JuridischForum.be

Wat zijn de gevolgen als de voorrang van rechtsmacht miskent wordt en er een onderzoek gebeurt binnen het gerechtshof waar een betrokken (plaatsvervangend) magistraat zetelt en dit onderzoek niet doorverwezen wordt naar een ander rechtsgebied?

Zijn de onderzoeksdaden nietig in deze situatie?

Wat zijn de gevolgen als de te behandelen zaak voor de raadkamer komt binnen het gerechtshof waar een betrokken (plaatsvervangend) magistraat zetelt en deze behandeling niet doorverwezen wordt naar een ander rechtsgebied?

En variante, Wat zijn de gevolgen als de te behandelen zaak voor de raadkamer komt binnen het gerechtshof waar een betrokken (plaatsvervangend) magistraat zetelt, terwijl uit de stukken ten volle blijkt dat ze weet hebben dat er een voorrang van rechtsmacht van toepassing is, en deze behandeling niet doorverwezen wordt naar een ander rechtsgebied?

Zijn de beslissingen van deze raadkamer nietig en dient alles overgedaan te worden voor een onafhankelijke rechtbank?

Het is de Procureur-Generaal van het Hof van beroep van het rechtsgebied die bevoegd is om strafvordering in te stellen.
Voor onderzoek zal deze de voorzitter van het hof vorderen een onderzoeksmagistraat aan te stellen.

Plaatsvervangend rechter of rechter in sociale zaken ... want dan telt het bij mijn weten niet ... deze hebben geen voorrang van rechtsmacht

http://www.elfri.be/voorrecht-van-rechtsmacht" onclick="window.open(this.href);return false; ?

Hangt er vanaf hoe een onderzoek start : vb via politie de persoon in kwestie moet onmiddellijk zeggen dat hij/zij platsvervangend rechter is.
Hij kan enkel inlichtingen geven als hij getuige was - als mogelijke verdachte stopt zijn verklaring in principe nadat hij zijn voorrang rechtsmacht heeft aangegeven.
Off GP zal contact opnemen met pdK en deze zal op zijn beurt PG in kennis stellen. Deze zal de opdrachten geven dus welke vragen er moeten gesteld worden enz
Is het iets dat via aangifte binnenkomt dan wordt onmiddellijk pdK verwittigd enz
Het is dan de PG die een onderzoeksrechter zal aanduiden enz.
Probleem en als het de PG zelf is

Hangt er vanaf hoe ene onderzoek start : vb via politie de persoon in kwestie moet onmiddellijk zeggen dat hij/zij platsvervangend rechter is.
Hij kan enkel inlichtingen geven als hij getuige was - als mogelijke verdachte stopt zijn verklaring in principe nadat hij zijn voorrang rechtsmacht heeft aangegeven.
Off GP zal contact opnemen met pdK en deze zal op zijn beurt PG in kennis stellen. Deze zal de opdrachten geven dus welke vragen er moeten gesteld worden enz
Is het iets dat via aangifte binnenkomt dan wordt onmiddellijk pdK verwittigd enz
Het is dan de PG die een onderzoeksrechter zal aanduiden enz.
Probleem en als het de PG zelf is

Dus als iemand in de situatie van een mogelijke verdachte verhoord wordt dan MOET die onmiddellijk zeggen dat hij/zij plaatsvervangend rechter is binnen dezelfde rechtbank waar het onderzoek gevoerd wordt? Of dien ik die 'moet' te verstaan als 'zou moeten' en is er geen verplichting van dit te melden?

Wat in de situatie dat iemand als verdachte verhoord wordt die plaatsvervangend magistraat is en de echtgenote is zittend magistraat binnen dezelfde rechtbank waar het onderzoek gevoerd wordt?

Is er hier ook een plicht van melding dat de echtgenote zittend magistrate is binnen diezelfde rechtbank?

En vooruitlopend op je antwoord: als de verdachte aangeeft dat die een plaatsvervangend magistraat is, kan een onderzoek verder gevoerd worden door het parket binnen de plaatselijke rechtbank?

