JuridischForum.be

Dien je voor klachten inzake een Familie dossier een onderscheid te maken tussen Eerste Aanleg en het Hof van Beroep,
terwijl de Familie rechtbank net is opgericht opdat burgers met hun familiale problemen zich slechts tot 1 rechtsinstantie dienen te richten.

Wat bedoel je met 'klachten inzake een familiedossier'?
Leg het geschil kort en duidelijk uit. Dan kunnen we misschien helpen. Nu spreek je in raadsels.

"Rechtspraak op maat van de burger

Dankzij de familierechtbank worden alle familiale geschillen
voortaan door een en dezelfde rechtbank behandeld. Het is dus
niet langer noodzakelijk om familiezaken aanhangig te maken
bij verschillende rechtscolleges naargelang van de aangelegenheid
(huwelijk, echtscheiding, uitoefening van het ouderlijk
gezag, enz.), de aard van de vordering (voorlopige maatregelen
of vorderingen ten gronde) of het tijdstip waarop het conflict of
de vordering zich voordoet (procedure tijdens een huwelijk,
buiten een huwelijk, tijdens een wettelijke samenwoning, enz.).
Dat was in het verleden een belangrijke bron van verwarring
voor de rechtzoekende.
De centralisering van de familiale geschillen binnen de
familierechtbank heeft als voordeel dat de families nu weten
tot welk rechtscollege zij zich moet richten... "

Met die tekst ben ik niets.
Welk geschil wil je aan de rechtbank voorleggen? Waarom begin je over het Hof van Beroep?

Ik vermoed dat hij het in tegenstelling tot het principe van de familierechtbank (groepering van een soort dossiers) vindt dat je voor een beroep tegen een uitspraak van de familierechtbank, naar het hof van beroep moet en niet binnen de familierechtbank kan blijven.

“Art.572bis.Onverminderd de bijzondere bevoegdheden die zijn toegekend aan de vrederechter en de bijzondere wetgevingen, neemt de familierechtbank kennis van :
1° vorderingen betreffende de staat van personen;
2° vorderingen tot nietigverklaring van de wettelijke samenwoning en de beroepen tegen de weigering van de ambtenaar van de burgerlijke stand om de akte van verklaring van wettelijke samenwoning op te maken, onverminderd de bevoegdheid die aan de strafrechter wordt toegekend bij artikel 391octies van het Strafwetboek en artikel 79quater van de wet van 15 december 1980 betreffende de toegang tot het grondgebied, het verblijf, de vestiging en de verwijdering van vreemdelingen;
3° vorderingen tussen echtgenoten en wettelijk samenwonenden betreffende de uitoefening van hun rechten of betreffende hun goederen, alsook de voorlopige maatregelen die daarop betrekking hebben;
4° vorderingen betreffende de uitoefening van het ouderlijk gezag, de verblijfsregeling of het recht op persoonlijk contact ten aanzien van minderjarige kinderen;
5° de vaststelling van de voortdurende onmogelijkheid om het ouderlijk gezag uit te oefenen bedoeld in artikel 389 van het Burgerlijk Wetboek;
6° vorderingen bedoeld in de artikelen 1322bis en 1322decies;
7° vorderingen met betrekking tot onderhoudsverplichtingen, met uitzondering van die welke betrekking hebben op het leefloon;
8° geschillen met betrekking tot het aanwijzen van de bijslagtrekkende(n) van de kinderbijslag voor de kinderen indien de ouders niet meer samenwonen, en het verzoek tegen de uitbetaling aan de rechthebbende;
9° vorderingen met betrekking tot het huwelijksvermogensrecht, de erfopvolging, schenkingen onder levenden of testamenten;
10° vorderingen tot verdeling;
11° vorderingen tot tijdelijk huisverbod als bedoeld in de wet van 15 mei 2012 betreffende het tijdelijk huisverbod in geval van huiselijk geweld;
12° het verzet van de persoon die het ouderlijk gezag uitoefent tegen de uitoefening van de rechten van de niet-ontvoogde minderjarige om de op diens spaarboekje ingeschreven sommen op te vragen;
13° de vorderingen ingesteld met toepassing van artikel 220, § 3, van het Burgerlijk Wetboek;
14° het verzet tegen de uitbetaling van de gezinsbijslag aan de bijslagtrekkende bedoeld in artikel 69, § 3, van de wetten betreffende de kinderbijslag voor loonarbeiders gecoördineerd op 19 december 1939, tenzij een vordering bij de jeugdrechtbank aanhangig werd gemaakt op grond van artikel 29 van de wet van 8 april 1965 betreffende de jeugdbescherming, het ten laste nemen van minderjarigen die een als misdrijf omschreven feit hebben gepleegd en het herstel van de door dit feit veroorzaakte schade, en tenzij de vrederechter bevoegd is krachtens artikel 594, 8°;
15° het verzet tegen de uitbetaling aan de bijslagtrekkende van de gezinsbijslag voor zelfstandigen, bedoeld in artikel 31, § 3, van het koninklijk besluit van 8 april 1976 houdende regeling van de gezinsbijslag ten voordele van de zelfstandigen, tenzij een vordering bij de jeugdrechtbank aanhangig werd gemaakt op grond van artikel 29 van de wet van 8 april 1965 betreffende de jeugdbescherming, het ten laste nemen van minderjarigen die een als misdrijf omschreven feit hebben gepleegd en het herstel van de door dit feit veroorzaakte schade, en tenzij de vrederechter bevoegd is krachtens artikel 594, 9°.”(Ger.W.)

