JuridischForum.be

Hoe ver moet je als rechter buiten de maatschappij staan om zulks oordeel te vellen.
Hoe krankejorem moet je als bedrijf zijn om middels een woordvoerder te verklaren dat het
wegsmijten van tonnen voedsel milieuvriendelijk is en volledig conform de groene gedachte.

Ik kan enigzinds begrijpen dat indien dergelijk voedsel zou leiden tot een bijvoorbeeld vergiftigingsprobleem
de verkwistende firma verantwoordelijk kan worden gesteld door een slecht bedoelende partij maar toch ......

Kortom: is onze maatschappij echt kompleet kierewiet aan het worden of is het beter om te denken dat de
rechter in kwestie gewoon een slechte nacht heeft gehad en dat het hem vergeven is en een ander dit
oordeel/arrest zal vernietigen en enige vorm van gezond verstand aan de dag zal leggen

Moet een rechter die zo'n zaak krijgt dan de wet naast zich neerleggen?

ik snap het ook niet, dat er voor zoiets zelfs een klacht is ingediend....

De persoon in kwestie had zich wel niet moeten verweren, want dit zal wss wel als verzwarende factor zijn gebruikt

hoe zit het dan met de vele daklozen die eten uit vuilnisbakken halen, zijn die nu ook allemaal strafbaar?



EDIT:

Moet een rechter die zo'n zaak krijgt dan de wet naast zich neerleggen?

kun je nog iets als eigendom eisen, als je het heb weggegooid in een vuilniscontainer?

Een afvalcontainer is altijd eigendom van iemand. Als het niet je eigen afvalcontainer is, is het dus per definitie diefstal als je er zonder toelating iets uithaalt en meeneemt (of opeet in dit geval).

De containers staan op het eigendom van iemand en zijn dus nog steeds van die persoon.
Iets wegnemen is diefstal ... in dit geval zelfs MET geweld en DAT is totaal iets anders lijkt me.
Als de container op de openbare weg had gestaan was de inhoud van de gemeente geweest. 'Res nullius' is niet van toepassing.

Firma zal nog moeten opletten dat ze geen proces aan haar been krijgt omdat ze personen 'vervallen produkten' laat opeten vandaag of morgen hebben we daar zoals in de 'US of A' nog wel een proces over. Zoals de katten in de microgolfoven.

Dit los van het feit dat er 'heel veel' voedsel wordt weggegooid.

hoe zit het dan met de vele daklozen die eten uit vuilnisbakken halen, zijn die nu ook allemaal strafbaar?

Zolang het om de vuilnisbakken op het openbaar terrein gaat zijn ze niet strafbaar als ze daar iets uitnemen.
Pas wanneer ze iets nemen uit vuilnisbakken in privaat bezit wordt het diefstal.

Moet een rechter die zo'n zaak krijgt dan de wet naast zich neerleggen?

Ik denk dat zo'n denkpiste iets te bekrompen is.
Voor zover ik weet moet iedere rechter zich idd aan de voorgeschreven wetten houden maar geven ze
er ook hun interpretatie aan. Zoniet dan zouden er waarschijnlijk veel meer gelijklopende uitspraken zijn
en weinig of geen precedenten. Of is ons wetboek zo uitgebreid dat iedere uitspraak idd anders is puur en
alleen gebaseerd op onze wetten. Kan ik moeilijk aannemen.
Ik zie gewoon ergens een parallel met het ooit zo besproken spagetti oordeel. Men had gelijk maar het was zo
vergezocht dat men zich alleen een rechter afkomstig van een andere planeet kon voorstellen
Dus in welke mate vinden jullie dat deze uitspraak ongeloofelijk wereldvreemd is. Hebben we hier te maken met
een juridische Leonard ?

En anderzijds: is een bedrijf die dergelijke zaken in gang steekt echt nog geloofwaardig. Me dunkt dat het betrokken
distributiebedrijf zijn eigen imago meer schade toebrengt dan wat anders.
Ik kan mij best voorstellen dat mensen denken waarom ze nog zouden gaan winkelen bij een keten die een ander
niks gunt zelfs geen afval. En hoe gek moet je zijn om onder allerlei voorwendsels voeding te reduceren tot afval
als blijkt dat daar geen echte redenen voor zijn buiten de gefabriceerde leugen dat de consument daar om vraagt.

Moeten we in deze dan aanvaarden dat de wet het ethische kan wegstemmen zonder meer ?

ganapathi tantra, ik denk dat u dingen ziet die er niet zijn.
Van een rechter mag verwacht worden dat hij de feitelijke kant van de zaak beoordeelt. Van de achterliggende oorzaak, die aan de basis van de feiten ligt en die voor de publieke opinie moreel misschien moeilijk verteerbaar is, dient hij abstractie te maken.

Mag ik vragen waar dit eigenlijk over gaat? Ik zie in dit topic nergens iets over een uitspraak, een nieuwsfeit of een actuele discussie.

http://standaard.be/artikel/detail.aspx ... 110504_121" onclick="window.open(this.href);return false;

Sja, ik kan die rechter alleen maar gelijk geven.
Een ander puntje vind ik wel zijn 'aanhouding'.
Sinds wanneer mogen supermarktmedewerkers iemand buiten de winkel staande houden en onder dwang vasthouden?
Logisch dat hij geweld gebruikte, hij werd immers tegen zijn zin tegen gehouden door niet bevoegden.

Moeten we in deze dan aanvaarden dat de wet het ethische kan wegstemmen zonder meer ?

Wetten die gemaakt worden zijn een weerspiegeling van de maatschappij, doordat ze gemaakt worden door natuurlijke personen die verkozen zijn door deze maatschappij.
De normen en waarden van een maatschappij veranderen en evolueren constant. Wat 25jaar geleden taboe was, is nu een normale zaak.
Het is aan de wetgevende macht die dus verkozen werd door de huidige maatschappij om de normen en waarden om te zetten in eerlijke wetten, die een weerspiegeling zijn van de maatschappij. Het is dan aan de controlerende macht om deze wetten toe te passen.
De vraag die dan gesteld dient de worden:
Beantwoorden de wetten nog wel aan het beeld van de maatschappij?
Kan men een wet naar de letter toe passen, indien het beeld van de maatschappij zo veranderd is en dus de wet eigenlijk voorbijgestreefd is


ik stel hierbij zeer algemene vragen, geen ene zaak is hetzelfde en altijd moeten zeer specifieke vragen gesteld worden opdat een beslissing kan genomen worden.

Andere factoren zijn nog niet aan bod gekomen: het feit dat de man blijkbaar al een paar keer gevraagd was uit de containers te blijven, gereageerd heeft met geweld en weerspannigheid, al eerder in aanraking was gekomen met het gerecht. Het ging dus blijkbaar niet om een arme die honger had; vermits de man een voltijdse job heeft.

Zijn er in België überhaupt wetteksten of uitspraken te vinden die het stelen van een brood door een armlastige rechtvaardigens wegens de noodzaak?
Of is men daarvoor aangewezen op de menselijkheid van de rechter?

Het ging dus blijkbaar niet om een arme die honger had; vermits de man een voltijdse job heeft.

Hij "stal" het dan ook niet voor zichzelf, maar deelde het voedsel uit aan behoeftigen. Iets wat de rechter volgens het vonnis een gevaar voor de volksgezondheid vindt.