Dan kom ik terug op mijn originele vraag: is het onderzoek dat gevoerd wordt door het plaatselijk parket nietig? Zijn alle rechtshandelingen nietig, inclusief de zitting van de raadkamer binnen het plaatselijk gerecht? Wie verwijst de zaak in raadkamer door? Als er op dat ogenblik duidelijk geweten is dat iemand plaatsvervangend magistraat is, is het dan een lokaal Procureur die deze zaak behandeld of is het de procureur bij het hof van beroep?

En als,zoals je vermeldt, de PG moet de vragen opgeven die dienen gesteld te worden, dienen er dan stukken in het dossier aanwezig te zijn die kunnen geconsulteerd worden en die dit aangeven?

Ik ga ervan uit dat u met ‘voorrang van rechtsmacht ‘ de toepassing bedoelt van art.479-503 Wetboek van Strafvordering 17 november 1808(=Sv.).

“Art.479.Wanneer een...rechter in de rechtbank van eerste aanleg...ervan beschuldigd wordt...een misdrijf gepleegd te hebben dat een correctionele straf meebrengt, laat de procureur-generaal bij het hof van beroep hem dagvaarden voor dat hof, dat uitspraak doet, zonder dat beroep kan worden ingesteld.”(Sv).

‘Alleen de procureur-generaal bij het hof van beroep en niet de gelaedeerde is bevoegd om,op grond van dit artikel de strafvordering in te stellen ten laste van een persoon met een in die wettelijke bepaling vermelde hoedanigheid‘(Cass. 22 oktober 1985 en 3 september 1986).

Hieruit alleen kan niet afgeleid worden dat procedurehandelingen gesteld vóór de dagvaarding door de procureur-generaal ongeldig zijn.

Het bevel tot dagvaarding van de betrokkenen gaat uit van

"Wij, Procureur des Konings bij de rechtbank van eerste aanleg te ..."

De pro justitia van (niet) verwijzing naar de correctionele rechtbank vermeldt eveneens

"De Procureur des Konings bij de rechtbank van eerste aanleg te ..."

Je vermeldt dat de procedurehandelingen gesteld voor de dagvaarding door de procureur-generaal ongeldig zijn, terwijl de dagvaarding zélf niet eens uitgaat van deze PG?

Moet ik daaruit besluiten dat het volledige onderzoek ongeldig is alsmede alle besluiten van de raadkamer?

Wat bedoelt u met "betrokken magistraat"?

Wordt de magistraat vervolgd of is hij enkel betrokken partij?

Er was een klacht met burgerlijke partijstelling ten opzichte van personen met inbegrip van een advocaat die een plaatsvervangend magistraat is.

Deze betrokken advocaat verklaart zélf tijdens zijn verhoor dat hij geen voorrang van rechtsmacht geniet (het PV vermeldt als hoedanigheid van betrokkene: verdachte).

Een stuk met de analyse door de politieinspecteur/commissaris, van wat aangeklaagd wordt (op basis van geschriften die opgemaakt werden door deze advocaat), bevestigt de feiten: het opnemen in notulen van een algemene vergadering waar deze advocaat zichzelf tot voorzitter van maakte van feiten die op een fundamentele wijze iets anders bepalen dan de tijdens de vergadering geschreven notulen. Deze (valse) stukken worden dan later door hem voor een rechtzaak (koophandel) gebruikt. Er kan geen twijfel over bestaan dat het over strafrechtelijk beschermde geschriften gaat.

Het slachtoffer heeft niet het recht om zelf de strafvordering op gang te brengen tegen een persoon die voorrecht van rechtsmacht geniet (art. 479 Wetboek van Strafvordering)

Ik vermoed dat de zaak enkel voor de raadkamer kwam om de burgerlijke partijstelling onontvankelijk te verklaren. In dat geval wordt de voorrang van rechtsmacht niet miskend, maar juist toegepast.

