amper de helft van de waarde van de bouwgrond. De minwaarde van de rest van het perceel komt niet eens in aanmerking.
Uit verschillende hoeken hoor ik beter niet af te sluiten, en ook niets te bouwen. We zouden kunnen veroordeeld worden tot de gerechtskosten indien we nu zelf rechter gaan spelen.
maar limelight, je spéélt toch niet voor rechter? Je bezit een bouwgrond waarvan jij wettelijjk het genot mag, kan en moet hebben want er rust NU géén erfdienstbaarheid op. Jij hebt zelf een garage nodig? Wel jij moet géén rekening houden met wat een rechter in de toekomst héél misschien zou kunnen oordelen als die strook grond inderdaad vrij zou zijn. Als jij er een garage op zet, gebruik jij je grond waarvoor ze dient. Je sluit niemand of niets in, je gaat niet in tegen een wet, een recht of dergelijke. Werkelijk, schadevergoeding moeten krijgen omdat je de grond nu zomaar braak moet laten liggen omdat er iemand een NIEUWE erfdienstbaarheid op die grond opeist. Dat wil dus zeggen dat jouw grond niets meer waard is. Je kan er zelfs geen moestuin, vijvertje of wat dan ook meer op aanleggen? Stel dat je een huis wil bouwen? En dat kan en mag niet meer voor die kerel zijn toegang, die hij overigens alternatief kan oplossen? Nee, het klopt van géén kanten.
Ook niet nu de rechtzaak reeds lopende is?
Het leek ons in het begin de logica zelve die grond gewoon af te sluiten met een poort. Het wordt ons echter langs alle kanten afgeraden (onder meer onze eigen advocaat) omdat die mensen al een jaar of 8 die grond gebruiken, en er garages staan (2 ervan zijn tijdens de periode van de erfdienstbaarheid opgetrokken, maar dat is dus een zelf gecreerde insluiting, 1 ervan staat er al sinds de jaren 50... maar is eigenlijk een opslagplaats die ook te voet bereikbaar is via het gebouw. Bovendien is dat gebouw tijdens de periode van de erfdienstbaarheid omgebouwd and verdubbeld in omvang). Ons gebouw stond leeg, en dus was er niemand die hen iets verbood. Nu gaan wij het bewonen, en willen we dit niet meer toestaan.
Dat we daarmee niemand de toegang ontzeggen is niet helemaal correct. Niemand die hier een juridische basis voor heeft, dat wel. Indien we het afsluiten kunnen ze wel niet meer met de wagen naar hun tuin en "garages". We ontzeggen hen dus wel degelijk te toegang met de wagen, iets wat ze nu wel gewoon zijn (ook al hebben ze hiervoor geen juridische grond).
Als we nu een afsluiting zetten lopen we het risico dat we die later moeten afbreken. Idem met een gebouw. Bovendien zou een gebouw betekenen dat onze eigen garages niet meer bruikbaar zijn als garage. We zouden uiteraard een nieuwe garage kunnen zetten, maar we hebben 2 autos, en op dat stuk grond kan maximaal 1 wagen staan aangezien het vooraan nog geen 3 meter breed is). De gemeente zegt ons ook dat we waarschijnlijk wel zouden verplicht worden om 2 bouwlagen te zetten zodat het dak ook kan doorlopen. We spreken dan over meer dan 100 extra vierkante meters, en we weten nu al geen raad met alle ruimte (soit, die zou eventueel wel verhuurd kunnen worden dan). Er echt op bouwen willen we voorlopig dus niet... maar mischien in de toekomst wel... en dat recht/keuze zal ons misschien ontnomen worden.
Eerlijk gezegd weet ik het niet meer... iedereen zegt iets anders. En onze advocaat is precies ook geen hulp. Volgens mij begrijpt hij nog steeds niet over wat het nu precies gaat. Je zou verwachten dat hij toch tenminste de situatie eens terplaatse komt bekijken. Hij verwijst naar andere rechtspraak waarin het stallen van een wagen in deze tijden als normaal gebruik van een grond aanzien wordt. Interpretatie van de rechter dus.
Het leek ons in het begin de logica zelve die grond gewoon af te sluiten met een poort. Het wordt ons echter langs alle kanten afgeraden (onder meer onze eigen advocaat) omdat die mensen al een jaar of 8 die grond gebruiken, en er garages staan (2 ervan zijn tijdens de periode van de erfdienstbaarheid opgetrokken, maar dat is dus een zelf gecreerde insluiting, 1 ervan staat er al sinds de jaren 50... maar is eigenlijk een opslagplaats die ook te voet bereikbaar is via het gebouw. Bovendien is dat gebouw tijdens de periode van de erfdienstbaarheid omgebouwd and verdubbeld in omvang). Ons gebouw stond leeg, en dus was er niemand die hen iets verbood. Nu gaan wij het bewonen, en willen we dit niet meer toestaan.
