JuridischForum.be

In een beroepsprocedure poneert de tegenpartij (de geïntimeerden) in haar laatste conclusie: "De tegenvorderingen, zoals door geïntimeerden ingesteld in graad van beroep, zijn onontvankelijk".
Wat voor gevolg heeft dit voor de ontvankelijkheid van de vorderingen van de tegenpartij? Mag deze verklaring beschouwd worden als een afstand of verlies van rechtsvordering?

Een partij die zegt dat de door haar ingestelde vorderingen onontvankelijk zijn? Zou dit geen vergissing zijn van die partij en bedoelt ze misschien "ontvankelijk"?

@ scorpioen. Dank voor de prompte reactie.
Er kan mogelijk sprake zijn van een vergissing van de tegenpartij. Mogelijk bedoelt zij in plaats van "geïntimeerden" de "appellanten". Het probleem is evenwel dat de tegenpartij tot tweemaal toe als zodanig formuleert.
De vraag is dus of dit kan beschouwd worden als een vorm van afstand van rechtsvordering.

Normaal kijkt de rechter naar wat echt bedoeld wordt, eerder dan naar wat letterlijk op papier staat, zeker als dit laatste duidelijk een vergissing is.

Wat bedoeld wordt zal wel blijken uit het motiverend gedeelte van de conclusie.

Er volgt eigenlijk geen motivatie. De bewuste zin is eigenlijk een premisse om daaruit af te leiden dat de vordering van de appellant niet toelaatbaar zouden zijn. Dit resulteert merkwaardig genoeg in de volgende logica: mijn vorderingen zijn niet toelaatbaar, dus zijn de jouwe het ook niet.

Het motiverende gedeelte is het gedeelte dat de standpunten voorafgaat.