Het slachtoffer heeft niet het recht om zelf de strafvordering op gang te brengen tegen een persoon die voorrecht van rechtsmacht geniet (art. 479 Wetboek van Strafvordering)

Ik vermoed dat de zaak enkel voor de raadkamer kwam om de burgerlijke partijstelling onontvankelijk te verklaren. In dat geval wordt de voorrang van rechtsmacht niet miskend, maar juist toegepast.

Niets van dit alles.

De ganse zaak werd lokaal behandeld, nooit kwam er een PG bij te kijken, nooit werd de voorrang van rechtsmacht toegepast.

Er is zelfs een beslissing van een eerste voorzitter van het bevoegd Hof van Beroep waarbij besloten wordt dat 'geen enkele rechter uit de rechtbank de zaak kan behandelen, nu blijkt dat ..., advocaat te ..., echtgenoot is van mevrouw ..., rechter te ...'.

Dit belet echter niet dat er een paar maand later voor een rechtbank binnen dat rechtsgebied (waar volgens die eerste voorzitter geen enkele rechter de zaak kan behandelen) toch een zitting van de raadkamer doorgaat.

Let op het feit dat geen enkele rechter uit die originele rechtbank de zaak kan behandelen omdat betrokkene gehuwd is met een rechter aldaar, nergens wordt er ook maar aangegeven dat hij daarnaast plaatsvervangend rechter is.

Je haalt twee zaken aan: (1) voorrang van rechtsmacht en (2) het feit dat geen enkele rechter in de rechtbank een bepaalde zaak kan behandelen omdat een partij echtgenoot is van een rechter in de rechtbank.

En dan ga je die twee zaken door mekaar halen. Eerst is er sprake van voorrang van rechtsmacht, daarna van een beslissing van de eerste voorzitter van het hof ven beroep dat geen enkele rechter in de rechtbank die zaak kan behandelen en dat de raadkamer de zaak toch behandelde.

Dit is voor mij vrij verwarrend. Om toch iets te kunnen begrijpen van uw verhaal:

- laat ons eens weten wat er nu door de raadkamer beslist werd;
- vertel eens iets meer over de beslissing van de eerste voorzitter van het hof van beroep; ik begrijp dit niet goed, als geen enkele rechter in een rechtbank de zaak kan behandelen is er sprake van "onttrekking van de zaak aan de rechter" (art. 648 Ger. W.). Dit gebeurt bij mijn weten door het hof van cassatie (art. 653 Ger. W.), niet door de eerste voorzitter van het hof van beroep. Als eenmaal beslist wordt dat de zaak onttrokken wordt aan een bepaalde rechter/rechtbank lijkt het mij totaal onmogelijk dat die in deze zaak nog een beslissing zou nemen.

Je haalt twee zaken aan: (1) voorrang van rechtsmacht en (2) het feit dat geen enkele rechter in de rechtbank een bepaalde zaak kan behandelen omdat een partij echtgenoot is van een rechter in de rechtbank.

En dan ga je die twee zaken door mekaar halen. Eerst is er sprake van voorrang van rechtsmacht, daarna van een beslissing van de eerste voorzitter van het hof ven beroep dat geen enkele rechter in de rechtbank die zaak kan behandelen en dat de raadkamer de zaak toch behandelde.

Ik haal geen twee zaken door elkaar, de ganse materie roept vragen op (ik poog mij te beperken tot een objectieve weergave van de elementen en van geen subjectieve veronderstellingen te poneren).

Laat ons liever terugkeren naar de kern die vervat zit in de vragen die ik stelde:

Er bestaat geen twijfel dat er een voorrecht van rechtsmacht bestaat en dat zowel het onderzoek als de behandeling van de zaak niet tot te bevoegdheid kon behoren van de rechtbank die het behandelde.

Mijn vraag blijft of een schending van het het principe van voorrecht van rechtsmacht zorgt voor een nietigheid van het onderzoek alsmede van alle beslissingen genomen door de raadkamer.