Dat we daarmee niemand de toegang ontzeggen is niet helemaal correct. Niemand die hier een juridische basis voor heeft, dat wel. Indien we het afsluiten kunnen ze wel niet meer met de wagen naar hun tuin en "garages". We ontzeggen hen dus wel degelijk te toegang met de wagen, iets wat ze nu wel gewoon zijn (ook al hebben ze hiervoor geen juridische grond).
Als we nu een afsluiting zetten lopen we het risico dat we die later moeten afbreken. Idem met een gebouw. Bovendien zou een gebouw betekenen dat onze eigen garages niet meer bruikbaar zijn als garage. We zouden uiteraard een nieuwe garage kunnen zetten, maar we hebben 2 autos, en op dat stuk grond kan maximaal 1 wagen staan aangezien het vooraan nog geen 3 meter breed is). De gemeente zegt ons ook dat we waarschijnlijk wel zouden verplicht worden om 2 bouwlagen te zetten zodat het dak ook kan doorlopen. We spreken dan over meer dan 100 extra vierkante meters, en we weten nu al geen raad met alle ruimte (soit, die zou eventueel wel verhuurd kunnen worden dan). Er echt op bouwen willen we voorlopig dus niet... maar mischien in de toekomst wel... en dat recht/keuze zal ons misschien ontnomen worden.
Eerlijk gezegd weet ik het niet meer... iedereen zegt iets anders. En onze advocaat is precies ook geen hulp. Volgens mij begrijpt hij nog steeds niet over wat het nu precies gaat. Je zou verwachten dat hij toch tenminste de situatie eens terplaatse komt bekijken. Hij verwijst naar andere rechtspraak waarin het stallen van een wagen in deze tijden als normaal gebruik van een grond aanzien wordt. Interpretatie van de rechter dus.
met jouw volgende zin sla je de nagel op de kop en daar zal de rechter meer dan wrschnlk op vonissen (en je advocaat bereidt zijn pleidooi daar best op voor, want hij lijkt me indezrdaad niet veel te snappen van de toestand)
"Er echt op bouwen willen we voorlopig dus niet... maar mischien in de toekomst wel... en dat recht/keuze zal ons misschien ontnomen worden."
Het is en blijft een bouwgrond en daar moet jij de keuzevrijheid over blijven hebben die vrijheid ook ooit te gebruiken. Bovendien mag een erfdienstbaarheid nooit een grotere last zijn dan de dienstbaarheid zelf. En dat wordt het dus wel: door de erfdenstbaarheid te heffen (recht van overweg) kan en zal deze grond nooit meer aan zijn basisbestemming kunnen voldoen. De last is dus groter dan wat men vraagt. Was het nu maar een wild paadje of iets anders. Maar neen het is ingekleurd als bouwgrond.
"Er echt op bouwen willen we voorlopig dus niet... maar mischien in de toekomst wel... en dat recht/keuze zal ons misschien ontnomen worden."
Het is en blijft een bouwgrond en daar moet jij de keuzevrijheid over blijven hebben die vrijheid ook ooit te gebruiken. Bovendien mag een erfdienstbaarheid nooit een grotere last zijn dan de dienstbaarheid zelf. En dat wordt het dus wel: door de erfdenstbaarheid te heffen (recht van overweg) kan en zal deze grond nooit meer aan zijn basisbestemming kunnen voldoen. De last is dus groter dan wat men vraagt. Was het nu maar een wild paadje of iets anders. Maar neen het is ingekleurd als bouwgrond.
-
Franciscus
- Berichten: 39734
- Juridisch actief: Nee
Dat zijn natuurlijk een hele boel andere elementen die we in het begin niet hadden ... veranderd de zaak.
Dan zal een grondig onderzoek van alle voorgaande en huidige akten van beide gronden natuurlijk primeren en duidelijkheid brengen.
Ook het feit dat buren blijkbaar al 8 jaar gedoogd werd...
Langs de andere kant zou u daar nog niet gewoond hebben - klopt dat dus nu de grond gekocht en vastgesteld dat buur uw grond gebruikt?
Dan zal een grondig onderzoek van alle voorgaande en huidige akten van beide gronden natuurlijk primeren en duidelijkheid brengen.
