JuridischForum.be

in een familiale polis lees ik: "wat verzekeren wij niet: de persoonlijke burgerlijke aansprakelijkheid die veroorzaakt wordt in staat van dronkenschap" en een beetje verder in de polis lees ik dan: "verhaalrecht: wij kunnen een recht van verhaal uitoefenen tegen de verzekerde die op het ogenblik van de schadeverwekkende gebeurtenis in staat van dronkenschap verkeerde." nu is mijn vraag: als de gezinsverzekeraar toch niet tussenkomt in het geval een verzekerde in dronken toestand schade aanricht, waarom dan nog spreken van een verhaalrecht tegen deze persoon? of zit er een fout in mijn redenering? ik zou het ten zeerste appreciëren mocht er iemand mij hieromtrent enige duidelijkheid kunnen verschaffen. alvast bedankt

Het kan gebeuren dat de verzekeraar de schade die een derde persoon geleden heeft vergoedt omdat ze op dat ogenblik niet op de hoogte is van het feit dat de verzekerde dronken was of onder de invloed van drugs (dat wordt in elke polis onder dezelfde vlag gerangschikt).

Als later dat feit toch bekend wordt (lees: een rechter spreekt er zich zo over uit na ... tijd), dan kan de verzekeraar dat geld niet terugvragen aan die derde persoon maar zal ze het moeten terugvragen aan de verzekerde.

De verzekerde moet sowieso de schade van de derde betalen; al de rest is een zaak tussen verzekeraar en verzekerde.

Zelfs al zou dat verhaalrecht NIET in de polis geschreven zijn, dan nog was het van toepassing op grond van het burgerlijk recht zelf. Het is natuurlijk verstandiger (en gemakkelijke) van de verzekeraar om dit ook contractueel te voorzien.

Zelfs al zou dat verhaalrecht NIET in de polis geschreven zijn, dan nog was het van toepassing op grond van het burgerlijk recht zelf.

Dat betwijfel ik. Volgens welke regel?

scorpioen

Als de verzekeraar iets betaald heeft aan een derde waartoe hij (polis-contractueel t.o.v. de verzekerde) (achteraf gezien) niet verplicht was, dan zitten we naar mijn gevoel met een betaling zonder oorzaak?

(in mijn KBC-polis staat het niet vermeld)

25 JUNI 1992. - Wet op de landverzekeringsovereenkomst.

Art. 88. Recht van verhaal van de verzekeraar op de verzekeringnemer.
De verzekeraar kan zich, voor zover hij volgens de wet op de verzekeringsovereenkomst de prestaties had kunnen weigeren of verminderen, een recht van verhaal voorbehouden tegen de verzekeringnemer en, indien daartoe grond bestaat, tegen de verzekerde die niet de verzekeringnemer is.
De verzekeraar is op straffe van verval van zijn recht van verhaal verplicht de verzekeringnemer of, in voorkomend geval, de verzekerde die niet de verzekeringnemer is, kennis te geven van zijn voornemen om verhaal in te stellen zodra hij op de hoogte is van de feiten waarop dat besluit gegrond is.
De Koning kan het recht van verhaal beperken in de gevallen en in de mate die Hij bepaalt.

Betekent dit niet dat het recht van verhaal uitdrukkelijk in de polis moet voorzien zijn?

scorpioen

25 JUNI 1992. - Wet op de landverzekeringsovereenkomst.

Art. 88. Recht van verhaal van de verzekeraar op de verzekeringnemer.
De verzekeraar kan zich, voor zover hij volgens de wet op de verzekeringsovereenkomst de prestaties had kunnen weigeren of verminderen, een recht van verhaal voorbehouden tegen de verzekeringnemer en, indien daartoe grond bestaat, tegen de verzekerde die niet de verzekeringnemer is.
De verzekeraar is op straffe van verval van zijn recht van verhaal verplicht de verzekeringnemer of, in voorkomend geval, de verzekerde die niet de verzekeringnemer is, kennis te geven van zijn voornemen om verhaal in te stellen zodra hij op de hoogte is van de feiten waarop dat besluit gegrond is.
De Koning kan het recht van verhaal beperken in de gevallen en in de mate die Hij bepaalt.

Betekent dit niet dat het recht van verhaal uitdrukkelijk in de polis moet voorzien zijn?

scorpioen

het lijkt me dat de verzekeraar dat recht van verhaal gewoon moet melden in de toekenning van de vergoedingen. Staat alvast toch in een aantal schadegevallen die ik gezien heb. Hangt mss wel van verzekeraar tot verzekeraar af hoe ze het regelen.