Dit is voor mij vrij verwarrend. Om toch iets te kunnen begrijpen van uw verhaal:

- laat ons eens weten wat er nu door de raadkamer beslist werd;
- vertel eens iets meer over de beslissing van de eerste voorzitter van het hof van beroep; ik begrijp dit niet goed, als geen enkele rechter in een rechtbank de zaak kan behandelen is er sprake van "onttrekking van de zaak aan de rechter" (art. 648 Ger. W.). Dit gebeurt bij mijn weten door het hof van cassatie (art. 653 Ger. W.), niet door de eerste voorzitter van het hof van beroep. Als eenmaal beslist wordt dat de zaak onttrokken wordt aan een bepaalde rechter/rechtbank lijkt het mij totaal onmogelijk dat die in deze zaak nog een beslissing zou nemen.

Zonder dat je de stukken voor je hebt is het niet mogelijk een duidelijke weergave van de feiten te kennen.

De beslissing van de voorzitter van het bevoegde Hof van Beroep verwijst naar" gegronde redenen die voorhanden zijn om, gelet op een goede en serene rechtsbedeling en de behoeften van de dienst, bij toepassing van artikel 98 van het GW, een onderzoeksrechter uit de rechtbank van eerste aanleg waar het Hof van Beroep gevestigd is, op te dragen om, voor de behandeling van de zaak, zijn ambt bijkomend waar te nemen in de rechtbank van eerste aanleg te ... (lokale rechtbank)".

Deze beslissing had betrekking op de aanstelling van een onderzoeksrechter bij de rechtbank van eerste aanleg, rechtbank lokatie hof van beroep. Drie jaar later wordt de zaak behandeld door de lokale raadkamer en rechtbank.

Er wordt hierbij verwezen naar een gunstig advies van de heer PG. Er zijn in dit verband géén stukken te vinden in het dossier, enkel wat door deze voorzitter vermeld wordt.

Zoals reeds vermeld, wordt dit deel best afgescheiden omdat dit geen enkel uitstaans heeft met de vraag of de onderzoeksdaden rechtsgeldig zijn alsmede beslissingen getroffen door de lokale raadkamer voor een rechtbank waar de verdachte plaatsvervangend rechter is.

De eerste voorzitter van het hof van beroep heeft dus beslist dat een onderzoeksrechter in de rechtbank t X tijdelijk het ambt van onderzoeksrechter zou waarnemen in de rechtbank te Y.

De zaak werd dus niet onttrokken aan de rechtbank te Y. De eerste voorzitter van het hof van beroep heeft niet te beslissen dat de rechter in de raadkamer te Y de zaak niet mag behandelen.

De zaak komt voor de raadkamer. Probleem van voorrang van rechtsmacht? De raadkamer moet vaststellen dat een beklaagde voorrang van rechtsmacht geniet èn dat de strafvordering in werking werd gesteld door een burgerlijke partijstelling, en niet door een vordering van de Procureur Generaal bij het hof van beroep. De strafvordering is dus niet ontvankelijk. De raadkamer kan de zaak niet doorverwijzen naar een andere rechtinstantie (de kamer van inbeschuldigingstelling ?), want er is geen zaak. De strafvordering is onontvankelijk.

De strafvordering is onontvankelijk.

Ik bedank je voor dit duidelijk antwoord (alsmede de gegevens die anderen hier verstrekten die toelaten toch een zicht te krijgen over wat er van toepassing is).

Er bestaat een beschikking door deze raadkamer, met onder andere een buitenvervolgstelling na burgerlijke partijstelling.

Wat dient er nu gedaan te worden? Hoe kan het onderzoek (terug) opgestart worden door een niet lokaal parket? Wat dient er te gebeuren aangaande de beschikking van de raadkamer? Bestaat er een formele nietigheid of dient deze door een hof van beroep uitgesproken te worden en/of welke rechtbank kan het onderzoek zélf overdoen?