Ook het feit dat buren blijkbaar al 8 jaar gedoogd werd...
Langs de andere kant zou u daar nog niet gewoond hebben - klopt dat dus nu de grond gekocht en vastgesteld dat buur uw grond gebruikt?
Dat onderzoek is ondertussen gebeurd. Daarin staat dat er inderdaad geen conventioneel recht van overgang meer is aangezien dit verviel bij de verkoop. Het verviel dus op het moment dat de buur zijn eigendom aankocht. Hij was ook op de hoogte. Nu... onze woning is toen enkele maanden later verkocht, en heeft jaren leeg gestaan. Er is dus al die tijd niemand geweest die protesteerde, maar ook niemand die het gedoogd heeft. Ze hebben zichzelf dat recht toegekend. Ongeveer een jaar geleden kregen ze het aan de stok met de toenmalige eigenaar die begonnen was met de renovatie, die wou de grond afsluiten. Nu hebben wij het gekocht (nog steeds opgenomen in leegstandregister), en willen eigenlijk hetzelfde. De grond afsluiten, want de inplanting van hun gebouwen laat eigenlijk geen doorgang toe zonder privacy problemen en is estetisch ook niet mooi (onze woonkamer kijkt uit op hun aanbouwsels). De buur heeft een procedure gestart om de erfdienstbaarheid die de vorige eigenaar van zijn pand had te bekomen voor zichzelf. Maar dat is nu net wat de originele eigenaar van ons perceel wou voorkomen met die clausules in de akte. Hij wou niet dat als het ooit verkocht werd er vreemden over zijn erf zouden moeten. Hij wou vrij kunnen beslissen of hij het al dan niet in die situatie zou toestaan.
In ieder geval bedankt beiden. Misschien dat we inderaad beter daarop focussen en niet op argumenten zoals privacy en overlast.
Indien er anderen nog raad of opmerkingen hebben. Please do... want ik ben een beetje ten einde raad.
In ieder geval bedankt beiden. Misschien dat we inderaad beter daarop focussen en niet op argumenten zoals privacy en overlast.
Indien er anderen nog raad of opmerkingen hebben. Please do... want ik ben een beetje ten einde raad.
-
Franciscus
- Berichten: 39734
- Juridisch actief: Nee
Uiteraard eerst de akte ...onbestaande erfdienstbaarheid en uiteraard vanaf u daar woont schending privacy en overlast
Niet te vergeten de min-waarde voor uw grond en de onmogelijkheid om ongestoord genot te hebben van uw grond.
Was de grond afgesloten geweest VOOR de rechtszaak dus direct bij de koop dan was er geen probleem geweest want u (wist) van iets want geen erfdienstbaarheid.
Nu zou ik gewoon de rechtzaak afwachten ...
U kan natuurlijk ook die 80 m² aan buur verkopen tegen bouwgrondprijs en met de clausule dat u recht van doorgang hebt (eeuwigdurende erfdienstbaarheiid).
Niet te vergeten de min-waarde voor uw grond en de onmogelijkheid om ongestoord genot te hebben van uw grond.
Was de grond afgesloten geweest VOOR de rechtszaak dus direct bij de koop dan was er geen probleem geweest want u (wist) van iets want geen erfdienstbaarheid.
Nu zou ik gewoon de rechtzaak afwachten ...
U kan natuurlijk ook die 80 m² aan buur verkopen tegen bouwgrondprijs en met de clausule dat u recht van doorgang hebt (eeuwigdurende erfdienstbaarheiid).
buur vind het door de expert genoemde bedrag al te hoog. En dat is minder dan de helft van de waarde van de bouwgrond (omdat die expert ervan uitgaat dat we die zelf ook nog kunnen gebruiken en dus de volledige waarde niet in rekening kon gebracht worden). Laat staan dat die geïnteresseerd is die grond over te kopen aan een deftige prijs. Maar eigenlijk willen wij gewoon het volledige gebruik van onze grond. Moest het anders ingericht kunnen worden hadden we nog tot een overeenkomst kunnen komen. Maar door de manier waarop ze hun garages ingeplant hebben kan dit niet deftig uitgewerkt worden.Wij zijn eigenlijk van het standpunt "het is destijds zo bepaald, iedereen was op de hoogte... men wist het toen de akte werd getekend... nu niet klagen". Beste van al is, onze grond stond ook te koop toen hij zijn huis kocht. Hij vond dat te duur... kocht het goedkopere huis ernaast, en probeert dan nu aanspraak te maken op dat stuk grond. Ja, dan moesten ze het maar gekocht hebben redeneer ik.