“Art.602.Het hof van beroep neemt kennis van het hoger beroep:1° tegen beslissingen in eerste aanleg gewezen door de rechtbanken van eerste aanleg(inbegrepen de Familierechtbanken)”(Ger.W.

Bedankt demoor voor de duidelijkheid hieromtrent!

Al blijft het mij onduidelijk of de Correctionele Rechtbank nu al dan niet deel uitmaakt van de Familie rechtbank.

De correctionele rechtbank maakt geen deel uit van de familierechtbank.

De correctionele rechtbank kan op strafgebied wel 'familiezaken' behandelen. Bijvoorbeeld een ouder geeft het kind niet mee als het bij de andere ouder moet verblijven. Hiervoor kan je gestraft worden met geldboete en/of gevangenisstraf. Het opleggen van een straf gebeurd door de correctionele rechtbank.

Is de Familierechtbank dan niet bevoegd om familiedossiers door te verwijzen naar de Correctionele Rechtbank
wanneer zij strafbare feiten vaststelt en haar dat verzocht wordt?

Een rechter maakt geen zaken hangend bij de correctionele rechtbank. Een rechter beslist, maar vervolgt zelf niet. Dat doet hetzij het parket, hetzij de partij zelf. De familierechtbank kan het dossier meedelen aan het parket (wat trouwens verplicht is in zaken waar minderjarigen bij betrokken zijn), maar het is dan aan het parket om te beslissen of het vervolgt.

Het probleem dat zich hier reeds zeven jaren blijft aanslepen, is dat het Parket meent het Voorrecht op Rechtsmacht te moeten inroepen, zelfs wanneer er een akte van burgerlijke partijstelling werd bekomen.
Daarmede aangeeft ten aller prijs de aangeklaagden van vervolging probeert te vrijwaren.

De minderjarigen in deze zaak zijn zeven jaren later meerderjarig, en lieten zich misleiden door een advocaat.
De strafklacht tegen deze advocaat wilt echter geen enkele andere advocaat bij de correctionele rechtbank hangend maken.
Wat mag blijken uit een 'strikt vertrouwelijk' schrijven van MIJN toenmalige raadsman aan de aangeklaagde advocaat, en
waarin hij stelt: zaken uit mijn verdediging te hebben weggemaakt, en zijn confrater verklaarde nooit tegen hem te zullen pleiten.

Het zelfde mocht blijken uit de seponering van de Tuchtraad der Advocaten, de aanklacht tegen de advocaat blijkt, ondanks aangetekend verkregen, drie jaar later niet meer terug te vinden te zijn... de klachten werden dan maar allen geseponeerd.

Deontologisch zou een advocaat niet mogen optreden tegen een confrater, ook al pleegde deze valsheid in geschriften en inmiddels sinds 2008 misbruik van gerechtsprocedures.
Mijn huidige raadsman zou zich Ik dienen te bewegen tussen de lijnen van de wet en zijn deontologie, en vraagt me hiervoor te mogen rekenen op mijn begrip...

Voorrecht van rechtsmacht wil zeggen dat er magistraten in de zaak betrokken zijn.
Een akte van burgerlijke partijstelling gebeurt bij mijn weten bij een onderzoeksrechter maar dan is er nog geen verwijzing naar een rechtbank ten gronde.

