Meent u dat nu serieus?
Toch, ik zie me dat nog niet direkt doen. Ik ga toch ook niet met de melkboer uit eten omdat hij elke dag verse melk aan mijn deur zet? ( Bij wijze van spreken).
Het is gek, al hebben zowel mijn ex als ikzelf beiden wat 'gewonnen' en ' verloren', om het zomaar te zeggen, toch ben ik content.
Weet je waarom? Mijn advocaat zei me eerlijk met wat ik bij de Jeugdrechter kon afkomen en waaraan hij zwaar zou tillen. Mijn advocaat ging niet blindelings met me mee .En daar ben ik dankbaar voor.( wat wel kon gezegd worden van de advocaat van mijn ex. Hij had beter wat meer gecontroleerd en nagegaan dan had hij niet telkens voor schut gestaan als mijn advocaat hen telkens de mond kon snoeren met mijn bewijzen om hun leugens te ontkrachten)
Zo heb ik toch het gevoel om mijn ' waardigheid' te kunnen behouden.
(dochter zelf is minder blij ermee)
Klinkt dat niet gek? Ook al heb ik zowel op verblijfsregeling voor de dochter als financiëel moeten inleveren, ik voel me goed.
In tegenstelling tot mijn ex die zich niet naast de kwestie neerlegt en eraan denkt in beroep te gaan.

Snap ik weer niet, fiscaal voordeel toegekend gekregen, toch steeds geen alimentatie voor dochter willen betalen,moet maar toekomen met kindergeld op kindrekening. PPFF.
Hij verveelt zich zeker en dit zal zijn nieuwe hobby zijn.
Spijtig genoeg zal dit dan ook in mijne geldbeugel voelbaar worden.
En dan zal er zeker geen etentje voor de advocaat afkunnen.
Groetjes, prinsesje