JuridischForum.be

Hallo,

ik heb een tijdje geleden een huis gekocht. De vorige eigenaar was overleden en de kinderen (die ook de buren zijn) hebben dit verkocht aan mij. Nu heb ik opgemerkt dat de perceelgrens niet samenvalt met de afsluiting die ze gezet hebben.
Ten eerste blijkt dat hun huis (vrijstaand) bijna op de échte perceelsgrens staat, en ze hun afsluiting 1,5 tot 2 m hebben opgeschoven op mijn grond. Ten tweede blijkt ook dat achter hun huis (en naast het mijne, mijn huis staat verder weg van de straat) ze een groter stuk tuin innemen dan dat mag: drie meter over een afstand van 20m. Op de scheiding hebben ze colstrop platen gezet, op de grond die van mij is staat een relatief nieuw tuinhuis.

Mijn vraag is dus of ik hier nog enig verhaal tegen heb om mijn grond terug te vragen of op zijn minst een vergoeding ervoor te krijgen (dan moeten ze de boel niet afbreken).
Afbreken hoeft voor mijn part dus niet, ik ben niet van slechte wil, maar ik wil wel krijgen wat ze mij verkocht hebben of een vergoeding.

Ik heb al het een en het ander zitten lezen over de verjaring, want sommige mensen zeiden mij dat alles sowieso zal verjaard zijn (de verplaatsing van de perceelgrens en ook het in feite verkeerd bouwen van hun vrijstaand huis, ôp de grens) maar bij navraag bij mijn notaris zei hij dat ik die grond wel degelijk nog terug kon krijgen. Hij vertelde me dat er slechts sprake is van verjaring als er een vonnis is van een rechter die de grond overdraagt naar hen. Bovendien, zegt hij, kan je ook niet echt weten hoe lang ze dat al aan het doen zijn (de omheining is zeker geen tien jaar oud) en zal er geen verjaring optreden.

Klopt het wat hij zegt, of is het voor mij een verloren zaak?

Zonder notariele akte kunnen ze er nooit eigenaar van de grond worden. Na 30 jaar gebruik kunnen ze wel het gebruiksrecht van die strook grond claimen.
Eventueel opnieuw laten opmeten door een landmeter, zodat je zeker weet wat van u is en wat van de buren.
Daarna met hen rond tafel gaan zitten en trachten in der minnen overeen te komen. Lukt dat niet dan is er enkel nog de vrederechter.
Uiteindelijk zal alles toch nog voor de notaris moeten belanden om alles (ruil, verkoop,...) in een akte op te nemen.

Burgerlijk Wetboek Art. 2262. Alle zakelijke rechtsvorderingen verjaren door verloop van dertig jaar, zonder dat hij die zich op deze verjaring beroept, verplicht is daarvan enige titel te vertonen of dat men hem de exceptie van kwade trouw kan tegenwerpen.

Na dertig jaar kan u het eigendomsrecht niet meer opvorderen en wordt de bezitter eigenaar.

bedankt voor jullie antwoorden, maar het is me nu niet echt duidelijk wat ik kan doen. Jullie spreken elkaar wat tegen...

In ieder geval, wat kan men aanvaarden als bewijs dat het al 30 jaar zo is?
Hoe zit het met de verjaring van hun huis dat te dicht op de grens staat?

Ik kan me moeilijk inbeelden, dat als ik eigenaar zou zijn van een lap grond (wie meet zijn eigen stuk grond nu na, zeker als je weet dat de afmetingen altijd met een korreltje zout zijn te nemen), en achteraf blijkt dat een stukje om wat voor reden dan ook bij de tuin van de buur is terechtgekomen, dat ik dat stukje gewoon kwijt zou zijn, dat ik dat niet meer zou kunnen claimen.

Volgens mij is het ook van belang dat beide stukken grond oorspronkelijk van 1 eigenaar waren. Er kan dan geen overdracht van eigenaar zijn na 30 jaar, want het was dezelfde eigenaar, en een eigenaar met 2 aansluitende percelen kan ze gebruiken zoals hij wil, de percelen veranderen hier niet.

wel, de twee percelen waren lang geleden van dezelfde eigenaar, namelijk tot 1960 was dit één groot stuk. Daarna werd één deel verkocht aan de dochter/schoonzoon van deze eigenaar.
Die dochter/schoonzoon werden dan kort ook eigenaar van beide stukken, na de dood van hun moeder en voor de verkoop van de grond aan mij.

Ergens in de periode 1960-2009 is dus die verkeerde opdeling gebeurd.

Dan komen we terug op het gebruik over een periode van 30 jaar. Tenzij er een document is opgemaakt betreffende het gebruik (zeer onwaarschijlijk), moet u bewijzen dat deze afsluiting er minder dan 30 jaar staat, op alle mogelijke manieren.

Dan komen we terug op het gebruik over een periode van 30 jaar. Tenzij er een document is opgemaakt betreffende het gebruik (zeer onwaarschijlijk), moet u bewijzen dat deze afsluiting er minder dan 30 jaar staat, op alle mogelijke manieren.

Is het niet eerder zij die mij moeten bewijzen dat ze al langer dan dertig jaar dat stuk gebruiken? Zo kon ik het toch opmaken uit de (nogal onduidelijke) wetteksten.

Inderdaad. Wie zich beroept op de verjaring om eigenaar te zijn moet het bewijs leveren dat hij gedurende dertig jaar het bezit heeft.

Idd, mijn excuses.