Als het over een advocaat gaat deze hebben geen voorrecht van rechtsmacht.
Een tuchtraad der advocaten is geen rechtbank.

Voor de rest kan ik er niet veel van maken.
Misbruik van gerechtsprocedures.... wat bedoeld u daar mee?

art 569 is uit het gerechtelijk wetboek.
Familierechtbank maakt deel uit van de rechtbank eerste aanleg.
hier eens lezen :
http://justitie.belgium.be/nl/rechterli ... ste_aanleg

Inderdaad advocaat tegenpartij verklaart in zijn schrijven aan mijn toenmalige echtgenote,
eigen gereid een daging te hebben opgesteld.
Deze daging nog dezelfde ochtend te zijn gaan neerleggen bij zijn confrater, plaatsvervangend Vrederechter.
Na overleg zouden ze samen tot een 'speciale' zitting zijn gekomen.

Dit werd een eerste maal aangeklaagd bij de Balie der Advocaten, doch
deze weigerde het handelen van beide advocaten af te straffen.

Vervolgens werd de klacht overgemaakt aan de Tuchtraad.
De Voorzitter van de Tuchtraad verklaarde er zeer zwaar aan tillen,
hij vroeg hem echter de tijd te geven om een dossier aan te leggen.
Drie jaren later bleek dit dossier nog steeds niet te bestaan.

Een nieuwe voorzitter zal deze klacht drie jaren later dan toch oppikken.
Hij zal de klachten in stukken hakken op basis van ontvangst, en
elk stuk het ene na het anderen seponeren op basis van buiten de wettelijke termijn ingediend.

De aanvankelijke klacht, deze met de bewijslast, verklaart hij als door de Tuchtraad aangetekend toegestuurd,
doch niet langer terug te vinden... waardoor hij ook deze seponeerde.

De klacht werd tevens aan de Rechtbank overgemaakt in het kader van een gerechtelijk onderzoek.
Eens de gerechtelijke commissaris overtuigt, zal deze een Proces Verbaal opstellen ten laste van de advocaat.
Na twee dagen verhoor, stuurde de gerechtelijke commissaris het bericht dat een derde verhoor in het gerechtelijk onderzoek voor onbepaalde tijd werd uitgesteld om redenen van langdurige ziekte.

De PdK zal hierop laten weten dat het gerechtelijk onderzoek door werd geseponeerd.
De advocaat zal verklaren nooit door ook maar iemand te zijn verhoort.

Vervolgens werd o.a. deze klacht neergelegd bij de onderzoeksrechter met burgerlijke partij stelling.
Een klein half jaar later bericht de Raadkamer dat zij in deze klacht een vordering van de PdK dient te beoordelen.
Met deze vordering eiste de PdK het onderzoek in totaliteit terug te laten komen naar het O.M. op basis van
het voorrecht op rechtsmacht voor de fiscale ambtenaar-gerechtelijk officier en de door de advocaat beschuldigde plaatsvervangende Vrederechter.
De Raadkamer wenste op deze vordering in te gaan, ondanks er toen reeds werd aangetoond dat het dossier onvolledig was, en
ondanks het gerechtelijk onderzoek door dezelfde PdK werd geseponeerd.

De PdK zal het onvolledige dossierdeel betreffende de Vrederechter aan de Procureur-generaal bezorgen voor onderzoek.
De Advocaat-generaal zal dit in zijn plaats eens nalezen om vervolgens te seponeren.
Met het antwoord van de PdK dat het onderzoek niet wordt heropend, bleven alle andere Processen Verbaal in dit dossier zonder gevolg.

De aangeklaagde advocaat heeft inmiddels bij de Rechtbank de vordering gesteld tot het aanstellen van een beheerder met het doel mijn woonst openbaar verkocht te krijgen. Ondanks de burgerlijke partijstelling.

Het rechtstreeks voor de Rechtbank dagen van deze advocaat blijkt geen andere advocaat aan te durven.

Ik leid hier uit af dat al uw klachten wegens ongegrond zijn geseponeerd, maar dat de klachten tegen u niet zijn geseponeerd en er een procedure loopt om uw woning te verkopen.
En mijn buikgevoel vertelt me dat de advocaten geen schrik hebben van hun confrater (waarom zouden ze) maar er integendeel van overtuigd zijn dat wat u wil bekomen totaal onhaalbaar is en daarom geen zaak wensen op te starten.